هالوپریدول از جمله داروهایی است در روانپزشکی اغلب برای کاهش علائم بیماری اسکیزوفرنی تجویز می‌شود. اما از آن برای درمان دیگر ناراحتی‌های روانی (مثل اضطراب، وسواس، تیک عصبی و پرخاشگری) نیز استفاده می‌شود. مصرف داروهای ضدروانپریشی معمولا با خود عوارض جانبیِ ناراحت کننده ای دارند، اما به دلیل آثار مفید این داروها پزشک مصرف آن‌ها را بر عوارض اش ترجیح می‌دهد. با اطلاع از عوارض جانبی، نحوه مصرف و تداخلات دارویی راحت‌تر می‌توانید به مصرف این دارو بپردازید. در ادامه به طور مختصر داروی هالوپریدول را معرفی خواهیم کرد.
منبع : هالوپریدول | موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی با هالوپریدول
هالوپریدول یک داروی ضد روانپریشی یا آنتی دوپامینرژیک و آنتی سایکوتیک می‌باشد که با تاثیر بر گیرنده‌های دوپامین به بازگرداندن تعادل مواد طبیعی بدن (انتقال دهنده‌های مغزی) کمک می‌کند. این دارو با انسداد گیرنده‌های دوپامینی باعث آرامش و پایین آمدن فشار خود در بدن می‌شود. به طور کلی هالوپریدول می‌تواند باعث کاهش افکار و توهمات منفی در بیمار شده و از خودکشی و آسیب زدن به خود و دیگران جلوگیری کند.
به دلیل عوارض و اثر هالوپریدول بر مغز هرگز نباید از این دارو به صورت خودسرانه مصرف کرد. دارو باید به دقت طبق زمان بندی و بر اساس دوزی که پزشک تجویز کرده مصرف شود و بدون مشورت با متخصص مصرف آن نباید متوقف گردد.
هالوپریدول هم همانند هر داروی دیگری در کنار اثرات مفید خود، دارای عوارض جانبی است. با آگاهی از عوارض این دارو، قابل پیش بینی و قابل رفع هستند. همه این عوارض ممکن است در یک فرد بروز نکند ولی در صورت بروز هر مشکلی باید با متخصص مشورت شود. این عوارض عبارتند از:
_ اختلال در سیستم اعصاب مرکزی که کنترل حرکات بدن را بر عهده دارد
2- ناتوانی در بی حرکت بودن
3- کند شدن حرکات ارادی در صورت مصرف طولانی مدت
4- حرکات غیرطبیعی زبان
5- گرفتگی گردن
6- خواب آلودگی
7- تهوع، سرگیجه، سردرد
8- سبکی سر
9- داشتن آرامش بیش از حد
10- کابوس‌های شبانه و بی ثباتی خلقی
11- سرخوشی و بی خوابی ناشی از آن
12- لخته خون در سیاهرگها مخصوصا در پاها
13- واکنش آلرژیک شدید مثل باد کردن صورت یا گلو، کهیر
14- ضربان غیر طبیعی قلب
15- علائمی از سایکوز (مثل افکار غیر طبیعی، دیدن یا شنیدن صداهای غیرطبیعی)
16- مشکلات کبدی مثل زرد شدن پوست یا چشم و ادرار تیره (شیوع کمتر از یک درصد)
17- در موارد نادر افزایش سطوح مواد شیمیایی خاصی مثل پرولاکتین در بدن که در زنان منجر به نشت ناخواستۀ شیر از پستان‌ها، پریودهای نامنظم و مشکل در باردار شدن می‌شود و در مردان باعث کاهش توانایی جنسی، عدم توانایی تولید اسپرم، نعوظ دردناک و بزرگ شدن پستان می‌شود.
توجه: باید حدود 2 ساعت یا بیشتر بین مصرف داروها فاصله گذاشته شود. اگر مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، دوز بعدی را طبق معمول مصرف کنید و هرگز دوز دارو را نباید دو برابر کرد. همچنین باید توجه داشت، متخصصی که این دارو را تجویز کرده، اینگونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم است، پس طبق دستور پزشک عمل کنید.
در صورتی که هرکدام از مشکلات پزشکی ذیل را دارید، نباید این دارو را مصرف کنید و برای مصرف آن باید حتما با متخصص خود مشورت کنید. این موارد عبارت‌اند از:
-سابقه حساسیت به دارو
-بارداری و دوران شیردهی
-قبل از انجام هرگونه جراحی
-سابقه مسمومیت با داروهای ضد روان پریشی
-بیماری پارکینسون یا سایر اختلالات حرکتی
-مسمومیت با فن سیکلیدین
خیلی از داروها اگر همزمان با هم مصرف شوند موجب کاهش اثرات درمانی می‌شوند و همچنین عوارض جانبی خطرناکی را ایجاد می‌کنند. پس در صورت مصرف هر داروی دیگری باید آن را به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف داروهای زیر همراه با هالوپریدول می‌توانند آثار جبران ناپذیری داشته باشند. قبل از مصرف همزمان حتما با متخصص مشورت نمایید:
_ داروهای آرام بخش یا خواب آورها
_ داروهایی که بر نحوه تفکر یا احساس و رفتار تاثیر می‌گذارند؛ مثل آنتی سایکوزها یا نورولپتیک‌ها
_ لیتیوم کربنات
_ انواع آنتی اسیدها و داروهای ضد اسهال حاوی منیزیم و آلومینیوم
_ داروهای ضد درد قوی
_ داروهای قلبی و داروهایی که بر ضربان قلب اثر می‌گذارند
_ داروهای ضد افسردگی مثل فلوکستین و پاروکستین
_ کاهش دهنده‌های فشار خون مثل گوانتیدین و متیل دوپا
_ آدرنالین‌ها
_ داروهای پارکینسون مثل لوودوپا
_ رقیق کننده‌های خون مثل فنیندیون
_ داروهای مالاریا مثل کینیدین و مفلوکین
_ داروهای ضد اضطراب مثل بوسپیرون
_ داروهای درمان صرع مثل فنوباربیتال و کاربامازپین
_ آلرژی‌ها مثل ترفنادین
_ داروهای ضد عفونتی و ضد قارچی مثل اریترومایسین و اسپارفلوکساسین و کتوکونازول