اختلالات طیف اوتیسم (ASD) یا بیماری درخودماندگی طیف وسیعی از اختلالات مغزی و روانپزشکی با منشا عصب شناختی و علائم اختلالات رفتاری بوده که مهم ترین ملاک تشخیصی آن نقص در رشد زبان و ناتوانی در برقرای ارتباط با دیگران است. آگاهی از علایم اختلالات طیف اوتیسم به منظور بهره گیری سریع تر از خدمات درمانی برای سازگاری بی تر کودک و افزایش مهارت های ارتباطی اهمیت دارد. اوتیسم در بزرگسالی نیز می تواند برای فرد مشکلاتی را ایجاد نماید، بنابراین درمان به موقع در کودکی اهمیت زیادی دارد. در این مقاله قصد داریم به بررسی علایم و نشانه های اختلالات طیفاوتیسم بپردازیم.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات مربوط به کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع : اوتیسم | علائم و نشانه های اختلالات طیف اوتیسم (ASD) چیست؟
اوتیسم یا در خودماندگی، بیماری عصب شناختی است که با نشانه های نقص در ارتباط و گفتار تشخیص داده می شوند. به دلیل طیف وسیعی از نشانه ها و ناهنجاری ها در کودکان مبتلا به آن اختلال طیف اوتیسم می گویند. بیماری درخودماندگی می تواند زندگی فرد را بسته به علائم به صورت خفیف تا شدید تحت تاثیر قرار دهد. شیوع اوتیسم در پسران حدود 5-4 برابر دختران است. علائم اوتیسم در همان سه سال اول زندگی کودک قابل تشخیص است، با این حال در سنین 36-18 ماهگی بارزتر می شود. چرا که نشانه های بارز اختلالات طیف اوتیسم تاخیر یا انحراف در رشد مهارت های اجتماعی، شناختی و ارتباطات کلامی و غیر کلامی کودک است.
نشانه های زیر در کودکان مبتلا به بیماری درخودماندگی از خفیف تا شدید مشخص می شود. با توجه به شدت بیماری کودک تحت درمان و آموزش قرار می گیرد. برخی از این نشانه ها عبارتند از:
علاوه بر نشانه های ذکر شده، والدین و متخصصان می توانند با شناسایینشانه های اولیه اوتیسم، هر چه زودتر برای درمان اقدام نمایند.
علت قطعی اختلالات طیف اوتیسم مشخص نیست با این حال عوامل زیر را در بروز درخودماندگی موثر شناخته شده اند:
_ نقش عوامل ارثی یا ژنتیکی
_ صدمه های احتمالی پیش از تولد مانند اختلال در اکسیژن رسانی در زمان زایمان
_ افزایش حجم مغز در لوب های پس سری، آهیانه، گیجگاهی
_ سطوح غیر طبیعی انتقال دهنده های دوپامین، سروتونین در مایع مغزی_ نخاعی
اگر کودک تان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم باشد متوجه می شوید که در سن 1 سالگی ارتباط چشمی زیادی با شما برقرار نمی کند؛ همچنین زمانی که او را صدا می کنید، واکنشی نشان نمی دهد و به لبخند اطرافیان پاسخی نمی دهد. توجهی به حضورتان ندارد و برای بغل کردن او هیچ هیجانی ندارد. به طور واضح متوجه عدم تمایل او به تبادلات اجتماعی می شوید. بازی های تکی و تنها بودن را به جمع و شلوغی ترجیح می دهد. ناتوانی در بیان هیجانات و حس کنجکاوی بسیار پایین، ترس های عجیب از بعضی اشیا، آرامش بیش از حد یا نا آرامی فراوان نیز از علائم در سنین 1 سالگی این کودکان می باشد.
در سن 2 تا 5 سالگی کودک مبتلا به اوتیسم علاقه ای به بازی با کودکان دیگر ندارد. توانایی و سرعت یادگیری کلمات در او بسیار کم بوده و ممکن است نتواند از عبارات دو کلمه ای هم استفاده کند. بیشترین علائم اوتیسم در این سنین ظاهر می شود.
در سنین مدرسه و اواخر دوران کودکی، ناهنجاری های رشدی خصوصا در استفاده از زبان و اختلالات ارتباطی مانند ناتوانی در بازی با همسالان خود و اختلالات اجتماعی مانند ناتوانی در برقراری ارتباط با بزرگترها، عدم درک دیگران و پافشاری بر عقاید و نظرات خود می تواند از نشانه های بیماری اوتیسم باشد.
تشخیص اوتیسم بر عهده متخصصین مغز و اعصاب، اعصاب و روان، متخصصین اطفال، متخصصین رشد، فیزیوتراپیست ها و مهمتر از همه آسیب شناسان گفتار و زبان است.
هدف اصلی روش های مختلف درمان، افزایش توان ارتباطی و مهارت های زندگی روزمره، کاهش مشکلات رفتار مانند جرح خویشتن و پرخاشگری بیماران است. برای رسیدن به این اهداف روان درمانگر معمولا از روش شرطی سازی کنشی استفاده می کنند. همچنین مراقبت از کودک اوتیسم، نگرانی و مشکلات زیادی برای والدین کودکان اوتیستیک به همراه دارد که در این صورت بهره مندی از خدمات مشاوره کودک اهمیت دارد. در موارد شدید بیماری، داروهای ضد روان پریشی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه فرد مبتلا به اوتیسم تجویز می شوند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات مربوط به کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.ید.
منبع : اوتیسم | علائم و نشانه های اختلالات طیف اوتیسم (ASD) چیست؟