وضع قوانین در خانه معمولا توسط قدرتمندترین فرد در خانواده تعیین می شود. این فرد می تواند هر کدام از اعضای خانواده باشد. اما در یک خانواده سالم همه اعضای خانواده در وضع قوانین نقش دارند. نقش خانواده در تعیین آینده فرزندان اهمیت قوانین خانه را بیشتر می کند، چرا که افراد به دنیای خود از دریچه دیدی که خانواده به آن ها داده، نگاه می کنند. بنابراین اگر می خواهید از بروز بسیاری از مشکلات خانوادگی در هر مرحله از زندگی تان جلوگیری کنید، باید چهارچوب و قوانینی برای خود و دیگر اعضای خانواده تان در نظر بگیرید. شاید در ابتدا تصور کنید که این قوانین آزادی شما را کم کرده اند اما اگر بهتر نگاه کنید متوجه می شوید که قوانین خانه سلامت خانواده شما را تضمین می کنند. در ادامه به طور مفصل درباره چگونگی و چرایی قوانین در خانه صحبت خواهیم کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه چگونگی وضع قوانین در خانه می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع : قوانین در خانه | چه کسی قانون خانه را می گذارد؟
وضع قوانین در خانواده باعث ایجاد نظم و هماهنگی در زندگی و در روابط بین اعضای خانواده می شود و رعایت این قوانین موجب آرامش درونی می گردد. هیچ‌کس بی‌نظمی را دوست ندارد، در شرایط بی نظمی احساس درماندگی و هرج و مرج خواهید کرد. برای وضع قوانین در خانه و رعایت آنها توسط اعضای خانواده به زمان نیاز دارید، اما وقتی به آن عادت کردید، زندگی برای‌تان بسیار ساده‌تر خواهد شد. همچنین فرزندان شما با رعایت قوانین یاد می گیرند در آینده به قوانین احترام گذاشته و بر اساس آن ها برنامه ریزی کنند.
از گذشته تا به امروز سیستم خانواده دستخوش تغییرات زیادی شده است. اغلب این تغییرات به دلیل معیوب بودن سیستم های پیشین شکل می گیرند. تجارب دوران کودکی در نحوه شکل گیری سیستم های خانواده موثر هستند. مشاوران خانواده با مداخله در این سیستم های ناکارآمد سعی در به تعادل رساندن قدرت در خانواده و شکل دهی چهارچوبی مشخص دارند. در ادامه به بررسی سه نوع سیستم توزیع قدرت در خانواده می پردازیم.
در خانواده های مرد سالار تمام قوانین و مقررات توسط پدر خانواده تعیین می شنوند. در این خانواده ها مرد سالاری تفکر حاکم می باشد. در چنین خانواده هایی تمام اعضا باید از قوانین بی چون و چرای پدر پیروی کنند و کسی حق اظهار نظر ندارد.
در خانواده ای که زنان در خانواده و زندگی همسر و فرزندان تسلط داشته باشند قوانین نیز توسط مادر خانواده وضع می شود. در چنین خانواده ای مرد هیچ نقشی ندارد. در عموم اصطلاح زن ذلیلی برای چنین مردانی به کار می رود که در تمام امور همواره پیرو خانم خانه هستند.
آخرین گروه خانواده هایی هستند که فرزند سالاری در آن ها حکم می کند، به طوری که به تمام نیازهای معقول و نامعقول فرزندان پاسخ داده می شود. در این خانواده هیچ قانونی وجود ندارد و همه چیز طبق خواسته فرزندان پیش می رود.
بهترین است که قانون های زندگی را والدین و قانون های بازی را بچه ها تعیین کنند. اگر همیشه والدین قانون بگذارند اعتماد به نفس بچه ها کم می شود و آنان کم کم از قانون و قانون گذاری بدشان می آید. اگر فقط یک شخص در خانواده مثلا فقط مادر یا فقط پدر قوانین را تعیین کند، اعتدال بر قرار نمی شود و ممکن است ارزش های یکی از اعضا نادیده گرفته شود. در نظام فرزند سالاری نیز نیازهای پدر و مادر سرکوب می شود و فرزندان دچار اعتماد به نفس کاذب می شوند.
برای قانون گذاری باید همه اعضای خانواده حضور داشته باشند. در قانون گذاری، بایدها و نبایدهای مورد تایید خانواده تعیین می شود. همه اعضای خانواده باید قانون ها را رعایت کنند. پس اگر کسی نظری دارد باید در جلسه قانون گذاری طرح کند. والدین باید دلیل هر قانون را برای کودکشان توضیح دهند تا متقاعد شود که آن قانون را رعایت کند.
قانون هایی بگذارید که خودتان هم فرصت و امکان اجرای آن را داشته باشید. قوانین را متناسب با سن و توانایی های فرزندتان تعیین کنید. باید با همسرتان برای تعیین قوانین رویه ای یکسان و هماهنگ داشته باشید. با همدیگر مشورت کنید سپس تصمیم بگیرید و بعد بچه ها را در جریان اجرای آن قوانین بگذارید. اگر شما و همسرتان در مورد رفتارهای پسندیده یا ناپسند فرزندتان هم عقیده نباشید نمی توانید هیچ قانونی را در خانه حکم فرما کنید. برای این منظور باید با هم گفت و گو کنید و با دلایل هم آشنا شوید تا با یکدیگر هم عقیده شوید.
در هر هفته یک قانون بگذارید و در طول هفته آن را اجرا کنید تا به یک رفتار تبدیل شود. وضع قوانین زیاد در کوتاه مدت باعث تخریب چهارچوب قوانین خانه می شود، چرا که نمی توان ناگهان تمام قوانین را رعایت کرد.
برای وضع قوانین خانه باید نیازهای اعضای خانواده را بشناسید. برای مثال می توانید قوانینی برای ساعت خواب تعیین کنید یا مثلا بچه ها باید قبل خواب وسایل مورد نیاز برای روز بعد را آماده کنند. هر روز بعد از مدرسه بعد از زمان مشخصی باید تکالیف خود را انجام دهند. یکی از قوانینی که می توان وضع کرد این است که مثلا تمام اعضای خانواده بعد از اتمام غذا ظرف های خود را داخل سینک بگذارند و اگر بچه ها بزرگ هستند خودشان ظرف غذایشان را بشویند.
1_ اگر برای هر مسئله ای قانونی وضع کنید باید برای کودک به جای نقش پدر و مادری نقش پلیس را اجرا کنید.
2_ روی هر مسئله کوچکی حساس نباشید و مسائل کم اهمیت را نادیده بگیرید و تمرکزتان را روی مسائل مهم قرار دهید چون اگر مدام به رفتارهای کودک حساسیت نشان دهید کودک هیچ یک از قانون ها را اجرا نمی کند.
3_ اگر بچه اشتباه کرد یا قوانین را نادیده گرفت باید اشتباه بودن کارش را به او بفهمانید در غیر این صورت قانون شکنی و سرپیچی از حرف های والدین برایش عادت می شود.
4_ موقع اجرای قانون هرگز فرزند خود را تحقیر نکنید و به او توهین نکنید. چرا که توهین به کودک عواقب جبران ناپذیری را به دنبال دارد.
5_ هنگام قانون گذاری عواقب قانون شکنی را هم طرح کنید و کامل شرح دهید که سرپیچی از قانون تنبیه به دنبال دارد.
برای دریافت مشاوره در زمینه چگونگی وضع قوانین در خانه می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.