جدایی کودک از مادر شاغل چه پیامدهایی دارد و مادران برای مدیریت اوضاع در این شرایط باید چه کار کنند؟ بسیاری از مادران پس از به دنیا آمدن فرزندشان بین وظایف شغلی و مادری خود دچار سردرگمی میشوند. آنها از طرفی نمیخواهند استقلال مالی و پیشرفتهای شغلی خود را از دست بدهند و از طرف دیگر نگران فرزند خود و نیازهای او هستند. برقراری تعادل در زندگی در این شرایط وظیفه بسیار دشواری است که به حمایت اطرافیان و درک متقابل همسر و خانواده نیاز دارد. ما در ادامه تلاش کردهایم تا در زمینه جدایی کودک از مادر شاغل اطلاعات بیشتری را ارائه کنیم پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
بسیاری از زن و شوهرها پس از به دنیا آمدن فرزندشان یا حتی زمانی که در مورد بچه دار شدن تصمیم میگیرند، درباره وضعیت اشتغال زن دچار اختلافنظر میشوند. برای مثال در جلسات مشاوره مشاهده میکنیم که بسیاری از مردان در مورد وضعیت مراقبت از کودک خود نگران هستند و فکر میکنند اشتغال مادر میتواند در رشد و تربیت فرزندشان اختلال ایجاد کند.
این مسئله احساسات متعارضی را در زنان برمیانگیزد چرا که اکثر زنان شاغل، سالهای سال تحصیل کردهاند و برای به دست آوردن جایگاه شغلی امروز خود پا به پای مردان زحمت کشیدهاند. با آمدن فرزند در تعارض بسیار پیچیدهای قرار میگیرند و گاهی به خاطر تعلق خاطری که به شغل و حرفه خود دارند احساس گناه میکنند. همه این موارد میتواند منجر به ایجاد تنش در خانواده شده و سلامت روان افراد به خصوص مادر را تحت تأثیر قرار دهد. به همین خاطر لازم است که زن و شوهرها در محیطی صمیمانه به طور دقیق وضعیت زندگی خود را بررسی کرده و برای این موضوع به نوعی تفاهم و تصمیم مشترک برسند. کمک گرفتن از مشاورین زوج و خانواده در این شرایط میتواند به شما کمک کند تا بتوانید تصمیمات بهتری بگیرید و هیجانات خود را نیز به شیوه موثرتری مدیریت کنید.
برای شناخت بیشتر در زمینه نقش مادر در تربیت فرزندان کلیک کنید.
دو سال اول زندگی مهمترین سالها برای رابطه بین مادر و فرزند محسوب میشود چراکه سبک دلبستگی کودک در این دوران شکل میگیرد و به عبارت دیگر فرد بر اساس نوع رابطهای که با مادر خود دارد میتواند به تعریف خاصی از اعتماد و ارتباط دست یابد. در این دو سال که همان سالهای نوزادی محسوب میشود کودک بیش از هر زمان دیگر نیازمند ارتباط فیزیکی نزدیک با مادر خود میباشد. او با در آغوش کشیده شدن و شنیدن صدای مادر آرام میگیرد و در صورت عدم احساس نوازش مادر میتواند دچار محرومیت شدید هیجانی شود.
در نتیجه در اکثر موارد مادران در دوران نوزادی فرزندشان، خصوصاً سال اول تولد کودک نیاز به مرخصی شغلی دارند. در این زمان باید مادران تلاش کنند که از نظر فیزیکی بیشتر در کنار فرزندشان باشند و بتوانند نیازهای کودک را به موقع دریابند و به آنها رسیدگی کنند. پس از دوران نوزادی و شکل گرفتن رابطه سالم میان مادر و فرزندان مادران میتوانند شغل خود را مجدداً به طور تمام وقت از سر بگیرند و چالشهای مرتبط با جدایی از کودک را با راهحلهای مختلف حل و فصل نمایند.
برای آشنایی بیشتر در زمینه آموزش پدر و مادر کلیک کنید.
درست است که پس از دوران نوزادی نیازهای کودک به مادر به مرور کمتر میشود اما با این حال کودکان در سنین پیش دبستانی همچنان بیش از هرشخص دیگری به مادر خود احتیاج دارند و رابطه با او برایشان پرمعناترین ارتباط در زندگی است. اما اوضاع در این سنین بیشتر قابل کنترل است و همه چیز بستگی به این دارد که مادر چقدر میتواند انرژی خود را در سرکار و منزل تقسیم نماید. در واقع متخصصان معتقدند که اگر مادران در سنین پیش دبستانی بتوانند پس از بازگشت از سرکار با فرزند خود رابطه عمیقی داشته باشند، زمانی را برای بازی با کودک اختصاص دهند و پای حرفها و صحبتهای او بنشینند، ساعات دوری از مادر جبران خواهد شد.
به عبارت دیگر روانشناسان و مشاوران کودک بر این باورند که آنچه بیش از ساعات با هم بودن مادر و فرزند در این زمان اهمیت دارد کیفیت و نوع ارتباط است. چه بسا بسیاری از مادران که شاغل نیستند به دلیل نارضایتی که از زندگی خود دارند در طول روز نیز نمیتوانند رابطه چندان مثبت و سالمی با فرزندان خود برقرار کنند. کودکان این مادران نسبت به بچههایی که مادران شاغل و در عین حال با نشاطی دارند مسلما آسیب بیشتری میبینند و کمتر حضور مادر را احساس میکنند.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه مادران شاغل کلیک کنید.
اگر کودک در سنین پایین نوزادی به خصوص در ماههای اولیه زندگی نتواند حضور مادر را در کنار خود احساس کند به احتمال زیاد از نظر دلبستگی دچار آسیب خواهد شد چراکه نوزادان از نظر شناختی بسیار به مادر خود وابسته هستند و جالب است بدانید آنها حتی نمیتوانند خود را از مادرشان تفکیک کنند! در نتیجه جدایی کودک از مادر شاغل برای ساعات بسیار طولانی و عدم رسیدگی به موقع به نیازهای کودک میتواند ضربه روانی بزرگی برای او باشد و از نظر هیجانی مشکلات متعددی را به بار بیاورد.
مادرانی که مجبور به جدایی از فرزندشان هستند و به خاطر اوضاع اقتصادی نامناسب حتی قادر به گرفتن مرخصی نیز نیستند اگر بتوانند فرزند خود را نزد اشخاص نزدیک به خود مثل مادربزرگ بگذرانند که بتواند به اندازه کافی از نوزاد مراقبت کند و نیازهای عاطفی او را برآورده کند تا حد زیادی از آسیبها جلوگیری خواهد شد.
جدایی کودک از مادر شاغل در سنین بالاتر آسیبهای کمتری را به همراه دارد. با این حال مادرانی که معمولاً بسیار خسته از سرکار برمیگردند و توانی برای بازی و برقراری ارتباط با فرزند خود ندارند طبیعتاً نمیتوانند نیازهای عاطفی و روانی فرزند خود را برآورده کنند. همین امر باعث میشود که کودک آسیبپذیری بالاتری پیدا کرده و همواره با نوعی محرومیت هیجانی دست و پنجه نرم کنند. به همین خاطر متخصصان همواره به مادران شاغل توصیه میکنند برای آنکه بتوانند مادر موفقی باشند پیش از هر چیز به سلامت جسم و روان خود اهمیت دهند، انرژی خود را به درستی تقسیم کنند و برای تقویت قوای خود کارهایی نظیر ورزشهای هوازی، انجام تکنیکهای تنفسی، ریلکسیشن و به کارگیری فنون ذهن آگاهی را فراموش نکنند.
برای آگاهی بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
بهتر است 4 تا 6 ماه تلاش کنید تا با مرخصی شغلی بیشتر در کنار فرزندتان بمانید تا نیازها و خواستههای او را بهتر بشناسید و ارتباط مناسبی را میان خود پرورش دهید. این زمان میتواند نوعی استراحت برای شما نیز باشد تا با وظایف شغلی و مسئولیتهای جدیدی که به زندگیتان اضافه شده تحت فشار قرار نگیرید. پس از گذشت 6 ماه و تا یک سالگی فرزند اگر بتوانید ساعات کاری خود را کمتر کنید خود و نوزادتان آرامش بیشتری خواهید داشت. اگر این امر برایتان مقدور نیست باید تلاش کنید تا از نظر جسمانی و روانی خود را بیش از پیش تقویت کنید تا بتوانید راحتتر از پس مسئولیتهای چندگانه زندگی خود برآیید.
برای دریافت مشاوره در زمینه جدایی کودک از مادر شاغل می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع: جدایی کودک از مادر شاغل | اقدامات لازم برای سرکار رفتن مادر نوزاد