داروی ریسپریدون یکی از انواع داروهای اعصاب است که اغلب برای درمان اسکیزوفرن در بزرگسالان و اوتیسم کودکان به کار می‌رود. ریسپریدون با تاثیر بر سیستم عصبی مرکزی به ایجاد تعادل روانی فرد کمک می‌کند. مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند باعث مسمومیت و تشدید عوارض جانبی آن شود. بنابراین بدون دستور پزشک نباید مصرف گردد. مصرف ریسپریدون در دوره بارداری و شیردهی با احتیاط‌هایی همراه است و باید تحت نظر پزشک استفاده شود. در ادامه مقاله به بررسی کامل داروی ریسپریدون می‌پردازیم، پس با ما همراه باشید.
منبع: ریسپریدون
ریسپریدون با نام تجاری (Resperdal) در گروه داروهای ضد جنون و اعصاب و روان جای می‌گیرد و با تغییر در میزان مواد شیمیایی مغز (نوروترانسمیترها) بر سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد. این دارو به شکل قرص، شربت و تزریق قابل استفاده است و سه هفته طول می‌کشد تا اثر آن آغاز شود. ریسپریدون در پایداری رفتار و افکار فرد مبتلا اثر بخش است. البته اثر تسکین بخشی کمتری نسبت به داروهای ضد جنون دارد و اختلالات حرکتی کمتری نیز ایجاد می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروهای ضد روانپریشی کلیک کنید.
ریسپریدون به طور ویژه برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و کودکان در خود فرومانده (اوتیسم) تجویز می‌شود. اما مصرف آن در درمان اختلالات اضطرابی، وسواس جبری، افسردگی شدید مقاوم به درمان، اختلالات خوردن و اختلال دوقطبی نیز موثر است و تا حد زیادی باعث بهبودی می‌شود. همچنین کودکانی که دچار بیش فعالی، اختلال استرس پس سانحه ای، اختلال سلوک و اختلال تیک هستند نیز از این قرص استفاده می‌کنند.
نکته : اگر پزشک قرص ریسپریدون را برای شما تجویز کرده است لزوما به معنای روان پریشی و یا جنون در شما نیست؛ داروهای اعصاب موارد مصرف بیشماری دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اسکیزوفرنی کلیک کنید.
ریسپریدون سبب افزایش سطح گلوکز خون و پرولاکتین می‌شود. در نتیجه افکار غیر عادی و وسواسی، افکار ناخواسته جنسی و افکار مربوط به آسیب رساندن به دیگران را برطرف می‌سازد. در تصحیح باورهای غلط مانند بدبینی به مردم و شک و تردید به شریک زندگی نیز بسیار موثر است.
این دارو باعث کاهش نشانه‌های اسکیزوفرنی مثل توهمات و هذیان‌ها، کم حرفی، گوشه گیری و انزوای اجتماعی می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اسکیزوفرنی کلیک کنید.
به علاوه مصرف منظم دارو بی قراری، خودزنی، پرخاشگری و لجبازی کودکان مبتلا به اوتیسم را کنترل می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اوتیسم کلیک کنید.
این قرص با توجه به نوع بیماری و شرایط بیمار تجویز می‌شود که می‌توان آن را همراه با غذا یا بدون غذا با آب فراوان مصرف کرد.
به طور معمول برای بزرگسالان روزی ۱ میلی گرم دو بار در روز توصیه می‌شود و به مرور دوز آن افزایش می‌یابد. دوزهای بالای ۶ میلی گرم نه تنها تاثیر بیشتری ندارد بلکه عوارض قرص را افزایش می‌دهد. سالمندان به دلیل ضعف قوای بدنی با دوز کمتری مصرف دارو را آغاز می‌کنند.
توجه: از بلعیدن کامل قرص اجتناب کنید؛ در روش صحیح مصرف، قرص را روی زبان می‌گذارند تا حل شود.
مصرف برای سالمندانی که دچار زوال عقل و آلزایمر هستند مشکل ساز است. اگر مبتلا به بیماری‌های کبدی، کلیوی، قلبی، فشار خون بالا، صرع و مشکل در بلعیدن هستید، حتما قبل از مصرف پزشک را مطلع سازید. هر گونه سابقه بیماری به ویژه سابقه افکار خودکشی، سابقه ایست قلبی و سابقه سرطان سینه در کارکرد قرص اثر می‌گذارد.
مصرف قرص در زمان بارداری ممکن است برای جنین مضر باشد. اما هنوز مشخص نیست که در دوران شیر دهی دارو از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود.
هر کس باید قبل از مصرف دارو نسبت فواید، عوارض و مضرات دارو را بسنجد و بعد تصمیم به مصرف بگیرد. ریسپریدون دارای دو دسته عوارض شایع و طبیعی و عوارض جانبی خطرناک است. همچنین مصرف بیش از حد مجاز هم خود عوارض جداگانه‌ای به دنبال دارد که آن‌ها را در ادامه ذکر می‌کنیم:
این عوارض یا به تدریج بهبود می‌یابند و یا با تجویزی دیگر سریعا رفع می‌شوند. حساسیت نسبت به هوای گرم و سرد، کاهش هوشیاری، طولانی شدن عادت ماهیانه، ترشح از پستان و استفراغ از عوارض شایع این قرص هستند.
این عوارض کمتر از عوارض شایع رخ می‌دهند اما در صورت بروز موارد زیر مصرف دارو را قطع کرده و سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
تاثیر منفی بر افکار و واکنش‌ها، نشانه‌های کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، ورم لب‌ها، ورم زبان و ورم گلو از عوارض جانبی هستند. همچنین عوارض خطرناک دیگری شامل تب، سفتی عضلات، گیجی، تعریق زیاد، ضربان قلب غیر معمول، بی قراری، رویاهای بیش از حد، تاری دید، سر درد، اضافه وزن مفرط، مشکل ادراری، تهوع، خشکی دهان، یبوست، مشکلات جنسی، اختلالات حرکتی و نعوظ دردناک نیز همراه با مصرف این قرص ایجاد می‌شوند.
نکته مهم: مصرف الکل احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهند.
خواب آلودگی، افزایش ضربان قلب، احساس سبکی در سر، احساس ضعف، بی قراری در عضلات حرکتی چشم، گردن، دهان و ذات الریه در سالمندان مبتلا به زوال عقل در موارد مسمومیت پیش می‌آید. برای اطلاعات بیشتر در مورد زوال عقل کلیک کنید.
داروهای خواب آور، ضد حساسیت، ضد درد حاوی ماده مخدر، ضد صرع، کاربامازپین، فنوباربیتال و... با ریسپریدون تداخل دارند و سبب کاهش یا افزایش اثربخشی قرص می‌شوند. پس برای اطمینان نام هر قرصی را که مصرف می‌کنید به مشاور و پزشک خود اطلاع دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروهای خواب آور کلیک کنید.
در برخی مواقع مصرف بیش از حد دارو باعث اوردوز می‌شود. از علائم اوردوز با ریسپریدون می‌توان به مشکلات تنفسی، بی هوشی و از حال رفتن، سرگیجه و خواب آلودگی، تغییر در ضربان قلب، تشنج و حرکات غیرارادی بدن اشاره کرد. در این صورت هرچه سریع‌تر با اورژانس تماس بگیرید.
مصرف ریسپریدون در دوره باردرای و شیردهی ممکن است برای نوزاد خطرناک باشد اما این خطر چندان جدی نسیت و در صورت صلاح دید پزشک می‌توانید آن را در بارداری و شیردهی مصرف کنید. اما توجه داشته باشید مصرف آن نبایید خودسرانه باشد. در صورت بارداری و یا تصمیم به باردار شدن حتما با پزشک مشورت کنید.
1. اگر دچار سرگیجه شدید، به آرامی حالت خود را از نشسته یا ایستاده به خوابیده تغییر دهید.
2. از انجام کارهایی همچون رانندگی که به هوشیاری بالا نیاز دارند، خودداری نمایید.
3. در صورت نیاز به مصرف سایر داروهای بدون نسخه، حتما با پزشک یا دکتر داروساز مشورت کنید.
4. در صورت فراموشی مصرف دارو، در زمان به یادآوردن آن را مصرف کنید. اما اگر زمان مصرف دوز بعدی نزدیک بود، دوز قبلی را فراموش کرده و به برنامه قبلی خود ادامه دهید. دوز دارو را تحت هیچ شرایطی افزایش ندهید.
5. دارو را در در درمای محیط و به دور از رطوبت و گرما نگه دارید. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید از مشاوره فردی استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره روانشناسی در زمینه داروی ریسپریدون می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع: ریسپریدون