آلزایمر در جوانی یا آلزایمر زودرس چگونه اتفاق می‌افتد؟ آلزایمر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مرتبط با زوال عقل است که طبق باور عموم تنها در افراد مسن بالای 65 سال اتفاق می‌افتد، در حالی که در موارد نادر نشانه‌های آلزایمر زودرس در افراد میانسال (40 تا 50) نیز مشاهده می‌شود. البته تشخیص آلزایمر زودرس کمی سخت می‌باشد، چرا که نشانه‌ها می‌تواند در اثر یک حادثه یا استرس زیاد ایجاد شده باشد. درمان قطعی برای بیماری آلزایمر هنوز شناخته نشده است، اما راه‌هایی برای تشخیص سریع این بیماری وجود دارند که استفاده از آن‌ها در فرآیند درمان به شما کمک شایانی خواهد کرد. فراموش نکنید اگر این نشانه‌ها را در خود دیدید، هرچه سریع‌تر به یک پزشک مراجعه نمائید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه زوال عقل کلیک کنید.
منبع: آلزایمر زودرس
آلزایمر لزوما فقط با افزایش سن رخ نمی‌دهد، اما فراموش نکنید که خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن، رابطه مستقیم دارد. احتمال بیماری آلزایمر در سن 85 سالگی تقریبا به 50 درصد می‌رسد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری آلزایمر کلیک کنید.
از دیگر عوامل می‌توان به ژن افراد اشاره کرد. مثلا اگر یکی از والدین، خواهر یا برادر یا یکی از فرزندان آلزایمر داشته باشد، احتمال ابتلای شما به آلزایمر افزایش می‌یابد. همچنین ابتلای یکی از افراد خانواده به اختلال یادگیری نیز احتمال ابتلای شما را بیشتر می‌کند. برای کسب اطلاعات در زمینه اختلالات یادگیری کلیک کنید. علاوه بر عوامل ژنتیکی موارد دیگری هستند که در ابتلا به آلزایمر زودرس نقش دارند؛ برخی از آن‌ها را در ادامه ذکر کرده‌ایم:
افزایش استرس و اضطراب و فشارهای روانی منجر به بالا رفتن سطح پروتئین آمیلوئید بتا در مغز می‌شود. این امر با ابتلا به اختلالات حافظه و فراموشی‌های کوتاه مدت و دائمی ارتباط مستقیم دارد.
ابتلا به انواع اختلالات خواب و درمان نکردن آن‌ها، نداشتن برنامه منظم برای خوابیدن و بیدار شدن می‌تواند برای مدت زمان طولانی می‌تواند در کنار عوامل زنتیکی از علل ابتلا به آلزایمر در جوانی باشد. افرادی که ساعت خواب و بیداریشان منظم است به احتمال کمتری به آلزایمر مبتلا می‌شوند و از عملکرد مغزی بهتری برخوردارند.
اعتیاد به دخانیات و مصرف بیش از حد الکل با ابتلا به زوال عقل و از دست دادن حافظه ارتباط دارد. دلیل ابن ارتباط آن است که مصرف دخانیات در سیستم گردش خون بدن اختلال ایجاد می‌کند و در نتیجه عمل خون‌رسانی به عروق مغزی به درستی صورت نمی‌گیرد. در نتیجه کاهش توانایی‌های مغزی و ابتلا به آلزایمر در سنین پایین رخ می‌دهد.
یکی دیگر از عللی که در کنار عوامل دیگر منجر به بروز آلزایمر جوانی می‌شود سبک زندگی بدون تحرک است. ورزش روزانه‌ی منظم به تقویت بافت‌های عصبی مغز کمک می‌کند، حافظه و تمرکز را بهبود می‌بخشد و مانع از ابتلا به فراموشی می‌شود.
چنانچه 10 نشانه زیر را در خود یا نزدیکان خود مشاهده کردید، برای جلوگیری از شدت یافتن بیماری به پزشک مراجعه کنید:
مشخص‌ترین و معروف‌ترین بارزه و نشانه آلزایمر از دست دادن حافظه است. در صورتی که احساس می‌کنید نسبت به قبل فراموش کارتر شده‌اید، نیاز دارید سوال‌هایی تکراری بپرسید و تاریخ‌های مهم زندگی خود را فراموش کرده‌اید، لازم است این نشانه‌ها را جدی بگیرید. معمولا فراموشی در آزایمر زودرس به گونه‌ای است که یادآوری اطلاعات و داده‌های اخیر را سخت‌تر به یاد می‌آورید.
کار کردن با اعداد، حساب و کتاب کردن و برنامه ریختن برای آینده به یکی از معضلات این روزها در آمده است. دنبال کردن برنامه‌ها و جایگذاری اطلاعات در ذهنتان به یک مسئله تبدیل شده است و احساس می‌کنید نیاز به یک محاسبه گر جوان دارید.
تمرکز روی یک مسئله تلاش زیادی را می‌طلبد. ممکن است در ابتدا آن را به دلایل خستگی یا مشغله‌های دیگر نادیده گرفته باشید. این موضوع در زمان رانندگی بارزتر است؛ مثلا ممکن است حتی در مسیر‌های آشنا گم شده باشید.
مشکل دنبال کردن برنامه‌ها به مشکل تشخیص و دنبال کردن تاریخ‌ها و اشتباه کردن زمان تبدیل می‌شود. این روند به حدی می‌رسد که بیمار درباره نحوه یا دلیل حضورش در یک مکان به شدت فراموشکار می‌شود.
مشکلات بینایی مانند تشخیص میزان فاصله، رنگ و کنتراست در حال رانندگی و مطالعه نیز از دیگر علائم ابتلا به آلزایمر زودرس است. البته افراد جوان‌تر مشکلات بینایی را به شدت افراد سالمند در این بیماری تجربه نمی‌کنند.
بیماران آلزایمر در میان صحبت‌ها یکباره ساکت می‌مانند و به دنبال یک کلمه، موضوع بحث خود را فراموش می‌کنند. این اتفاق می‌تواند در صحبت‌های هرکس پیش بیاید؛ اما افرادی که به آلزایمر زودرس دچارند این اتفاق برایشان با شدت بیشتری رخ می‌دهد و حتی گاهی نمی‌دانند چطور جملۀ خود را تمام کنند. این افراد برای مقابله و پنهان کردن این نقص معمولا حرف‌های تکراری می‌زنند.
آلزایمر زودرس باعث می‌شود تا فرد وسایلش را در مکان‌های اشتباه و متفاوت قرار بدهد و برای پیدا کردن آن‌ها زمان زیادی را صرف کند. این افراد در صورتی که به آلزایمر زودرس خود آگاهی نداشته باشند یا بخواهند در مقابل آن مقاومت کنند به دنبال پیدا کردن دزد، به دیگران مشکوک می‌شوند.
فرد مبتلا به آلزایمر زودرس در تصمیم گیری‌های مالی دچار اشتباه می‌شود. این قضیه در جوانانی که دچار آلزایمر زودرس شده‌اند، بیشتر نمایان است. در این وضعیت تصمیمات فرد اغلب باعث ضرر و زیان مالی می‌گردد؛ مثلا در زمان خرید، پول بیشتری را به فروشنده می‌پردازد. به بهداشت فردی اهمیت چندانی نمی‌دهد و تعداد دفعات حمام رفتن را به سرعت کاهش می‌دهد و تمایل کمی نسبت به کثیف بودن لباس هایش نشان می‌دهد.
پس از ظاهر شدن علائم، بیمار تمایل خود را به کارهای گذشته از دست می‌دهد. روز به روز پروژه‌های کاری یا سرگرمی و دیگر فعالیت‌های اجتماعی جذابیت خود را از دست می‌دهند. هرچه علایم شدیدتر می‌شوند، اجتناب بیمار نیز افزایش می‌یابد.
آلزایمر در جوانی می‌تواند تغییرات ناگهانی و شدیدی مانند افسردگی، اضطراب، ترس، وحشت و گیجی را در خلق خوی فرد ایجاد کند. اتفاقاتی که خارج از روال زندگی اتفاق می‌افتند، ممکن است باعث تحریک شدید این افراد شود و عکس العمل شدیدی مانند خشم و پرخاشگری را در بر داشته باشد.
آزمایش مشخصی در این زمینه وجود ندارد اما پزشک متخصص از روش‌های مختلفی برای شناسایی نوع اختلال حافظه استفاده می‌کند. قبل از هر چیز پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائمی که تجربه می‌کنید از شما سؤال می‌پرسد. علاوه بر این ممکن است از تست‌های گوناگون برای سنجش حافظه و توانایی‌های حل مسئله استفاده کند. همچنین گاها از عکسبرداری مغزی مانند سی تی اسکن و ام آر آی استفاده می‌کنند تا تغییرات مغز شما را مورد بررسی قرار دهند و به شناسایی علل بروز هر یک از علائم بپردازند.
این بیماری پیشرفت سریعی دارد و روز به روز بدتر می‌شود. در بیشتر افراد مبتلا تشخیص رسمی از زمان شروع نشانه‌های اولیه، دو تا چهار سال طول می‌کشد. این مدت را مرحله‌ی اولیه ابتلا به آلزایمر می‌نامند. پس از آن فرد وارد مرحله دوم می‌شود و در آن علائمی همچون اختلالات شناختی خفیف را تجربه می‌کنند. این مرحله اغلب دو تا ده سال به طول می‌انجامد. در مرحله‌ی آخر احتمال ابتلا به زوال عقل و اختلالات شدید شناختی وجود دارد. به صورتی که فرد توانایی مدیریت مالی و به یاد آوردن کوچک‌ترین چیزها را از دست می‌دهد.
تا به امروز درمانی برای بیماری آلزایمر یافت نشده است. البته داروهای حافظه یا کاهش اختلالات خواب می‌توانند تا حدودی در بهبود و برطرف شدن علائم مؤثر باشند. در حال حاضر آزمایشات زیادی برای ایجاد یک درمان جایگزین در حال انجام است. داروها، آلزایمر را چند ماه تا چند سال به تاخیر می‌اندازند تا بیمار بتواند فرصت بیشتری برای زندگی مستقل داشته باشید. با مشاوره روانشناسی تلفنی و مشاوره تلفنی فردی نیز می‌توانید از خدمات درمانی بهره مند شوید.
پزشکان ممکن است از داروهای زیر برای کاهش علائم آلزایمر استفاده کند. داروهای زیر برای کند کردن روند تخریب حافظه تجویز می‌گردند:
_ دونپزیل (آریسپت)
_ گالانتامین (رازادین)
_ ممانتین (نامندا)
_ ریواستیگمین (اگسلون)
_ دونپزیل/ ممانتین (نامزاریک)
مثبت اندیش بودن نقش مهم و اساسی در طول درمان دارد. بنابراین به شدت به فعالیت‌هایی که همچنان از آن‌ها لذت می‌برید بپردازید. از یوگا یا تنفس عمیق برای تمدد اعصاب و شادابی بیشتر استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مثبت اندیشی کلیک کنید.
تلاش کنید تناسب اندام و سلامتی خود را حفظ کنید. برای برنامه ریزی از دوستان خود کمک بگیرید. تغذیه مناسبی داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید. ورزش می‌تواند با فرستان اکسیژن مناسب طراوت زندگی شما را افزایش بدهد.
برای دریافت مشاوره در زمینه آلزایمر زودرس و راه های درمان آلزایمر می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع: آلزایمر زودرس