عدم توانایی دوستیابی در کودکان به چه علت می‌تواند باشد؟ یکی از مهمترین روابط در کودکی، دوستی با همسالان و داشتن همبازی است. روابط دوستی که در سنین کودکی شکل می‌گیرند یکی از مهمترین روابطی است که کودکان تجربه می‌کنند و از هم سن و سالان خود چیزهای زیادی می‌آموزند. بنابراین والدین باید برای بهبود این روابط و داشتن رابطه‌های دوستی درست در این سنین، به کودکان خود مهارت‌های ارتباطی و دوستیابی را بیاموزند. هرچند که دوستی‌های شکل گرفته در سنین کودکی، خیلی پایداری و ثبات ندارند اما از لحظ تربیتی و رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان، اهمیت زیادی دارند. با این حال اگر برای مسائل کودک خود نیاز به مشورت دارید می‌توانید از مشاوره کودک نیز کمک بگیرید.
منبع: دوستیابی کودک
بعضی از کودکان، از همان ابتدا که راه رفتن را یاد می‌گیرند، دوستیابی را هم می‌آموزند و در برقراری رابطه دوستی مهارت بالایی دارند. در مقابل، بعضی‌ها هم در ایجاد رابطه دوستی ضعیف هستند و توانمندی لازم را ندارند. به همین دلیل منزوی، گوشه گیر و تنها می‌شوند و مدام به والدین خود می‌چسبند.
درست است که این تفاوت‌ها تا حدی فردی و ذاتی است اما برقراری رابطه با دیگران مهارتی است که انسان‌ها باید در طول زندگی خود بیاموزند. از آنجایی که انسان موجودی اجتماعی است، تمایل دارد که در زندگی عضو گروه‌هایی باشد و دوستانی برای خود در نظر بگیرد. کودکان هم به همین دلیل از سنین 4 الی 5 سالگی شروع به دوستیابی و کسب این توانمندی می‌کنند.
در این میان کودکانی دیده می‌شوند که تمایلی به برقراری رابطه و دوستیابی ندارند. برای همین همیشه تنها و گوشه گیر هستند و طبیعتا از رشد اجتماعی عقب می‌مانند و یا بعضی از کودکان تمایل زیادی برای پیدا کردن دوست و داشتن همبازی دارند اما همیشه ناکام می‌مانند و فکر می‌کنند "چون کسی آن‌ها را دوست ندارد پس دوستی هم ندارند". والدین و مربیان، برای حل این مشکل باید سه گام زیر را بررسی کنند.
اگر کودک در دوستیابی مشکل دارد، بکوشید تا دلیل آن را پیدا کنید. سعی کنید با او در این مورد صحبت کنید و سوالات و ابهاماتش را برطرف کنید. گاهی کودکان علاقه زیادی به داشتن دوست دارند اما مشکلاتی سطحی باعث می‌شود که در این امر ناتوان بمانند. با این حال اگر در علت یابی عدم دوست یابی کودکان خود درمانده شده‌اید لازم است که با یک مشاور و متخصص مشورت نمایید.
با کودک خود درباره روابط اجتماعی و پذیرش اینکه نیاز به دوستانی دارد تا با آن‌ها بازی کند صحبت نمایید. برای این کار می‌توانید او را در کلاس‌های مختلف ثبت نام کنید تا متوجه اهمیت روابط گروهی شود.
یکی دیگر از مواردی که باید برایش برنامه ریزی کنید، گردش‌های خانوادگی است. این اجتماع‌های خانوادگی فرصت مناسبی را به کودک می‌دهد تا بتواند با هم سن و سالان خود رابطه دوستی برقرار کند. همچنین یکی دیگر از فواید گردش‌های خانوادگی این است که کودک، ناظر روابط دوستی شما با دیگران خواهد بود و می‌تواند چگونه برقرار کردن این روابط را مستقیما ببیند. سعی کنید در این گردش‌ها، الگوی مناسبی از خود به کودکتان ارائه دهید.
حواستان باشد که هرگز روی این موضوع پافشاری نکنید. اجازه بدهید تا کودک کم کم متوجه اهمیت دوستیابی بشود. کودک را اصلا انگشت نمای دیگران نکنید و با گفتن جملاتی از جمله "به دایی سلام کن" سعی نکنید به او نحوه برقراری ارتباط دوستانه را آموزش دهید.
علاوه بر این به کودک برچسب خجالتی بودن، تنها یا ساکت بودن را نزنید. با این کار رفتارهای نامناسب اجتماعی را او بیدار می‌کنید. سعی کنید با مراجعه به روانشناس یا ثبت نام در کلاس‌های آموزش مهارت‌های دوستیابی و برقراری ارتباط، به او توانمندی دوستیابی دهید.
پاسخ به این سوال را باید از جوانب مختلف بررسی کرد. با این حال مهمترین دلایل عدم توانایی دوستیابی کودکان موارد زیر را دربر می‌گیرد. شما می‌توانید با بهره بردن از مشاوره تلفنی این دلایل را به صورت ریشه‌ای بررسی نمایید.
یکی از عواملی که به برقراری روابط دوستی و دوستیابی در کودکان کمک می‌کند این است که آن‌ها چه تصویری از خود در ذهن دارند؟ اینکه آن‌ها خود را چه قدر دوست داشتنی و مهم می‌دانند و تا چه میزان می‌توانند در برقراری رابطه دوستی توانمند باشند از عواملی هستند که در دوست یابی کودکان مهم و ضروری می‌باشند. در این راستا با تقویت عزت نفس کودکان خود می‌توانید به او در دوستیابی کمک کنید.
یکی از عواملی که مانع دوستیابی و برقراری درست رابطه بین کودکان می‌شود اضطراب و نگرانی آن‌ها از این موضوع است. اما اینکه این اضطراب از کجا ریشه دارد و دلیلش چیست می‌تواند جواب‌های مختلفی داشته باشد که بهتر است برای بررسی درست این موضوع از یک روانشناس کمک بگیرید.
در اغلب موارد مشکل اصلی عدم توانمندی کودکان در دوستیابی تنها به همین دلیل است. وقتی کودک فرصت کافی برای بازی با همسالان و یادگیری این مهارت را نداشته باشند و والدین هم نتوانند در این مورد آموزش‌های لازم را به کودک خود بدهند و یا اهمیت آن را دست کم بگیرند، نمی‌تواند دوستی برای خودش پیدا کند.
اختلالات رفتاری باعث می‌شود که کودکان عدم توانایی دوستیابی را تجربه کنند. اختلالاتی از جمله اوتیسم و افسردگی با انزوا و گوشه گیری در فرد همراه خواهد بود و کودک تمایلی به داشتن دوستان در کنار خود ندارد. علاوه بر این در اختلالاتی از جمله بیش فعالی کودک در روابط دوستی خود پرخاشگری نشان می‌دهد که این مسئله باعث می‌شود دیگران او را طرد کنند. برای آگاهی بیشتر درباره اختلالات رفتاری کودکان کلیک کنید.
والدین برای حل عدم توانایی کودکان در دوستیابی می‌توانند از راهکارهای زیر استفاده کنند.
می‌توانید او را در کلاس‌های مختلف با محتوای متفاوت ثبت نام کنید. اینجا فقط مهم این است که کودک در موقعیت دوستیابی قرار بگیرید و در فضایی بدون فشار، به دوستیابی بپردازد. در کنار پیدا کردن دوست کودک مهارت‌های مختلفی را می‌آموزد و به مرور اجتماعی تر می‌شود.
برای اینکه کاستی و نواقص روابط کودکتان آشکار شود می‌توانید دوستش را به خانه دعوت کنید تا با هم بازی کنند. سپس رابطه دوستی شان را زیر نظر بگیرید و درباره چگونگی حل نواقص در رابطه دوستی مطالعه کنید. یکی دیگر از راه های ارتباطی این است که به کودکان بگوییم با کسانی دوست شود که با او شباهت دارند و یا در زمینه‌ای با هم مشترک اند. مثلا اگر کودک شما به ورزش‌های رزمی علاقه دارد، به کودکانی نزدیک شود که با آن‌ها احساس نزدیکی و شباهت می‌کند.
یکی از اقداماتی که والدین می‌توانند انجام دهند این است که خودشان، هم سن و سالانی را برای کودک در نظر بگیرند و برای گردش دسته جمعی یا مهمانی با آن‌ها معاشرت کنند. با این حال والدین باید بدانند که بعد از مدتی لازم است که کودک خودش راه و روش ادامه رابطه را بداند و به والدین متکی نشود.
بازی یکی از راه‌های ارتباطی مناسب با کودکان است. به دلیل جذابیتی که بازی برای کودکان فراهم می‌کند، آموزش مهارت دوستیابی در مدرسه یا دیگر محیط‌ها آسان تر می‌شود. می‌توانید با اجرای نمایش یا بازی با کودکتان در خانه، مهارت‌های ارتباطی و دوستیابی را به آن‌ها آموزش دهید.
برای شناخت بیشتر درباره آموزش دوستیابی در مدرسه کلیک کنید.
دوستیابی از جمله مهارت‌های مهمی است که لازم است والدین به کودک خود آموزش بدهند. با این حال گاهی ممکن است که کودکان حالت‌هایی از جمله انزوا و گوشه گیری را تجربه کنند و در دوستیابی با مشکل مواجه شوند. همچنین بعضی از حالت‌ها و ویژگی‌های فردی از جمله عزت نفس پایین در این مسئله نقش دارند. در این شرایط لازم است که بررسی بیشتر توسط روانشناس و متخصص کودک انجام گیرد. مشاور با بررسی همه جوانب به شما کمک می‌کند تا در صورتی که کودک با اختلال و مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند بتواند آن را حل و فصل نماید. در این راستا مرکز مشاوره حامی هنر زندگی با داشتن مشاورانی برجسته آماده هر گونه ارائه خدمات در زمینه کودک به شما عزیزان می‌باشد.
بله. گاهی کودکان اضطراب زیادی را هنگام شروع رابطه تجربه می‌کنند که می‌تواند ناشی از تجربه کم آنان و یا عوامل دیگری مانند عدم آمادگی و ناتوانی در برآورده کردن خواسته‌های دیگری باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه عدم توانایی دوست یابی در کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق شماره 02122018502 و یا از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
منبع: دوستیابی کودک