آیا نحوه مدیریت و کنترل خشم در کودکان را می شناسید ؟ آیا با مدیریت و کنترل خشم کودک خود آشنا هستید ؟ اگر کودک شما نحوه مدیریت و کنترل احساساتش را نداند. با به وجود آمدن ناکامی ها و مخالفت ها سریعا شاهد لجبازی، پرخاشگری و قشقرق در رفتار کودک خواهید بود. عصبانت و خشم در کودکان می تواند به شکل دعوا و آزار دیگران دیده شود که نباید مورد غفلت والدین و مربیان قرار گیرد. خشم در کودکان با افت تحصیلی، طرد شدن از جانب دوستان و هم سن و سالان و سلامت روانی ضعیف در بزرگسالی همراه است. اگر کودک شما قادر نباشد خشم و عصانیت خود را کنترل کند در زندگی آیندش دچار مشکلات بزرگی خواهد شد. در این مقاله قصد داریم تا در مورد نحوه مدیریت و کنترل خشم در کودکان اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار دهیم. برای اطلاع از علل و نشانه های خشم در کودکان توصیه می کنیم مقاله خشم در کودکان را بخوانید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نحوه مدیریت و کنترل خشم در کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
خشم برانگیختگی و هیجان شدید است که به هنگام بروز ناکامی و محرک های نامناسب محیطی در کودک ایجاد می شود. خشم و پرخاشگری به شکل هایی مانند دعوا و آزار دیگران در کودکان نمایان می شود. در صورتی که خشم کودکان مورد غفلت قرار گیرد، می تواند سبب طرد شدن فرد از جانب هم سن و سالاناش، افت تحصیلی و سلامت روانی ضعیف در بزرگسالی شود. والدین در صورت اطلاع از استراتژی های کنترل خشم در کودکان می توانند نحوه کنترل و مدیریت خشم را به فرزندانشان بیاموزند.
والدین می توانند با استفاده از راهکارها و تکنیک هایی، خشم در کودکان را کنترل و مدیریت کنند. با استفاده از تکنیک های مدیریت و کنترل خشم که در ادامه آماده است می توانید به کودک خود در مدیریت خشم اش کمک کنید.
1-به کودک خود بیاموزید که میان احساس و رفتار خود تمایز قائل شود
خشم در انسان یک احساس طبیعی و سالم می باشد. اما درک تفاوت موجود میان احساس و رفتار پرخاشگرایانه برای کودکان به خصوص در سنین پایین تر دشوار می باشد. آموزش به کودکان باید آموزش بدهید تا بتوانند بر روی احساسات خود نامی بگذارند به عنوان مثال احساس خشم، ناکامی، نا امیدی، درد و ...
باید به کودک خود بیاموزید که عصبانی شدن ایرادی ندارد ولی کتک زدن دوستان ممنوع است. به کودکان کمک کنید تا به این درک برسد که زمان احساس خشم، کنترل رفتارش را در دست خودش داشته باشد.
رفتار های پرخاشگرایانه می تواند از چند حس متنوع نشات بگیرد، به عنوان مثال در زمانی که کودک احساس غم، خجالت زندگی، گناه، ترس را داشته باشد ممکن است رتفارهای پرخاشگراینه از او سر بزند.
بهترین راه برای آموزش تفاوت میان احساس و رفتار این است که در طی زمان به دفعات با کودک در مورد احساساتی که با خود دارد صحبت کنید. کودک شما در طی این فرایند به درک بهتری و دقیق تری از احساسات خود می رسد و می تواند تا حد زیادی از بروز رفتار های پرخاشگرایانه اش جلوگیری نماید.
2- الگوی خوبی برای مدیریت و کنترل خشم باشید
از آنجایی که کودکان همواره به دنبال تقلید رفتار والدینشان در زمینه های متفاوت هستند. بهترین روشی که می توان مدیریت وکنترل خشم را به کودک آموخت این است که به او نشان دهید که در مواقع خشم چگونه رفتار می کنید. اگر کودک شاهد عصبانیت شما باشد، همین کار را تکرار خواهد کرد. اما اگر او ببیند که شما کنترل احساساتتان را در اختیار دارید. او نیز به این روش احساسات خود را کنترل خواهد کرد.
لازم به ذکر است که نباید کودک را در معرض بسیاری از مشکلات دوران بزرگسالی خود قرار دهید. تنها همین که او شاهد باشد که خشم خود را مدیریت می کنید کافی است. به مواقعی که دچار احساس ناکامی شدید اشاره کنید تا کودک متوجه شود که بزرگسالان هم دچار خشم می شوند.
اگر با کودک خود مسائل این چنینی را مطرح کنید می توان مفید باشد :
خشم خود را از نیاستادن ماشین های جلویی پشت چراغ امروز ابراز کنید. به او بگویید که من ماشین را متوقف می کنم تا عابران بتوانند به سلامت از خیابان عبور کنند.
صحبت کردن در مورد احساساتان با کودک به او می آموزد که او نیز در مورد احساساتش با شما صحبت کند.
زمانی که در حضور کودک عصبانی شدید و کنترل رفتار خود را از دست دادید؛ مسئولیت رفتار خود را بپذیرید و معذرت خواهی کنید و بگویید که به جای پرخاشگری باید چه کاری را انجام می دادید. به عنوان مثال بگویید (( متاسفم که جلوی تو عصبانی شدم و داد کشیدم. وقتی عصبانی بودم به جای اینکه صدایم را بالا ببرم، باید می رفتم کمی قدم می زدم تا خشمم فروکش کند)).
3- داشتن قانون برای عصبانیت
همه خانواده ها قوانین نانوشته ای دارند که می گوید که کدام رفتار ها شایسته و پسندیده است و کدام رفتار ها غیر قابل قبول می باشد. در برخی خانواده ها داد و بی داد کردن، بالا رفتن صدا و کوبیده شدن در اهمیتی ندارد و در برخی دیگر نیز این رفتار ها قابل قبول نیست.
قوانین خانه خود را بنویسید و انتظارتان را در آن به طور کامل مشخص کنید. قابل ذکر است که داشتن رفتاری محترمانه در زمان بروز خشم باید محور اصلی این قوانین باشد.
مواردی مانند پرخاشگری، فحش، شکستن وسایل خانه و توهین را در قوانین خود لحاظ کنید. هیچ کس در خانه حق ندارد در زمان عصبانیت وسایل خانه را پرتاب کند یا بشکند. با حرفایی که می زند سایر اعضای خانواده را اذیت کند.
4- مهارت های مقابله ای سالم را به کودکانتان بیاموزید
کودکانتان نیاز دارند تا نحوه برخورد صحیح با خشمشان را بیاموزند. به جای این که او را منع و یا تنبیه کنید، به او بیاموزید که در این شرایط چه رفتارهایی را باید انجام دهد. به عنوان مثال به جای اینکه به او بگویید که ((بردارت را کتک نزن)) به او آموزش دهید که در زمان عصبانیت باید چه رفتاری داشته باشد. به او بگویید که (( دفعه بعدی که عصبانی شدی حرف بزن )) یا (( به جای کتک زدن برادرت چه کارهایی دیگه ای می تونستی انجام بدی ؟ )) با انجام این کار به کودک خود نحوه مدیریت و استراتژی کنترل خشم خود را می آموزید.
جعبه کنترل خشم
می توانید برای کودک خود یک جعبه کنترل خشم کودک بسازید. در این جعبه اشیایی که به کودتان کمک می کند تا آرام شود را قرار دهید. این اشیا می توانند عکس، لوسیون هایی با بوی خوشایند، آهنگ های آرام بخش و ... باشد. که می توانند در زمان درگیری حسی، ذهن و بدن کودکان را آرام کنند.
5- کودک را با عواقب رفتارش روبرو کنید
زمانی که کودک از قوانین خانه در مورد رفتار های پرخاشگرایانه تبعیت می کند. او را با نتایج رفتار خوبش روبرو کنید. به عنوان مثال سیستم پاداش دهی می تواند انگیزه کودک را در استفاده از مهارت های مدیریت و کنترل خشم کودکان تقویت کند.
زمانی که کودکی قوانین عصبانیت را زیر پا بگذارد، او را با عواقب رفتاری که داشته است روبرو کنید. اگر کودک پرخاشگری کرد. بدون تاخیر او را با عواقب رفتارش مواجه کنید. این عمل می تواند به صورت خارج کردن او از موقعیت، محروم کردن او از مزایا و جبران با انجام کارهای خانه صورت گیرد.
اگر کنترل عصبانیت و خشم در کودکان خارج از کنترل شده باشد. باید از کمک های حرفه ای و مشاوره کودک استفاده نمایید. متخصص کودک می تواند احتمال به وجود آمدن هر مشکل در سلامت روان کودک را از بین ببرد و در برنامه ریزی درباره نحوه مدیریت و کنترل خشم در کودک به شما کند. مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی آماده است تا با استفاده از خدمات مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی کودک خود پاسخگویی سوالات شما باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه نحوه مدیریت و کنترل خشم در کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعکنترل خشم در کودکان | نحوه مدیریت و کنترل عصبانیت در کودک
در سال های اخیر شیوع اوتیسم به شدت افزایش نشان داده است. خانواده های زیادی با آن درگیر بوده اند و برای بهبود کودکشان به دنبال مداخلات موثرتر هستند. بسیاری از والدین رفتارها و نشانه هایی در کودک خود می بینند که آن ها را نگران وجود اوتیسم می کند. از آنجایی که تشخیص زودرس به درمان اوتیسم در کودک و پیشرفت زودتر کمک می کند، شناسایی هرچه زودتر آن ضروری است. به این ترتیب بهتر است والدین با راه های شناسایی نشانه های اولیه اوتیسم تا رسیدن به تشخیص قطعی آشنا شوند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اوتیسم یک اختلال عصب-تحولی است که با مشکلات جدی در ارتباطات اجتماعی و الگوی رفتارها و علایق تکراری شناخته می شود. والدین معمولا در دو تا سه سالگی فرزندانشان متوجه علائم آن می شوند.
خیلی از نشانه های اوتیسم از حدود 6 تا 12 ماهگی خود را نشان می دهند. اما سن مناسب برای تشخیص قطعی اوتیسم توسط متخصص معمولا از حدود 18-24 ماهگی است که کودک شروع به ارتباط کلامی می کند و تعامل با محیط بیشتر شکل می گیرد. با وجود این بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تا حدود 4 سالگی تشخیص نمی گیرد که این موضوع می تواند درمان آن ها را به تعویق انداخته و احتمال بهبود آن ها را ضعیف تر کند. در واقع هرچه تشخیص در سنین کمتری انجام شود و اقدام به درمان و آموزش سریع تر باشد کودکان پیشرفت بیشتری می کنند. و به احتمال بیشتری می توانند به عملکرد کودکان دارای رشد طبیعی نزدیک شوند. معمولا خانواده ها زمانی کودکشان این تشخیص را می گیرد، دچار تشویش شده و نارختی از خود نشان می دهند. دریافت مشاوره خانواده می توانید در خصوص چگونگی برخورد و روش های تربیتی مناسب آگاهی کسب نمایید.
زمان و شدت نشانه های اوتیسم در کودکان مختلف متفاوت است. برخی کودکان از ماه های ابتدایی نشانه ها را بروز می دهند و برخی تا 2 3 سالگی علائمی نشان نمی دهند. همه کودکان دچار این اختلال تمامی این نشانه ها را نشان نمی دهند. بعضی از این نشانه ها گاها ممکن است در کودکان غیر اتیستیک مشاهده شود به همین دلیل مراجعه به متخصص برای تشخیص قطعی ضروری است. موارد زیر زنگ خطر هایی از ماه های ابتدایی هستند که نشان می دهد شاید کودک در خطر ابتلا به اوتیسم باشد، بنابراین با مشاهده آن برای ارزیابی به متخصص مراجعه کنید:
6 ماهگی:
_نداشتن یا کمبود لبخند یا دیگر حالت های چهره ارتباطی، گرم و خوشایند
_نبود ارتباط چشمی یا ارتباط چشمی محدود
9 ماهگی:
_کمبود یا نبود به اشتراک گذاشتن تعاملی صدا، لبخند یا دیگر بیانات چهره ای
12 ماهگی:
کمبود یا نداشتن غان و غون
کمبود یا نداشتن حالت های تعاملی مثل نشان دادن، اشاره کردن، گرفتن یا دست تکان دادن
کمبود یا عدم پاسخ به نام
16 ماهگی:
_فقدان به کار بردن کلمات یا کلمات به کار رفته خیلی کم
24 ماهگی:
_عدم استفاده از عبارت های دو کلمه ای معنادار یا استفاده بسیار کم ( شامل تقلید یا تکرار نمی شود)
در هر سنی:
برای ارزیابی کودک مشکوک به اوتیسم باید به مشاوره کودک یا روانپزشک اطفال مراجعه کرد. برای تشخیص قطعی بهتر است دو فرد متخصص آن را تایید کنند. برای ارزیابی اوتیسم هم از گزارش های پدر و مادر استفاده می شود و هم کودک به طور جدا بررسی می شود.
برای ارزیابی از طریق والدین تاریخچه تحولی کودک از پدر و مادر پرسیده می شود، تاخیر های رشدی مثل تاخیر در زبان باز کردن، نشستن، راه رفتن و ... بررسی می شود. نقص های ارتباطی و مشکلات رفتاری فعلی کودک، نوع ارتباط با والدین و همسالان و نوع بازی های کودک و مشکلاتی که برای زندگی کودک ایجاد شده است پرسیده می شود. نتایج آزمایش هایی که انجام شده مثل آزمون های هوش، آزمایش های ام آر آی، پت اسکن و .. گرفته می شود و همچنین از آزمون هایی مانند آزمون گارز که توسط پدر و مادر پر می شود استفاده می شود.
برای ارزیابی کودک بسته به سن از طریق بازی و تعامل رفتار ارتباطی کودک بررسی و مشاهده می شود. معمولا برای کودکان سنین کمتر با تعاملاتی مثل صدا کردن، اشاره کردن به اشیای محیط، انجام بازی های تعاملی مثل دادن و گرفتن توپ، پاسخ های تعاملی و توجه کودک بررسی می شود، با صدا کردن و حرف زدن کلام کودک بررسی می شود. همچنین برای ارزیابی رفتارهای تکراری و کلیشه ای، ژست های بدن و نوع نگاه، کودک به طور دقیق مشاهده می شود. برای سنین بالاتر که کلام شکل گرفته، از طریق بازی و صحبت استدلال و منطق کودک هم بررسی می شود. یکی از آزمون ها برای کودکان بزرگتر دارای کلام "سالی-آن" است که از طریق بازی با عروسک ها میزان درک کودک از فکر و احساس فرد دیگر بررسی می شود.
با روش هایی می توانید کودک را از نظر مشکوک بودن به نشانه های اوتیسم بررسی کنید:
به طور کلی مهارت های ارتباطی و اجتماعی، رفتاری و تخیلی کودک را بررسی کنید:
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
در سال های اخیر شیوع اوتیسم به شدت افزایش نشان داده است. خانواده های زیادی با آن درگیر بوده اند و برای بهبود کودکشان به دنبال مداخلات موثرتر هستند. بسیاری از والدین رفتارها و نشانه هایی در کودک خود می بینند که آن ها را نگران وجود اوتیسم می کند. از آنجایی که تشخیص زودرس به درمان اوتیسم در کودک و پیشرفت زودتر کمک می کند، شناسایی هرچه زودتر آن ضروری است. به این ترتیب بهتر است والدین با راه های شناسایی نشانه های اولیه اوتیسم تا رسیدن به تشخیص قطعی آشنا شوند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اوتیسم یک اختلال عصب-تحولی است که با مشکلات جدی در ارتباطات اجتماعی و الگوی رفتارها و علایق تکراری شناخته می شود. والدین معمولا در دو تا سه سالگی فرزندانشان متوجه علائم آن می شوند.
خیلی از نشانه های اوتیسم از حدود 6 تا 12 ماهگی خود را نشان می دهند. اما سن مناسب برای تشخیص قطعی اوتیسم توسط متخصص معمولا از حدود 18-24 ماهگی است که کودک شروع به ارتباط کلامی می کند و تعامل با محیط بیشتر شکل می گیرد. با وجود این بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تا حدود 4 سالگی تشخیص نمی گیرد که این موضوع می تواند درمان آن ها را به تعویق انداخته و احتمال بهبود آن ها را ضعیف تر کند. در واقع هرچه تشخیص در سنین کمتری انجام شود و اقدام به درمان و آموزش سریع تر باشد کودکان پیشرفت بیشتری می کنند. و به احتمال بیشتری می توانند به عملکرد کودکان دارای رشد طبیعی نزدیک شوند. معمولا خانواده ها زمانی کودکشان این تشخیص را می گیرد، دچار تشویش شده و نارختی از خود نشان می دهند. دریافت مشاوره خانواده می توانید در خصوص چگونگی برخورد و روش های تربیتی مناسب آگاهی کسب نمایید.
زمان و شدت نشانه های اوتیسم در کودکان مختلف متفاوت است. برخی کودکان از ماه های ابتدایی نشانه ها را بروز می دهند و برخی تا 2 3 سالگی علائمی نشان نمی دهند. همه کودکان دچار این اختلال تمامی این نشانه ها را نشان نمی دهند. بعضی از این نشانه ها گاها ممکن است در کودکان غیر اتیستیک مشاهده شود به همین دلیل مراجعه به متخصص برای تشخیص قطعی ضروری است. موارد زیر زنگ خطر هایی از ماه های ابتدایی هستند که نشان می دهد شاید کودک در خطر ابتلا به اوتیسم باشد، بنابراین با مشاهده آن برای ارزیابی به متخصص مراجعه کنید:
6 ماهگی:
_نداشتن یا کمبود لبخند یا دیگر حالت های چهره ارتباطی، گرم و خوشایند
_نبود ارتباط چشمی یا ارتباط چشمی محدود
9 ماهگی:
_کمبود یا نبود به اشتراک گذاشتن تعاملی صدا، لبخند یا دیگر بیانات چهره ای
12 ماهگی:
کمبود یا نداشتن غان و غون
کمبود یا نداشتن حالت های تعاملی مثل نشان دادن، اشاره کردن، گرفتن یا دست تکان دادن
کمبود یا عدم پاسخ به نام
16 ماهگی:
_فقدان به کار بردن کلمات یا کلمات به کار رفته خیلی کم
24 ماهگی:
_عدم استفاده از عبارت های دو کلمه ای معنادار یا استفاده بسیار کم ( شامل تقلید یا تکرار نمی شود)
در هر سنی:
برای ارزیابی کودک مشکوک به اوتیسم باید به مشاوره کودک یا روانپزشک اطفال مراجعه کرد. برای تشخیص قطعی بهتر است دو فرد متخصص آن را تایید کنند. برای ارزیابی اوتیسم هم از گزارش های پدر و مادر استفاده می شود و هم کودک به طور جدا بررسی می شود.
برای ارزیابی از طریق والدین تاریخچه تحولی کودک از پدر و مادر پرسیده می شود، تاخیر های رشدی مثل تاخیر در زبان باز کردن، نشستن، راه رفتن و ... بررسی می شود. نقص های ارتباطی و مشکلات رفتاری فعلی کودک، نوع ارتباط با والدین و همسالان و نوع بازی های کودک و مشکلاتی که برای زندگی کودک ایجاد شده است پرسیده می شود. نتایج آزمایش هایی که انجام شده مثل آزمون های هوش، آزمایش های ام آر آی، پت اسکن و .. گرفته می شود و همچنین از آزمون هایی مانند آزمون گارز که توسط پدر و مادر پر می شود استفاده می شود.
برای ارزیابی کودک بسته به سن از طریق بازی و تعامل رفتار ارتباطی کودک بررسی و مشاهده می شود. معمولا برای کودکان سنین کمتر با تعاملاتی مثل صدا کردن، اشاره کردن به اشیای محیط، انجام بازی های تعاملی مثل دادن و گرفتن توپ، پاسخ های تعاملی و توجه کودک بررسی می شود، با صدا کردن و حرف زدن کلام کودک بررسی می شود. همچنین برای ارزیابی رفتارهای تکراری و کلیشه ای، ژست های بدن و نوع نگاه، کودک به طور دقیق مشاهده می شود. برای سنین بالاتر که کلام شکل گرفته، از طریق بازی و صحبت استدلال و منطق کودک هم بررسی می شود. یکی از آزمون ها برای کودکان بزرگتر دارای کلام "سالی-آن" است که از طریق بازی با عروسک ها میزان درک کودک از فکر و احساس فرد دیگر بررسی می شود.
با روش هایی می توانید کودک را از نظر مشکوک بودن به نشانه های اوتیسم بررسی کنید:
به طور کلی مهارت های ارتباطی و اجتماعی، رفتاری و تخیلی کودک را بررسی کنید:
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
در سال های اخیر شیوع اوتیسم به شدت افزایش نشان داده است. خانواده های زیادی با آن درگیر بوده اند و برای بهبود کودکشان به دنبال مداخلات موثرتر هستند. بسیاری از والدین رفتارها و نشانه هایی در کودک خود می بینند که آن ها را نگران وجود اوتیسم می کند. از آنجایی که تشخیص زودرس به درمان اوتیسم در کودک و پیشرفت زودتر کمک می کند، شناسایی هرچه زودتر آن ضروری است. به این ترتیب بهتر است والدین با راه های شناسایی نشانه های اولیه اوتیسم تا رسیدن به تشخیص قطعی آشنا شوند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اوتیسم یک اختلال عصب-تحولی است که با مشکلات جدی در ارتباطات اجتماعی و الگوی رفتارها و علایق تکراری شناخته می شود. والدین معمولا در دو تا سه سالگی فرزندانشان متوجه علائم آن می شوند.
خیلی از نشانه های اوتیسم از حدود 6 تا 12 ماهگی خود را نشان می دهند. اما سن مناسب برای تشخیص قطعی اوتیسم توسط متخصص معمولا از حدود 18-24 ماهگی است که کودک شروع به ارتباط کلامی می کند و تعامل با محیط بیشتر شکل می گیرد. با وجود این بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تا حدود 4 سالگی تشخیص نمی گیرد که این موضوع می تواند درمان آن ها را به تعویق انداخته و احتمال بهبود آن ها را ضعیف تر کند. در واقع هرچه تشخیص در سنین کمتری انجام شود و اقدام به درمان و آموزش سریع تر باشد کودکان پیشرفت بیشتری می کنند. و به احتمال بیشتری می توانند به عملکرد کودکان دارای رشد طبیعی نزدیک شوند. معمولا خانواده ها زمانی کودکشان این تشخیص را می گیرد، دچار تشویش شده و نارختی از خود نشان می دهند. دریافت مشاوره خانواده می توانید در خصوص چگونگی برخورد و روش های تربیتی مناسب آگاهی کسب نمایید.
زمان و شدت نشانه های اوتیسم در کودکان مختلف متفاوت است. برخی کودکان از ماه های ابتدایی نشانه ها را بروز می دهند و برخی تا 2 3 سالگی علائمی نشان نمی دهند. همه کودکان دچار این اختلال تمامی این نشانه ها را نشان نمی دهند. بعضی از این نشانه ها گاها ممکن است در کودکان غیر اتیستیک مشاهده شود به همین دلیل مراجعه به متخصص برای تشخیص قطعی ضروری است. موارد زیر زنگ خطر هایی از ماه های ابتدایی هستند که نشان می دهد شاید کودک در خطر ابتلا به اوتیسم باشد، بنابراین با مشاهده آن برای ارزیابی به متخصص مراجعه کنید:
6 ماهگی:
_نداشتن یا کمبود لبخند یا دیگر حالت های چهره ارتباطی، گرم و خوشایند
_نبود ارتباط چشمی یا ارتباط چشمی محدود
9 ماهگی:
_کمبود یا نبود به اشتراک گذاشتن تعاملی صدا، لبخند یا دیگر بیانات چهره ای
12 ماهگی:
کمبود یا نداشتن غان و غون
کمبود یا نداشتن حالت های تعاملی مثل نشان دادن، اشاره کردن، گرفتن یا دست تکان دادن
کمبود یا عدم پاسخ به نام
16 ماهگی:
_فقدان به کار بردن کلمات یا کلمات به کار رفته خیلی کم
24 ماهگی:
_عدم استفاده از عبارت های دو کلمه ای معنادار یا استفاده بسیار کم ( شامل تقلید یا تکرار نمی شود)
در هر سنی:
برای ارزیابی کودک مشکوک به اوتیسم باید به مشاوره کودک یا روانپزشک اطفال مراجعه کرد. برای تشخیص قطعی بهتر است دو فرد متخصص آن را تایید کنند. برای ارزیابی اوتیسم هم از گزارش های پدر و مادر استفاده می شود و هم کودک به طور جدا بررسی می شود.
برای ارزیابی از طریق والدین تاریخچه تحولی کودک از پدر و مادر پرسیده می شود، تاخیر های رشدی مثل تاخیر در زبان باز کردن، نشستن، راه رفتن و ... بررسی می شود. نقص های ارتباطی و مشکلات رفتاری فعلی کودک، نوع ارتباط با والدین و همسالان و نوع بازی های کودک و مشکلاتی که برای زندگی کودک ایجاد شده است پرسیده می شود. نتایج آزمایش هایی که انجام شده مثل آزمون های هوش، آزمایش های ام آر آی، پت اسکن و .. گرفته می شود و همچنین از آزمون هایی مانند آزمون گارز که توسط پدر و مادر پر می شود استفاده می شود.
برای ارزیابی کودک بسته به سن از طریق بازی و تعامل رفتار ارتباطی کودک بررسی و مشاهده می شود. معمولا برای کودکان سنین کمتر با تعاملاتی مثل صدا کردن، اشاره کردن به اشیای محیط، انجام بازی های تعاملی مثل دادن و گرفتن توپ، پاسخ های تعاملی و توجه کودک بررسی می شود، با صدا کردن و حرف زدن کلام کودک بررسی می شود. همچنین برای ارزیابی رفتارهای تکراری و کلیشه ای، ژست های بدن و نوع نگاه، کودک به طور دقیق مشاهده می شود. برای سنین بالاتر که کلام شکل گرفته، از طریق بازی و صحبت استدلال و منطق کودک هم بررسی می شود. یکی از آزمون ها برای کودکان بزرگتر دارای کلام "سالی-آن" است که از طریق بازی با عروسک ها میزان درک کودک از فکر و احساس فرد دیگر بررسی می شود.
با روش هایی می توانید کودک را از نظر مشکوک بودن به نشانه های اوتیسم بررسی کنید:
به طور کلی مهارت های ارتباطی و اجتماعی، رفتاری و تخیلی کودک را بررسی کنید:
برای دریافت مشاوره در زمینه اوتیسم می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
هوش یکی از ویژگی های بشری است که انواع مختلفی دارد. یکی از انواع هوش که شاید به گوش شما هم خورده باشد،هوش هیجانی می باشد. هوش هیجانی کودک یکی از مهم ترین بخش های وجودی او را در بر می گیرد یعنی هیجانات را. زندگی با هیجانات به غنای آن می افزاید و باعث می شود روابط بهتری داشته باشیم. هوش هیجانی خود دارای مولفه های مختلفی می باشد که در صورت توجه والدین به آن ها در کودک پرورش می یابد. والدین با تغذیه هوش هیجانی کودکان خود آن ها را برای ایجاد روابط موثر و موفق آماده می کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزند پروری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
هوش هیجانی یعنی توانایی پایش و در نظر گرفتن احساسات خود و دیگران. یعنی فرد می تواند بر احساساتی که تجربه می کند نظارت کرده و آن ها را شناسایی کند. می تواند بین احساسات مختلفش تمایز قائل شود و به درستی آن ها را بنامد.هوش هیجانی به فرد کمک می کند تا از اطلاعات هیجانی اش استفاده کرده و با استفاده از آن ها بیندیشد یا رفتار کند.
در واقع هوش هیجانی داراری 4 مولفه می باشد:
هوش هیجانی کودک از همان بدو تولد شروع به رشد می کند و ممکن است کودکان مختلف با ظرفیت های مختلف برای آن به دنیا بیایند. ولی در هرحال هوش هیجانی قابل پرورش است و والدین با تسهیل شرایط می توانند در این بین نقش به سزایی ایفا کنند.
هوش هیجانی باعث می شود فرد بتواند ارتباطات بیشتری برقرار کند و از آن جایی که انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند، نقص در ارتباطات انسانی زمینه ساز مشکلات بیشتری می شود. اگر یک انسان بتواند احساساتی که تجربه می کند را بشناسد، آن ها را به شکل صحیح بروز دهد، با دیگران همدلی کرده و احساسات دیگران را هم به رسمیت بشناسد و بتواند در مواقع لزوم احساساتش را تنظیم کند، می تواند روابط عاطفی پر معنی و سازنده ای برقرار نماید.
تعارضات در روابط انسانی از مسائل اجتناب ناپذیر می باشد. هر فردی در طول زندگی و روابطش با تعارضات و اختلاف عقیده مواجه می شود. هوش هیجانی به فرد کمک می کند که بتواند این تعارضات را حل کرده و با احساسات و هیجاناتش در طی این جریان به خوبی مواجه شود.
از طرف دیگر فردی که بتواند هیجانات خود را کنترل کند، علی الخصوص هیجانات منفی، سلامت جسمانی اش حفظ می شود و فشارهای جسمانی اش کاهش پیدا می کند. گذشته از سلامت جسمانی، مدیریت هیجانات به سلامت روان بسیار کمک کننده است. در واقع سطح بالای هوش هیجانی، کیفیت زندگی را مستقیما تحت تاثیر قرار می دهد. اگر می خواهید کودکی سالم با آینده موفق پرورش دهید، حتما به هوش هیجانی وی توجه کنید.
کودکی که هوش هیجانی بالایی دارد به طور کلی به خوبی از پس روابطش بر می آید. دوستان متعددی دارد و در روابطش تعارضات در حداقل می باشد. آن ها از تنش ها و درگیری های بیخود به دور هستند و انرژی روانی شان را صرف این مسائل نمی کنند.
بالا بودن هوش هیجانی کودک باعث می شود متوجه احساسات دیگران باشند و بتوانند آن ها را درک کند. بنابراین می تواند دوست خوبی برای هم سالانش باشد. معمولا شخصیت محبوب و دوست داشتنی ای می شود.
هوش هیجانی کودک این اجازه را می دهد تا به خوبی صحبت های دیگران را بشنوند، نقطه نظرات آن ها را درک کنند، در صورت انتقاد رنجش عظیم نشان ندهند و می توانند در مواقع بحرانی خود را مدیریت کرده و کنترل اوضاع را به دست بگیرند. چنین افرادی مسئولیت کارهای خود را می پذیرند و دیگران را سرزنش و متهم نمی کنند.
به طور کلی داشتن هوش هیجانی بالا به فرد کمک می کند به موقع احساسات خود را نشان داده، از عصبانیت یا غمگینی خود و دیگران هول نشده، اضطراب را کنترل کرده و فشار احساسات و هیجانات را به شکل دائمی تحمل نکنند. آزمون های هوش برای اندازه گیری هوش هیجانی نیز استفاده می شوند.
اگر می خواهید به کودکتان کمک کنید که هوش هیجانی بالایی داشته باشد، راهکار های زیر کمک کننده می باشند:
همدلی کردن به این معنا نیست که تمامی رفتار های کودک قابل پذیرش هستند. همدلی فقط یعنی اینکه کودک حق دارد هر احساسی داشته باشد. این کار باعث می شود که کودک یاد بگیرد هر احساسی اسمی دارد، همدلی کردن با دیگران چگونه است و در نهایت اینکه آرام می شوند.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزند پروری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعهوش هیجانی کودک | ویژگی ها و روش های افزایش هوش هیجانی کودکان