آیا امکان تنفر از فرزند وجود دارد؟ والدین چگونه حس تنفر از فرزند خود را بشناسند؟ روابط والد و فرزند همیشه آمیخته با عشق و محبت فراوان است. حس تنفر و بیزاری از فرزند معمولا پذیرفته شده نیست. با وجود این گاهی والدین به دلایل پیچیده ای نسبت به فرزند خود احساس تنفری پیدا می کنند که بر روابط و تربیت آن ها تاثیر می گذارد. عموما این تنفر احساس های گناه فراوانی به همراه دارد که می تواند مشکل را دو چندان کند. با شناخت دلایل زیر بنایی و کمک گرفتن برای حل این مشکل می توانید بر آن غلبه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
تنفر از فرزند به دلایل مختلف و پیچیده ای می تواند رخ دهد. گاهی والدین مشکلات درونی یا مسائل حل نشده ارتباطی با فرزند خود یا دیگران دارند که آن به صورت تنفر حس می کنند. برخی از مسائل و علل زیربنایی تنفر شامل موارد زیر است:
خیلی اوقات تعارض های درونی حل نشده والدین بدون اینکه فرد از آن آگاه باشد منجر به واکنش هایی مثل بیزاری از فرزند می شود. تعارض ها و مسائل حل نشده فرد می تواند منجر شود فرد احساس منفی نسبت به خود پیدا کند و در مورد فردی که ارتباط نزدیک داشته و وابستگی به او دارد ناخودآگاه احساس تنفر پیدا کند. خیلی اوقات این احساس تنفر احساس منفی نسبت به خود است که به کودکان برگردانده می شود.
ارتباط والد با کودک می تواند با چالش های زیادی مواجه شود. برخی مواقع کودکان خلق دشوارتری دارند و حساس ترند، در حالی که ممکن است رفتارهای کودک به دلیل یک بیماری یا اختلال مثل بیش فعالی یا اوتیسم باشد. در این وضعیت والدین روش تربیتی سختگیرتری اتخاذ کرده و متقابلا با مقاومت و لجبازی بیشتر کودک مواجه می شود. در کل اینگونه الگوی ارتباطی به تدریج باعث مشکل ارتباطی و به نوعی افزایش حس منفی بین والد و کودک می شود. افزایش تعارضات در ارتباط والد و کودک باعث دور شدن آن ها از یکدیگر شده و این خود زیربنای نوعی حس بیزاری می شود. گاهی تلاش برای به کنترل درآوردن و حل تعارضات بی نتیجه مانده و مشکلات را بیشتر می کند و به این احساس دامن می زند.
گاهی مشکلات رفتاری فرزندان یا ناسازگاری او در کودکی یا نوجوانی می تواند باعث آشفتگی و کاهش تحمل پدر و مادر شود. در این موارد عموما والدین از کنترل و بهبود رفتارهای کودک عاجز می شود و گاها تلاش های والدین در کنترل فرزند یا آموزش به آن که توام با خشم و هیجان شدید است، با شکست مواجه می شود. این احساس ناکامی می تواند در ارتباط با فرزند خشم بیشتری برای والد ایجاد کند. به تدریج خشم پنهان شدت یافته با احساس ناکامی، ممکن است تبدیل به ایجاد احساس تنفر از فرزند شود.
گاهی والدین به دلایل مختلف همه مسئولیت های کودک را به دوش می کشند. والدینی که در مورد تحول کودک خود نگرانی بیش از حد دارند و یا به طور ناخودآگاه تمایل دارند والد کامل و بی نقصی باشند، یا گاهی اوقات در مورد مهارت های کودکشان اطمینان ندارند، خیلی اوقات خیلی از مسئولیت ها را از کودکان خود می گیرند. احتمالا به دوش کشیدن همه مسئولیت ها به این دلیل است که مقاومت و پرخاشگری کودکان در ارتباط با والد زیاد است. در این موارد خیلی از والدین یاد می گیرند در برابر این واکنش ها بیش از حد کنار بیایند و همه مسئولیت ها را خود به دوش بگیرند. گاهی این موضوع بیش از آنکه واقعی باشد برای والد جنبه ذهنی دارد. با وجود این، احساس تحمل بیش از حد و فشار روانی که فرد تحمل می کند، می تواند باعث شود این حس منفی به سوی کودک بازگردانده شود و به نوعی احساس بیزاری ایجاد شود. والدین با آگاهی از روش های ایجاد مسئولیت پذیری کودکان می توانند از ایجاد چنین چرخه معیوبی جلوگیری کنند.
برخی مواقع، آسیب های پیشینی که فرد تجربه کرده است، به طور ناخودآگاه می تواند بر احساسش نسبت به کودک خود تاثیر بگذارد. مشکلاتی مثل تجربیات بدرفتاری یا آزار پیش از ازدواج، یا سوء رفتار در طول زندگی، مشکلات خانوادگی یا مشکلات عاطفی در طول کودکی می تواند در زیربنای حس تنفر از فرزند موثر باشد. به علاوه استرس ها و ضربه های دوران بارداری یا زایمان بسیار مشکل که برای سلامت مادر تهدید کننده است می تواند حس منفی ناهشیاری به کودک ایجاد کند.
گاهی اختلالات روانی که مادران تجربه می کنند در احساسی که به کودک خود دارند تاثیرگذار است. گاهی تنفر از فرزند می تواند ناشی از افسردگی مزمن مادر باشد. افسردگی مادر باعث تفکر و احساس منفی شدید نسبت به خود و دنیای اطراف می شود. این مشکلات می تواند بر کارکرد ارتباطی مادر و کودک تاثیرگذار باشد. همچنین مشکلاتی مثل اختلال دوقطبی که با نوسانات شدید خلق و رفتار همراه است، و اختلالات شخصیت مثل شخصیت های مرزی که در روابط خود دچار مشکلات شدید می شوند، تاثیرگذار است.
برخی والدین که در کودکی تجربیات تلخ و آسیب زا داشته اند، به خصوص در مواردی که سوء رفتار شدید، کودک آزاری یا محرومیت های عاطفی شدید را تجربه کرده اند، در بزرگسالی در ارتباط با کودک خود احساسات منفی و مشکلات رفتاری زیادی را نشان می دهند. خیلی از والدینی که در کودکی حس کرده اند مورد خشونت یا تنفر والدین قرار گرفته اند و احساس دوست داشتنی نبودند کرده اند، به طور ناخودآگاه این احساس را به کودک خود انتقال می دهند. عموما خیلی از احساسات به مراقب یا تجربیات سو رفتار در کودکی به ارتباط با نسل بعد انتقال می یابد.
گاهی روابط با همسر باعث ایجاد تنفر از فرزند می شود. برای مثال بعضی مواقع زنانی که مورد بدرفتاری با همسر قرار می گیرند یا احساس توجه یا محبت کافی را از او دریافت نمی کنند، بدون آنکه بدانند خشم تجربه شده به این مشکل یا هیجان و رفتار منفی مربوط به آن را به کودک خود جابجا می کنند. خیلی از مواقع خانم ها با افزایش کشمکش ها نسبت به ازدواج خود احساس ناامیدی و عدم رضایت زناشویی دارند. یک بارداری ناخواسته باعث افزایش حس منفی و انتقال تنفر به نوزاد تازه به دنیا آمده می شود. در واقع گاهی فردی که در زندگی خود تعارض فراوان دارد نوزاد جدید را نمی تواند بپذیرد.
گاهی مشکلات زندگی یا مشکلات اقتصادی در افزایش حس تنفر از فرزند اثر گذار است. در خانواده هایی که فقر زیادی وجود دارد هر اشتباه کودک می تواند تبعات بیشتری برای خانواده داشته باشد. همچنین مشکلات اقتصادی فشار روانی و استرس زیادی برای خانواده ایجاد می کند که می تواند روابط منفی را بیشتر کند.
تنفر از فرزند ممکن است تنها در یک برهه زمانی باشد، اما گاهی این حس تنفر ریشه عمیقی داشته و تاثیرات دراز مدت خواهد داشت. اثرات تنفر از فرزند عبارتند از:
کوتاه مدت:
دراز مدت:
می توانید با روش هایی با حس بیزاری خود مقابله کنید:
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
گریه کردن مردان یکی از مسائلی است که حول و حوش آن کلیشه های فرهنگی خشک و متعصبانه ای شکل گرفته است. در واقع از مردان انتظار می رود که گریه نکرده و هیجانات خود را بازداری کنند. این مسئله در طول رشد کم کم به مردان تحمیل می شود و از آن ها انتظار می رود مردانه رفتار کنند. این انتظارات و کلیشه های فرهنگی زمینه ساز مشکلات جسمانی و روانی می شوند. والدین با دامن زدن به این کلیشه ها این باور غلط را در فرزندان خود شکل می دهند. در این مقاله جوانب مختلف گریه کردن مردان را بررسیی خواهیم کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشکلات فردی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
غم و اندوه از هیجاناتی است که هر انسانی به شکل طبیعی در شرایط مختلفی با آن مواجه می شود. در شرایطی مثل فقدان ها، ناکامی ها، مرگ همسر، شکست عشقی، دلتنگی و بسیاری موارد دیگر احساس ناراحتی شدید تجربه می شود. یکی از راه های تخلیه این هیجانات گریه کردن می باشد. گریه کردن باعث می شود فرد غم خود را برون ریزی کرده و تا حدی از فشاری که روی خود احساس می کند، بکاهد.
گریه کردن به عنوان ابزاری تکاملی از بدو تولد همراه نوزاد انسان می باشد. در واقع گریه کردن باعث بقای انسان می گردد و به عنوان هشداری برای اطرافیان عمل می کند که حاکی از نیاز های برطرف نشده نوزاد می باشد با گریه کردن نوزاد والدین به کمک او می شتابند تا مشکلاتش را برطرف کنند.
گریه در آغاز تولد نشانه نیازهای پایه ای کودک مثل غذا، گرسنگی، ترس و وحشت می باشد. رفته رفته در جریان رشد، کودک به خاطر احساساتی مثل غم و اندوه، دور شدن از مادر، اضطراب جدایی و موارد دیگری هم گریه می کند. بعد از اینکه توانایی های کلامی کودک به حدی رسید که بتواند گرسنگی خود را به مادر بیان کند، دیگر وقتی احساس گشنگی کرد، گریه نمی کند. بلکه گریه راهی برای برون ریزی هیجاناتش می شود.
در دوران کودکی تفاوت خاصی میان نوزاد دختر و پسر در گریه کردن وجود ندارد. آن ها به یک میزان برای نیازهایشان گریه می کنند. در واقع گریه کردن کودکان در بدو تولد بدون هیچ گونه بازداری رخ می دهد و از نوزادان پسر توقع نمی رود که کمتر از نوزادان دختر گریه کنند.
در جریان رشد، با بزرگتر شدن پسران، از آن ها توقع می رود گریه نکنند و دائما به آن ها تذکر داده می شود ((مرد که گریه نمی کند)). در واقع گریه کردن برای پسران امری مکروه و زشت می باشد و این در حالیست که چنین محدودیتی برای دختران اعمال نمی شود و آن ها آزادند هنگامی که احساس ناراحتی می کنند، به راحتی گریه کرده و در این حین توجه و حمایت دیگران را به دست آورند.
این جریان، با بزرگتر شدن ادامه می یابد و هرچقدر یک پسر بزرگتر و سن و سال دار تر باشد، بیشتر انتظار گریه نکردن از وی می رود. این مسئله به قدری شدید و درونی می شود که مردان، خود از درون احساس خجالت و شرم می کنند.
گریه کردن مردان معمولا به شکل بغض کردن و تر شدن چشم ها می باشد. در حالیکه گریه کردن زن ها معمولا همراه با هق هق، صدا و فوران اشک های پی در پی می باشد. انگار که مردان در حالتی هم که گریه می کنند، این کار را با بازداری انجام می دهند.
همان طور که گفته شد، مردان از همان سنین پایین کم کم یاد می گیرند، قوی هستند و انسان های قوی گریه نمی کنند. در واقع آن ها برای اینکه اثبات کنند قوی هستند، هیجانات خود را بروز نمی دهند و این مورد بیشتر در مورد هیجانات منفی مثل ترس، اضطراب و غم صدق می کند.
به طور کلی جامعه از مردان انتظار دارد از احساسات به دور باشند و در مقابل زن ها به مسائل احساسی بپردازند. انگار که با نوعی تقسیم کار کردن، یک تصویر کلیشه ای قوی از مرد و یک تصویر ضعیف از زن حفظ می شود.
تفاوت های ذاتی که بین زن و مرد وجود دارد می تواند تا حدی دور بودن مردان از احساسات و واقع گرایی بیشتر آنان را توجیه کند. مغز مردان به شکل ساختاری متفاوت از زنان می باشد. در مغز زنان دو نیمکره ارتباط بیشتری با هم برقرار کرده اند و این ممکن است علت این باشد که زنان بیشتر درگیر احساسات بشوند.
بخشی از این تفاوت با زیست شناسی توجیه می شود ولی بخش بزرگ و عمده ای از آن مرتبط با مسائل فرهنگی و اجتماعی است. کودک پسر از ابتدای زندگی الگوی پدری را داشته که گریه نمی کرده است و در صورتی که پسرش گریه می کرد او را سرزنش کرده: ((تو مگر دختری؟)) و یا ((مرد که گریه نمی کند)).
هیجانات دارای کارکرد های مفیدی برای انسان هستند. در واقع تجربه هیجانات به بقا و کیفیت زندگی ما کمک می کند. بنابراین آن ها برای سازگاری و انطباق ما ضروری هستند. حال در صورتی که فرد نتواند هیجاناتش را تجربه کند، مجبور به سرکوبی آن ها می شود. سرکوب کردن هیجانات شاید در مواقع معدودی جزء راهکار های سازگاری باشند ولی دائما سرکوب کردن باعث به خطر افتادن سلامت جسمانی، سلامت روان، از دست رفتن روابط انسانی و پایین آمدن کیفیت زندگی می شود.
شاید یکی از دلایلی که طول عمر مردان کمتر از زنان می باشد و میزان سکته های قلبی در آن ها بیشتر است همین فروخوردن هیجانات، عدم ابراز آن ها و برای مثال هنگام غم و اندوه گریه نکردن و برون ریزی نکردن می باشد. از طرفی باعث می شود مردان برای مقابله با احساسات و ناراحتی های خود بیشتر به سمت روش های ناکارآمد بروند. مصرف سیگار،اعتیاد به الکل و مواد مخدر از جمله روش های مقابله ای هستند که در جمعیت مردان بیشتر استفاده می شود. شاید بهتر باشد از این پس به کودکان پسر خود آموزش ندهیم گریه نکنند و خودمان هم گاهی گریه کنیم.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشکلات فردی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
روسپی گری پدیده ای شایع در تقریبا تمامی جوامع می باشد که تاریخچه ای بسیار طولانی دارد و در طول ادوار و جوامع مختلف به اشکال متفاوت وجود داشته است. نگرش های مختلفی به روسپی گری وجود دارد که هر کدام از آن ها از زاویه خاصی به عللش می پردازند و توجیهاتی در مورد گرایش زنان و مردان به آن را مطرح می کنند البته که روسپی گری مانند تمامی پدیده های انسانی دیگر، بسیار پیچیده و چند بعدی بوده و در بافت گسترده ای قابل بررسی می باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات و مسائل جنسی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
روسپی گری مشارکت در یک فعالیت جنسی در ازای به دست آوردن پول می باشد. کسی که خدمات جنسی ارائه می دهد و در برابر آن پول دریافت می کند، روسپی نامیده می شود.
روسپی گری انواع و شکل های مختلفی دارد که در کشورهای مختلف و حتی ایالت ها و شهر های مختلف قوانین متفاوتی برای آن وجود دارد. در برخی از کشورها روسپی گری تحت سازوکار قانونی صورت می گیرد و برخی از کشورها به شکل کلی آن را ممنوع و قدغن اعلام کرده اند. اما در هر صورت حتی در کشورهایی که غیر قانونی است، این پدیده همچنان حضور دارد.
شکل معمول روسپی گری یا کارگری جنسی، ارائه خدمات توسط یک زن به یک مرد مشتری می باشد. برخی از آن ها به شکل سازمان بندی شده در مراکز مشخصی خدمات خود را ارائه می دهند در حالیکه برخی دیگر در خیابان ها مشتریان خود را پیدا می کنند. با پیشرفت تکنولوژی و وجود شبکه های مجازی فرایند جذب مشتری از طریق صفحات مجازی صورت می گیرد.
حدود 42میلیون روسپی در سراسر جهان وجود دارد. برخی جوامع و افراد عقیده دارند پدیده روسپی گری نوعی بهره برداری و سو استفاده از زنان و کودکان می باشد. در واقع این افراد عقیده دارند که روسپی گری کمک می کند در چرخه داد و ستدهای جنسی، گروه قربانیان جنسی تشکیل شود.
برخی منتقدگران روسپی گری، حامیان رویکرد سوئدی به پدیده روسپی گری هستند. این رویکرد عمل فروش جنسی را غیر قانونی نمی داند بلکه برعکس خریدن آن است که غیر قانونی می باشد. در واقع این مشتریان روسپی گری هستند که مجرم هستند نه خود روسپیان.
در بسیاری از کشور ها خرید و فروش غیر قانونی است و مورد برخورد قرار می گیرد و در بسیاری دیگر از جوامع این روسپیانهستند که بدنام بوده و مورد برخورد های قانونی قرار می گیرند نه مشتریان آن ها.
در بسیاری از جوامع هم روسپی گری قانونی بوده و حتی بر کارشان مالیات تعلق می گیرد. یعنی افراد در مراکزی تحت نظارت مشغول به فعالیت هستند.
اینکه چرا زنان به این شغل رو می آورند می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد، در اینجا ما آن ها را از دو منظر اجتماعی-اقتصادی و روانشناسی بررسی م یکنیم:
نگرش های مختلفی نسبت به علت شناسی روسپی گری زنان وجود دارد. از منظر جامعه شناسی شرایط سخت اجتماعی از قبیل فقر باعث گرایش زنان به این عمل می شود. در واقع در این نگاه علت اصلی فقر و شرایط اقتصادی است. نوعی مسئولیت زدایی در این نگاه حاکم می باشد؛ چرا که اگر زن مجبور نمی شد، تن به این کار نمی داد.
در چنین نگاهی مسئولیت روسپی گری بر عهده مسئولین و کسانی است که شرایط اقتصادی جامعه را تعیین می کنند و همین طور مردانی که به خاطر تمول مالی به این داستان دامن می زنند و متقاضی می شوند.
در یک تبیین، طبق یک قانون اقتصادی، تا زمانی که تقاضا نباشد عرضه هم وجود ندارد. این قانون اقتصادی ممکن است علت زیربنایی مجرم دانستن مردان مشتری و نه زنان روسپی در برخی از کشورها باشد. در واقع تا زمانی که مردان مشتری این حرفه هستند و بابت آن هر مقدار پولی می پردازند، زنان هم آن را عرضه می کنند. البته این کار می تواند نهایتا مضراتی برای زنان و سلامت جامعه داشته باشد. یعنی آن ها برای جذب مشتری خدمات خود را با قیمت پایین تر عرضه می کنند.
از نگرش روانشناختی، افراد با ساختار شخصیت خاص گرایش به روسپی گری پیدا می کنند. یعنی درست است که شرایط اقتصادی و اجتماعی نامناسب فرد را در مضیقه قرار می دهد ولی هرکسی که در این تنگنای مالی قرار می گیرد، روی بهروسپی گری نمی آورد. فردی که در طول رشد، مراحل رشد روانی-جنسی خود را طبیعی طی کرده باشد، در شرایط بد اقتصادی هم روی به روسپی گری نمی آورد. در این نگاه مسئولیت از گردن جامعه برداشته می شود و فرد متهم می شود.
شاید بهترین نگرش به روسپی گری ترکیب نگاه های فوق باشد. یعنی افراد در طول جریان رشد و در زندگی خانوادگی خود ساختار شخصیت خاصی را پرورش می دهند که باعث می شود در این مورد آسیب پذیر شوند. نهایتا شرایط سخت اجتماعی-اقتصادی-فرهنگی فرد را به سمت این پدیده سوق می دهد.
البته نکته مهم این است که اگر افراد در شرایط مناسب پرورش پیدا کنند و از همان ابتدا جامعه به بهداشت و سلامت رواناعضای خود توجه نشان دهد و از طرف دیگر روی آوردن به روسپی گری را تسهیل نکند، از پرورش این امر جلوگیری به عمل می آید و میزان آن کم می شود.
همان طور که گفته شد روسپی گری نوعی انحراف جنسی قلمداد می شود و آسیب های شخصیتی خاص در طول رشد زمینه ساز آن می باشد. همین مسئله در مورد مشتریان مرد روسپی گری هم صادق می باشد. یعنی درست است که برخی علل فرد را به سمت زنان روسپی سوق می دهد ولی هر کسی که این دلایل را داشته باشد، حاضر به رابطه جنسی با روسپیان نمی شود.
مردان عموما ممکن است دلایل زیادی برای این کار بیان کنند: نداشتن رضایت زناشویی، ازدواج نکردن و فشار های جنسی، سخت بودن ازدواج و در دسترس نبودن شریک عاطفی، دوری از همسر، تنوع طلبی.
البته نکته ای که حائز اهمیت است این می باشد که هر فردی که به روسپیان مراجعه می کند لزوما دچار انحراف نیست. یعنی ممکن است فردی از روی اضطرار این کار را بکند و در حالت عادی رابطه جنسی با یک شریک ثابت را ترجیح بدهد ولی عموما افرادی که به روسپیان مراجعه می کنند چنین نیستند. یعنی چنین رابطه ای را به همان شکلی که هست دوست می دارند.
همان طور که گفته شد شرایط اجتماعی هم تسهیل گر مراجعه مردان به روسپیان می شوند؛ در دسترس بودن چنین زنانی، نبودن قوانین برخورد با چنین روابطی، بعضا قیمت کم برخی از آن ها، تمکن مالی مرد برای پرداخت هزینه ها، فشار جنسی به خاطر وجود برخی تابو های اجتماعی و ... .
اساسا در بیشتر فرهنگ ها و جوامع روسپی گری یک تابو محسوب می شود. اکثر افراد نسبت به آن بدبین هستند و آن را سرزنش می کنند. البته تفاوت های جنسیتی هم در این میان به چشم می خورد. مثلا زنی که روسپی است بدنام تر از مردی است که به روسپی مراجعه می کند. البته همانطور که گفته شد در برخی کشور ها این مسئله در حال تغییر است و مردان مجرم محسوب می شوند ولی به لحاظ فرهنگی خطاهای جنسی برای مردان قابل قبول تر است تا برای زنان.
اولین و واضح ترین مسئله ای که می توان در مورد آن صحبت کرد، بحث بیماری های مقاربتی است. زنان روسپی چندین مشتری در طی یک شبانه روز دارند و هرگونه بیماری مقاربتی را به سرعت می توانند منتقل کنند و در عین حال خود نیز در معرض عفونت ها و بیماری های دستگاه تناسلی و تولید مثل مثل هرپس، سوزاک، سفلیس و ایدز می باشند.
گذشته از انتقال بیماری ها در جامعه، این امر می تواند باعث آسیب دیدن بنیان خانواده بشود. مردانی که به روسپیان مراجعه می کنند در حالیکه خود شریک عاطفی یا همسر دارند، آسیب های جبران ناپذیری به شریک خود می زنند و در واقع مرتکب خیانت می شوند که خود می تواند بحثی جداگانه باشد.
از طرف دیگر کیفیت رابطه جنسی با روسپیان ممکن است بر انتظارات مرد از خودش در حین رابطه جنسی و همین طور از همسرش تاثیر بگذارد و سرخوردگی ها و ناکامی هایی را به وجود بیاورد. بسیاری مردان در مواجهه های جنسی با روسپیاناختلالات کژکاری جنسی نشان می دهند یا بر روی خودپنداره شان تاثیرات مخربی می گذارد. مشاوره جنسی می تواند افراد برای حل بهتر تعارضات و اختلالات جنسی یاری برساند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات و مسائل جنسی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
ترس از ماهی یا Ichthyophobia یعنی ترس مداوم و شدید از ماهی. در افرادی که فوبیای ماهی دارند، ماهی های غیر واقعی (عروسک) و یا حتی تصور ذهنی نیز باعث ترس و واکنش شدید در این افراد می شود. در ادامه مقاله به نشانه های ترس از ماهی، علل ایجاد آن و راه کار های درمانی می پردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع فوبیا کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از ماهی و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
به طور کلی فوبیا یعنی ترس های افراطی، غیر منطقی و مداوم نسبت به یک شی یا وضعیت خاص، کسانی که نسبت به ماهی فوبیا دارند، حتی از مواجهه با مکان هایی که احتمال می دهند در آن جا ماهی وجود داشته باشند، اجتناب می کنند. ترس از ماهی در طبقه بندی علمی زیر مجموعه ی فوبیای حیوانات قرار می گیرد.
علائم ترس از ماهی در افرادی که به آن مبتلا هستند، متفاوت است. در بعضی از افراد این علائم خفیف و در بعضی دیگر این علائم شدید است. اصلی ترین علائم ترس از ماهی عبارت اند از:
- اضطراب افراطی در هنگام مواجهه با ماهی.
-بروز علائم جسمانی و روانی ترس ( مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید و ...) بلافاصله بعد از مواجه شدن با محرک اضطراب زا.
- تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با موقعیت هایی که احتمال وجود ماهی در آن ها است.
-این علائم بیشتر از 6 ماه در فرد ادامه دارند و در عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی می گذارد.
به طور کلی یکی از اصلی ترین علت های فوبیا، تجربه ناگوار در گذشته در مواجهه با آن محرک خاص است. اما در موارد زیادی افرادی که مبتلا به فوبیای ماهی هستند، قبلا هیچ گونه تجربه تلخ و ناراحت کننده ای در برخورد با ماهی نداشته اند. پس چرا این فوبیا در آن ها به وجود آمده است؟
جواب این سوال ریشه در تکامل انسان دارد. موسسه علوم مغزی و شناخت رفتار انسانی "مکس پلانک" در آلمان تحقیق جالبی در این زمینه انجام داده است. محققان این موسسه تعدادی از نوزادان را در معرض عکس هایی از ماهی، گل و ماهی قرار دادند. بعد از بررسی واکنش نوزادان به این عکس ها دریافتند که مردمک چشم نوزادان در مواجهه با عکس ماهی، گشاد تر از حالت های دیگر است. گشاد شدن مردمک چشم بیانگر واکنش در مقابل استرس است. هر چقدر مردمک بیشتر گشاد شود، واکنش در مقابل استرس بیشتر است. درنتیجه محققان دریافتند نوزادان بدون اینکه یادگیری اکتسابی خاصی داشته باشند واکنش استرسی بیشتری به ماهی دارند. پس ریشه ترس از ماهی باید در سرشت انسان باشد.
این ترس می تواند به دلیل فایده ای که در گذشته برای انسان داشته به وجود آمده با شد. در گذشته های خیلی دور، ماهی ها یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و کاهش جمعیت بوده اند، در نتیجه باید از آنها دوری میشد.
سه روش درمانی کارآمد در درمان ترس از ماهی عبارت اند از :
1) شناخت درمانی
درمان شناختی یکی از موثرترین راه کارهای درمانی برای ترس از ماهی است. افرادی که فوبیای ماهی دارند، این حیوان را بسیار خطرناک تر از آنچه که هست، می پندارند. این درمان طرز فکر افراد مبتلا را نسبت به ماهی تغییر میدهد.
2) حساسیت زدایی منظم
حساسیت زدایی منظم روش دیگری در درمان فوبیا است. این روش درمانی سه مرحله دارد:
الف) تهیه لیست از حالت ها و موقعیت هایی که در فرد اضطراب ایجاد میکند؛ به ترتیب از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند تا اضطراب آور ترین.
ب) یادگیری روش های آرمیدگی و ریلکسیشن
ج) تصور کردن سلسله مراتب لیست از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند به ترتیب تا اضطراب آور ترین، در حالیکه فرد کاملا ریلکس است.
3)مواجهه درمانی
این روش درمانی شباهت زیادی با روش حساسیت زدایی منظم دارد. فرد در معرض سلسله مراتب قرار می گیرد با این تفاوت که فرد احساس اضطراب را در هر مرحله حفظ می کند تا به تدریج این اضطراب برای فرد عادی شود.
برای آن که روش های درمانی موثر واقع شود، فرد مبتلا باید نسبت به مسأله خود و عامل ایجاد کننده آن آگاهی پیدا کند. شرکت در جلسات درمانی با روان شناس و متعهد شدن به برنامه درمانی، باعث می شود فوبیا حیوانات به راحتی درمان شود.
در موارد شدید تر، می توان ابتدا از یک دوره دارو درمانی (داروهای ضد اضطراب و دارو های ضد افسردگی) استفاده کرد و سپس بعد از کاهش علائم، روان درمانی را آغاز کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از ماهی و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
ترس از پرنده یا Ornithophobia یعنی ترس مداوم و شدید از پرنده. در افرادی که فوبیای پرنده دارند، پرنده های غیر واقعی (عروسک) و یا حتی تصور ذهنی نیز باعث ترس و واکنش شدید در این افراد می شود. در ادامه مقاله به نشانه های ترس از پرنده، علل ایجاد آن و راه کار های درمانی می پردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع فوبیا کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از پرنده و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
به طور کلی فوبیا یعنی ترس های افراطی، غیر منطقی و مداوم نسبت به یک شی یا وضعیت خاص، کسانی که نسبت به پرنده فوبیا دارند، حتی از مواجهه با مکان هایی که احتمال می دهند در آن جا پرنده وجود داشته باشند، اجتناب می کنند. ترس از پرنده در طبقه بندی علمی زیر مجموعه ی فوبیای حیوانات قرار می گیرد.
علائم ترس از پرنده در افرادی که به آن مبتلا هستند، متفاوت است. در بعضی از افراد این علائم خفیف و در بعضی دیگر این علائم شدید است. اصلی ترین علائم ترس از پرنده عبارت اند از:
- اضطراب افراطی در هنگام مواجهه با پرنده.
-بروز علائم جسمانی و روانی ترس ( مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید و ...) بلافاصله بعد از مواجه شدن با محرک اضطراب زا.
- تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با موقعیت هایی که احتمال وجود پرنده در آن ها است.
-این علائم بیشتر از 6 ماه در فرد ادامه دارند و در عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی می گذارد.
به طور کلی یکی از اصلی ترین علت های فوبیا، تجربه ناگوار در گذشته در مواجهه با آن محرک خاص است. اما در موارد زیادی افرادی که مبتلا به فوبیای پرنده هستند، قبلا هیچ گونه تجربه تلخ و ناراحت کننده ای در برخورد با پرنده نداشته اند. پس چرا این فوبیا در آن ها به وجود آمده است؟
جواب این سوال ریشه در تکامل انسان دارد. موسسه علوم مغزی و شناخت رفتار انسانی "مکس پلانک" در آلمان تحقیق جالبی در این زمینه انجام داده است. محققان این موسسه تعدادی از نوزادان را در معرض عکس هایی از پرنده، گل و ماهی قرار دادند. بعد از بررسی واکنش نوزادان به این عکس ها دریافتند که مردمک چشم نوزادان در مواجهه با عکس پرنده، گشاد تر از حالت های دیگر است. گشاد شدن مردمک چشم بیانگر واکنش در مقابل استرس است. هر چقدر مردمک بیشتر گشاد شود، واکنش در مقابل استرس بیشتر است. درنتیجه محققان دریافتند نوزادان بدون اینکه یادگیری اکتسابی خاصی داشته باشند واکنش استرسی بیشتری به پرنده دارند. پس ریشه ترس از پرنده باید در سرشت انسان باشد.
این ترس می تواند به دلیل فایده ای که در گذشته برای انسان داشته به وجود آمده با شد. در گذشته های خیلی دور، پرنده ها یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و کاهش جمعیت بوده اند، در نتیجه باید از آنها دوری میشد.
سه روش درمانی کارآمد در درمان ترس از پرنده عبارت اند از :
1) شناخت درمانی
درمان شناختی یکی از موثرترین راه کارهای درمانی برای ترس از پرنده است. افرادی که فوبیای پرنده دارند، این حیوان را بسیار خطرناک تر از آنچه که هست، می پندارند. این درمان طرز فکر افراد مبتلا را نسبت به پرنده تغییر میدهد.
2) حساسیت زدایی منظم
حساسیت زدایی منظم روش دیگری در درمان فوبیا است. این روش درمانی سه مرحله دارد:
الف) تهیه لیست از حالت ها و موقعیت هایی که در فرد اضطراب ایجاد میکند؛ به ترتیب از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند تا اضطراب آور ترین.
ب) یادگیری روش های آرمیدگی و ریلکسیشن
ج) تصور کردن سلسله مراتب لیست از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند به ترتیب تا اضطراب آور ترین، در حالیکه فرد کاملا ریلکس است.
3)مواجهه درمانی
این روش درمانی شباهت زیادی با روش حساسیت زدایی منظم دارد. فرد در معرض سلسله مراتب قرار می گیرد با این تفاوت که فرد احساس اضطراب را در هر مرحله حفظ می کند تا به تدریج این اضطراب برای فرد عادی شود.
برای آن که روش های درمانی موثر واقع شود، فرد مبتلا باید نسبت به مسأله خود و عامل ایجاد کننده آن آگاهی پیدا کند. شرکت در جلسات درمانی با روان شناس و متعهد شدن به برنامه درمانی، باعث می شود فوبیا حیوانات به راحتی درمان شود.
در موارد شدید تر، می توان ابتدا از یک دوره دارو درمانی (داروهای ضد اضطراب و دارو های ضد افسردگی) استفاده کرد و سپس بعد از کاهش علائم، روان درمانی را آغاز کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از پرنده و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی