فراموشی تجزیه ای با نام های یادزدودگی روان زاد، یادزدودگی تجزیه ای، فراموشی گسسته و آمنزیا شناخته می شود. این نوع فراموشی معمولا زمانی که فرد استرس شدیدی را تجربه می کند، رخ می دهد. در فراموشی تجزیه ای هیچ گونه آسیب مغزی به فرد وارد نشده است. فرد دچار فراموشی تجزیه ای قادر به یاد آوری بخش طولانی از رویدادهای قبل از حادثه را نمی باشد. در این مقاله به طور کامل درباره نشانه ها، علل و درمان اختلال فراموشی تجزیه ای می پردازیم.
برای دریافت مشاوره در زمینه فراموشی و اختلالات حافظه می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
فراموشی نوعی دفاع در برابر اضطراب است؛ بنابراین هنگام مواجهه با رویدادهای آسیب زا برخی افراد ناآگاهنه دست به فراموش کردن واقعه می زنند تا بدین ترتیب از خود محافظت کنند. معمولا افرادی که ساختار خود ضعیفی دارند و از لحاظ منابع هیجانی محدودند برای فراموشی تجزیه ای مستعدتر هستند.
فراموشی تجزیه ای ناتوانی در به خاطر آوردن اطلاعات مهم شخصی، مخصوصا اطلاعات مرتبط با حوادث آسیب زا یا پر استرس است. این فراموشی گسترده تر از آن است که با فراموشی عادی که برای همه رخ می دهد قابل توجیه باشد. اطلاعاتی که در فراموشی تجزیه ای از یاد می روند شامل حوادثی اند که انتظار می رود در خاطر بماند یا سریعا یادآوری شوند.
قابل توجه است که برای تشخیص فراموشی تجزیه ای نباید در طی مصرف مواد مخدر، دارو یا سایر شرایط بیولوژیکی مثل آسیب های مغزی اتفاق بیفتد.
افراد دچار فراموشی تجزیه ای به ندرت از مشکلات حافظه ای خود آگاه هستند. معمولا این افراد شدت و اهمیت فراموشی شان را کوچک جلوه می دهند. اگر به مشکلشان اشاره شود یا مجبور به یاد آوری شوند، احساس ناراحتی می کنند.
فراموشی تجزیه جز دسته اختلالات تجزیه است، که خود نیز سه نوع فراموشی را شامل می شود:
1. فراموشی متمرکز: مرتبط با خاطرات بخش خاصی از زندگی یا یک دوره زمانی برای مثال فرد تمام حوادث سال های 1395 تا 1397 را به خاطر نمی آورد.
2. فراموشی انتخابی: فرد در یک دوره زمانی یا یک حادثه آسیب زا، تنها بخشی از واقعه یا وقایع را به یاد می آورد و بخش های دیگر را از یاد برده است.
3. فراموشی عمومی: فراموش کردن تمامی حوادث زندگی و تاریخچه فرد که بسیار نادر است.
تجارب آسیب زایی که به شکل واحد یا تکرار شونده در زندگی فرد رخ می دهند، پیش بینی کننده های معمول فراموشی تجزیه ای هستند. تعداد زیاد تجارب مضر کودکی مخصوصا تجارب کودک آزاری و سوء استفاده فیزیکی و جنسی، تجربه خشونت های شدید فرد را در برابر اختلالات فراموشی مستعدتر می کنند.
اختلال فراموشی تجزیه ای به شکل ناگهانی آغاز می شود و معمولا به دنبال حوادث و تجارب آسیب زا و تروماتیک رخ می دهد. به ندرت شاهد آن هستیم که فراموشی خود به خود آغاز شود.
در پیشینه ی افرادی که دچار این اختلال شده اند ، می توان ردپایی از افسردگی، اضطراب و تجارب تلخ را پیدا کرد.
از آنجا که ریسک خودکشی و سایر رفتارهای خود آسیب زننده در بین افراد مبتلا به فراموشی تجزیه ای بالاست، تشخیص و درمان اهمیت به سزایی می یابد. برای تشخیص متخصص با بررسی علائم فیزیکی و سابقه پزشکی احتمال ابتلا به سایر بیماری های را رد می کند. با تشخیص اختلال فراموشی تجزیه ای فرد تحت روان درمان قرار می گیرد.
برای این اختلال درمان های زیستی مشخصی مثل داروهای خاص وجود ندارند. البته برای درمان اختلالات همایند داروهایی تجویز می شود. روش معمول درمان استفاده از درمان های شناختی رفتاری توسط روانشناس متخصص و گاهی اوقاتهیپنوتیزم می باشد.
معمولا بیماری این افراد حاد بوده و زندگیشان پر از حوادث تروماتیک است. نگرانی اولیه درمان برای آن ها، امنیتشان است. بنابراین آن ها را باید از محیط پرخطرشان دور کرد و به جستجوی کمک تخصصی برای آن ها پرداخت.
درمان توسط روانشناس برای آن ها شامل صحبت کردن در مورد ماهیت واقعه آسیب زا می باشد تا پرده از روی وقایعی که شروع کننده دوره های فراموشی تجزیه ای می باشد، برداشته شود. درمان همچنین شامل آموزش مهارت های زندگی برای مدیریت وقایع استرس زا در زندگی می باشد تا از وقوع مجدد دوره های فراموشی جلوگیری شود.
برای دریافت مشاوره در زمینه فراموشی و اختلالات حافظه می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
میل به برتری طلبی در چه کسانی وجود دارد؟ چرا برخی از افراد نسبت به پیشرفت دیگران حسادت ورزیده و ابراز ناخرسندی می کنند؟ برتری طلبی یا میل به پیشرفت و تکامل از بنیادی ترین نیازهای انسانی است که منجر به رشد می شود. اما همیشه این میل به شیوه ای سالم خود را نشان نمی دهد. گاهی برتری طلبی افراطی تبدیل به یک ویژگی شخصیتی روان رنجورانه می شود که توام با کشمکش ها و تعارضات می گردد. متعاقبا در چنین شرایطی فرد نیازمند اصلاح و درمان است.
برای دریافت مشاوره در زمینه اطلاح ویژگی های شخصیتی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
برتری طلبی یک الگوی نسبتا پایدار از ویژگی های رفتاری و شخصیتی است که در آن فرد خواهان برتر بودن در همه زمینه هاست. میل به قدرت و تحت کنترل گرفتن امور انگیزه اصلی او برای همه قدم هایی است که برمی دارد. فرد برتری طلبهیچ گونه ضعف و نقص را نمی پذیرد. تلاش افراطی او برای کسب موقعیت های قدرت طلبانه اغلب تحت تاثیر خود کم بینی و ضعفی است که در خویش ادراک می کند.
برتری طلبی در تمام افراد تا حدودی وجود دارد، اما این ویژگی در برخی اختلالات شخصیت و تیپ های شخصیتی بسیار مشخص تر می باشد.
افراد برتری طلب دارای خصوصیات زیر هستند:
برای دریافت مشاوره در زمینه اطلاح ویژگی های شخصیتی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
چگونه از دروغگویی در کودکان می توان جلوگیری کرد؟ دروغگویی در کودکان را تا چه زمان می توان نادیده گرفت؟ بسیاری از والدین در تلاش اند با استفاده از روش های صحیح تربیت فرزند از دروغگویی کودکشان جلوگیری کنند. اما باز هم با وجود رعایت تمامی نکات شاهد دروغگویی در کودک شان هستند. همه افراد از جمله کودکان ممکن است درمورد هر چیزی دروغ بگویند. دروغگویی کودکان می تواند دلایل مختلفی از جمله نفع شخصی، جلوگیری از آسیب، و رؤیا پردازی داشته باشد. بسیاری از دروغ های کودکان کاملا طبیعی هستند اما این به معنای عدم نیاز به توجه به دروغگویی کودکان نیست. لازم است کودکان را در جهت ارزش دادن به راستگویی و عادت نکردن به دروغ پرورش داد.
برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
دروغگویی در کودکان از سنین بسیار پایین و حتی شاید حدود دو سالگی آغاز می شود. دروغ گویی در کودکان تا حدود 12 سالگی به اوج می رسد. کودکان به ویژه در سن کمتر از 10 سال توانایی تشخیص دروغ کوچک و بزرگ را ندارند. دروغگویی در کودکان آموخته می شود اما این آموزه قابل تغییر است. والدین با اتخاذ یک سبک فرزندپروری مناسب می توانند از مشکلات آتی جلوگیری کنند.
کودکان نیز مانند بزرگسالان ممکن است دلایل مختلفی برای دروغگویی داشته باشند. بعضی از این دلایل با بزرگسالان مشترک است و بعضی از آن ها نیز به صورت اختصاصی در کودکان مشاهده می شود.
کودک ممکن است به دلیل امتحان کردن دانسته های خود یا پاسخ دیگران دروغ بگویند. مثلا کودکی که درباره رنگ چیزی دروغ می گوید احتمالا قصد دارد بداند دیگران درباره رنگ آن چه نظری دارند.
تشخیص این شکل از دروغگویی در کودکان برای امتحان دانسته ها کمی دشوار به نظر می رسد. کودک دروغ نمی گوید که چیزی به دست بیاورد یا چیزی را امتحان کند بلکه دروغ می گوید فقط چون می تواند این کار را انجام دهد.
کودکان ممکن است اطلاعاتی غیر واقعی را به شکل دروغ بگویند که در واقع از تخیل آن ها ریشه گرفته است. به طور مثال ممکن است کودکی ادعا کند عروسکش به او چیزی گفته یا دیده که مرغ از قابلمه به داخل دیس غذا پرواز کرده است.
این شکل از دروغ در بین بزرگسالان نیز رایج است و تنها تفاوت آن در توانایی بیشتر بزرگسالان در پنهان کردن حقیقت است. کودکی که تقصیر خود را به گردن دیگری می اندازد یا برای یک شکلات بیشتر، خوردن شکلات قبلی را انکار می کند از این شکل از دروغ استفاده می کند. در واقع دروغگویی در کودکان با این شکل به قصد حفظ و به دست آوردن نفع شخصی و یا فرار از تنبیه بدنی یا آسیب است.
توانایی کودک در گفتن دروغ های قابل باور با افزایش سن بالا می رود. برای گفتن یک دروغ خوب باید اول از حقیقت آگاهی داشت. سپس راهی برای پنهان کردن آن پیدا کرد. به همین دلیل کودکانی که مهارت شناختی بالاتری دارند دروغ های بهتری نیز می گویند. رشد توانایی تفکر منطقی کودک به دلیل توانایی استدلال در افزایش مهارت دروغگویی مؤثر است. نوجوانانی که مهارت های اجتماعی بالاتری دارند نیز دروغگویان بهتری در دوران بلوغ هستند.
کودکان ابتدا درباره مسائل پیش پا افتاده شروع به دروغ گفتن می کنند. اما با گذر زمان و رشد عقلانی دروغ های کودکان به مسائل پیچیده تری گسترش پیدا می کند. تا جایی که این دروغ ها درباره تکالیف مدرسه، رابطه با دوستان، فعالیت های خارج از خانه ادامه می یابد. پنهان کاری ها بیشتر شده در نتیجه خطراتی که کودک را تهدید می کند بیشتر و غیر قابل پیش بینی می شود. کودکان دارای اختلال سلوک با احتمال بیشتری از دروغ استفاده می کنند.
در اولین قدم باید علت دروغگویی کودک مشخص شود و اگر به دلیلی انجام می شود که رفتار ناپسندی نیست می توان او را در بازی کودکانه خود تنها گذاشت. سن کودک در اقدام برای منع او از دروغگویی اهمیت بسیار زیادی دارد. کودک در سنین پایین بد بودن دروغ و ارزش راستگویی را درک نمی کند.
بهترین راه برای جلوگیری از عادت کودک به دروغ، دادن آموزش درباره چرایی بد بودن دروغ و دادن پاداش به راستگویی است.
نباید به کودک بهانه ای برای دروغگویی داده شود. به جای سؤال بله یا خیر درباره یک رویداد که والدین از آن مطمئن هستند می توان از چرایی یا چگونگی پرسید. مثلا به جای پرسیدن «غذاتو خوردی یا نه؟» می توان پرسید «چرا غذاتو نخوردی؟».
نشان دادن ناراحتی والدین از دروغگویی کودک او را درباره بدی دروغ آگاه می کند. با حالت چهره، رفتار و کلمات خود می توان ناراحتی از دروغ را ابراز کرد.
اگر کودک معنای اعتماد را می داند می توان به او درباره اثری که دروغ در از بین بردن اعتماد دارد توضیح داد. کودک برای حفظ اعتماد والدین ممکن است دروغگویی را متوقف کند.
کودکی که از دروغگویی خود سود برده یا از تنبیه فرار کرده در واقع یاد گرفته دروغ کار خوبی است چرا که برای او مفید بوده است. والدین می توانند با ناکام گذاشتن کودک با جلوگیری از دریافت پاداش مانع دروغگویی در کودک شان شوند.
دروغگویی والدین برای کودک الگو می شود. والدینی که به هر شکلی از جمله مصلحتی در مقابل کودک دروغ می گویند این الگو را به کودکان خود می آموزند. گاهی حتی والدین کودک را در دروغ خود شریک می کنند. مثلا پدری که به کودک می گوید جواب تلفن را داده و بگوید پدرش منزل نیست در حال آموزش دروغگویی به فرزند خود است.
برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعدروغگویی در کودکان | دلایل، پیامدها و پیشگیری از دروغگویی در کودکان
چگونه از دروغگویی در کودکان می توان جلوگیری کرد؟ دروغگویی در کودکان را تا چه زمان می توان نادیده گرفت؟ بسیاری از والدین در تلاش اند با استفاده از روش های صحیح تربیت فرزند از دروغگویی کودکشان جلوگیری کنند. اما باز هم با وجود رعایت تمامی نکات شاهد دروغگویی در کودک شان هستند. همه افراد از جمله کودکان ممکن است درمورد هر چیزی دروغ بگویند. دروغگویی کودکان می تواند دلایل مختلفی از جمله نفع شخصی، جلوگیری از آسیب، و رؤیا پردازی داشته باشد. بسیاری از دروغ های کودکان کاملا طبیعی هستند اما این به معنای عدم نیاز به توجه به دروغگویی کودکان نیست. لازم است کودکان را در جهت ارزش دادن به راستگویی و عادت نکردن به دروغ پرورش داد.
برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
دروغگویی در کودکان از سنین بسیار پایین و حتی شاید حدود دو سالگی آغاز می شود. دروغ گویی در کودکان تا حدود 12 سالگی به اوج می رسد. کودکان به ویژه در سن کمتر از 10 سال توانایی تشخیص دروغ کوچک و بزرگ را ندارند. دروغگویی در کودکان آموخته می شود اما این آموزه قابل تغییر است. والدین با اتخاذ یک سبک فرزندپروری مناسب می توانند از مشکلات آتی جلوگیری کنند.
کودکان نیز مانند بزرگسالان ممکن است دلایل مختلفی برای دروغگویی داشته باشند. بعضی از این دلایل با بزرگسالان مشترک است و بعضی از آن ها نیز به صورت اختصاصی در کودکان مشاهده می شود.
کودک ممکن است به دلیل امتحان کردن دانسته های خود یا پاسخ دیگران دروغ بگویند. مثلا کودکی که درباره رنگ چیزی دروغ می گوید احتمالا قصد دارد بداند دیگران درباره رنگ آن چه نظری دارند.
تشخیص این شکل از دروغگویی در کودکان برای امتحان دانسته ها کمی دشوار به نظر می رسد. کودک دروغ نمی گوید که چیزی به دست بیاورد یا چیزی را امتحان کند بلکه دروغ می گوید فقط چون می تواند این کار را انجام دهد.
کودکان ممکن است اطلاعاتی غیر واقعی را به شکل دروغ بگویند که در واقع از تخیل آن ها ریشه گرفته است. به طور مثال ممکن است کودکی ادعا کند عروسکش به او چیزی گفته یا دیده که مرغ از قابلمه به داخل دیس غذا پرواز کرده است.
این شکل از دروغ در بین بزرگسالان نیز رایج است و تنها تفاوت آن در توانایی بیشتر بزرگسالان در پنهان کردن حقیقت است. کودکی که تقصیر خود را به گردن دیگری می اندازد یا برای یک شکلات بیشتر، خوردن شکلات قبلی را انکار می کند از این شکل از دروغ استفاده می کند. در واقع دروغگویی در کودکان با این شکل به قصد حفظ و به دست آوردن نفع شخصی و یا فرار از تنبیه بدنی یا آسیب است.
توانایی کودک در گفتن دروغ های قابل باور با افزایش سن بالا می رود. برای گفتن یک دروغ خوب باید اول از حقیقت آگاهی داشت. سپس راهی برای پنهان کردن آن پیدا کرد. به همین دلیل کودکانی که مهارت شناختی بالاتری دارند دروغ های بهتری نیز می گویند. رشد توانایی تفکر منطقی کودک به دلیل توانایی استدلال در افزایش مهارت دروغگویی مؤثر است. نوجوانانی که مهارت های اجتماعی بالاتری دارند نیز دروغگویان بهتری در دوران بلوغ هستند.
کودکان ابتدا درباره مسائل پیش پا افتاده شروع به دروغ گفتن می کنند. اما با گذر زمان و رشد عقلانی دروغ های کودکان به مسائل پیچیده تری گسترش پیدا می کند. تا جایی که این دروغ ها درباره تکالیف مدرسه، رابطه با دوستان، فعالیت های خارج از خانه ادامه می یابد. پنهان کاری ها بیشتر شده در نتیجه خطراتی که کودک را تهدید می کند بیشتر و غیر قابل پیش بینی می شود. کودکان دارای اختلال سلوک با احتمال بیشتری از دروغ استفاده می کنند.
در اولین قدم باید علت دروغگویی کودک مشخص شود و اگر به دلیلی انجام می شود که رفتار ناپسندی نیست می توان او را در بازی کودکانه خود تنها گذاشت. سن کودک در اقدام برای منع او از دروغگویی اهمیت بسیار زیادی دارد. کودک در سنین پایین بد بودن دروغ و ارزش راستگویی را درک نمی کند.
بهترین راه برای جلوگیری از عادت کودک به دروغ، دادن آموزش درباره چرایی بد بودن دروغ و دادن پاداش به راستگویی است.
نباید به کودک بهانه ای برای دروغگویی داده شود. به جای سؤال بله یا خیر درباره یک رویداد که والدین از آن مطمئن هستند می توان از چرایی یا چگونگی پرسید. مثلا به جای پرسیدن «غذاتو خوردی یا نه؟» می توان پرسید «چرا غذاتو نخوردی؟».
نشان دادن ناراحتی والدین از دروغگویی کودک او را درباره بدی دروغ آگاه می کند. با حالت چهره، رفتار و کلمات خود می توان ناراحتی از دروغ را ابراز کرد.
اگر کودک معنای اعتماد را می داند می توان به او درباره اثری که دروغ در از بین بردن اعتماد دارد توضیح داد. کودک برای حفظ اعتماد والدین ممکن است دروغگویی را متوقف کند.
کودکی که از دروغگویی خود سود برده یا از تنبیه فرار کرده در واقع یاد گرفته دروغ کار خوبی است چرا که برای او مفید بوده است. والدین می توانند با ناکام گذاشتن کودک با جلوگیری از دریافت پاداش مانع دروغگویی در کودک شان شوند.
دروغگویی والدین برای کودک الگو می شود. والدینی که به هر شکلی از جمله مصلحتی در مقابل کودک دروغ می گویند این الگو را به کودکان خود می آموزند. گاهی حتی والدین کودک را در دروغ خود شریک می کنند. مثلا پدری که به کودک می گوید جواب تلفن را داده و بگوید پدرش منزل نیست در حال آموزش دروغگویی به فرزند خود است.
برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعدروغگویی در کودکان | دلایل، پیامدها و پیشگیری از دروغگویی در کودکان
یکی از مهم ترین جنبه های بلوغ افراد، مسئولیت پذیر بودن آن هاست. افراد برای مسئول بودن باید به وعده های خود عمل کنند و به تعهداتشان پایبند باشند. شاید در مرحله اول تلاش برای مسئولیت پذیری سخت باشد اما با کمی تلاش، می تواند به عادت شما تبدیل شود. هر فرد مسئولِ رفتار و اعمال خود است، پس چه بهتر که طوری رفتار کنیم که پذیرفتن مسئولیت آن برای ما مشکل ساز نباشد. مسئولیت پذیری از کودکی قابل پرورش است. خانواده ها با استفاده از روش های تربیتی می توانند مسئولیت پذیری کودک خود را پروش دهند. در این مطلب برخی از تمرین ها و راهکارهای علمی برای افزایش روحیه مسئولیت پذیری ارائه شده است.
برای دریافت مشاوره در زمینه بهبود روحیه مسئولیت پذیری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مسئولیت پذیری به معنای تعهد برای انجام کاری که به خود یا دیگری قول داده اید است. افراد مسئولیت پذیر معمولا از دید دیگران به عنوان افرادی قابل اعتماد و بالغ شناخته می شوند. مسئولیت پذیری ویژگی اکتسابی است، یعنی هیچکس از بدو تولد متعهد نیست. این ویژگی به مرور زمان و بر اساس تجربیات و آموزش های خانواده و محیط در انسان به وجود می آید. بنابراین مسئولیت پذیری یک مهارت قابل یادگیری است. برای کسب مهارت مسئولیت پذیری، تمرین های مشخصی وجود دارد که لازم است منظم و صبورانه انجام شود.
شخص مسئولیت پذیر در جنبه های مختلف زندگی اش بهتر از دیگران عمل می کند. او انتخاب های زندگی خود را گردن دیگران نمی اندازد. از پیامدهای انتخابش تجربه کسب می کند و برای رسیدن به اهدافش از آن ها استفاده می نماید. فردمسئولیت پذیر با چنین روحیه ای کمتر علائم افسردگی، و علائم استرس را از خود نشان می دهد. پرخاشگری، ناامیدی،حسادت، کینه و انتقام جویی در این افراد بسیار کمرنگ تر به چشم می خورد.
برای تغییر باید برنامه مشخصی داشته باشید. لازمه هر برنامه آگاهی از تکالیف است. راه کار های مربوط به افزایش روحیهمسئولیت پذیری در چهار دسته کلی و چند زیر گروه در ادامه مطلب برای شما آورده شده است.
برای دریافت مشاوره در زمینه بهبود روحیه مسئولیت پذیری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی