اضطراب و بی قراری از جمله واکنش‌های رایج سطح روان به استرس‌های محیطی است. احساس نگرانی در برخی از موقعیت‌ها مثل زمانی که می‌خواهید به یک مصاحبه شغلی مهم بروید یا زمانی که می‌خواهید تصمیم مهمی نظیر ازدواج بگیرید تا حدی طبیعی است. اما اگر علائم اضطراب و بی قراری آنقدر زیاد شوند که فرد نتواند عملکرد عادی خود را حفظ کند و کارهایش مختل شود، به یک اختلال تبدیل می‌شود که باید مورد ارزیابی و درمان قرار گیرد. اگر علائم اضطرابی برای مدت طولانی بدون درمان باقی بمانند، به مشکلات زیادی از جمله اختلالات روان تنی و سایر اختلالات روانی نظیر افسردگی منجر خواهند شد. برای آگاهی از علل، علائم و روش‌های درمان اضطراب تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
منبع: اضطراب و احساس بی قراری و ناخوشی
اضطراب، احساس تنشی است که در پی انواع فشارهای درون روانی یا محیطی ایجاد می‌شود. این احساس یکی از ناخوشایندترین هیجانات بشری است که می‌تواند به اختلالات متعددی بیانجامد. در برخی مواقع اضطراب شدید در غالب حملات عصبی خود را نشان می‌دهد که به آن‌ها حملات پانیک گفته می‌شود. از جمله دیگر اختلالات اضطرابی می‌توان به انواع فوبیا، اضطراب جدایی، اضطراب بیماری ، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال اضطراب فراگیر اشاره کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات زیر کلیک کنید.
فوبیا
افسردگی
حملات پانیک
اضطراب بیماری
اختلال استرس پس از سانحه
اختلال اضطراب فراگیر نگرانی و اضطراب مفرط و غیر قابل کنترل در مورد موقعیت‌های مختلف است. افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر معمولاً تمایل به نگرانی در حوزه‌های مختلف دارند و زمانی که از آن‌ها می‌پرسید در مورد چه چیزی نگران هستند می‌گویند که درباره همه چیز نگرانم! اختلال اضطراب فراگیر معمولاً با علائمی نظیر لرزش، تپش قلب، بالا رفتن فشارخون، تعریق، سرگیجه و تهوع، لرز یا گرگرفتگی، سردرد و دردهای عضلانی، احساس ضعف و خستگی خود را نشان می‌دهد. توجه داشته باشید که برای تشخیص این اختلال حتماً باید به یک روانشناس بالینی مراجعه کنید. روانشناس با انجام مصاحبه دقیق و ارزیابی عوامل مختلف به تشخیص نهایی خواهد رسید. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه اختلال اضطراب فراگیر کلیک کنید.
همه افراد در موقعیت‌های پرفشار و استرس زای زندگی خود اضطراب و بی قراری را تجربه می‌کنند. با این حال این مسئله در برخی شرایط به یک وضعیت مزمن تبدیل شده و سلامت روان فرد را تضعیف می‌کند. در ادامه به چند علامت نشان دهنده اضطراب و بی قراری مفرط اشاره کرده‌ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه علائم اضطراب کلیک کنید.
یکی از علائم بارز دچار بودن به اختلالات اضطرابی تجربه نگرانی بیش از حد است. افرادی که دچار این اختلالات هستند معمولا در پاسخ به وقایع روزمره و معمولی نیز نگرانی مفرطی را نشان می‌دهند. آن‌ها دائما در مورد موضوعات مختلف مشغولیت فکری دارند و ذهنشان معطوف به آینده است. در حقیقت این افراد همواره خطرهای دنیای پیرامون را بیش برآورد می‌کنند و همین مسئله بر احساسات و رفتارهای آنان تاثیر می‌گذارد.
زمانی که در حالت اضطراب قرار می‌گیرید در حقیقت مغز شما بروز یک خطر قریب الوقوع را پیش بینی می‌کند. همین مسئله باعث می‌شود که به طور خودکار واکنشی تحت عنوان واکنش جنگ و گریز در بدنتان فعال شود. در‌این حالت بیشتر خون بدن به سمت اندام‌های انتهایی حرکت می‌کند تا شما نیروی بیشتری برای فرار یا جنگیدن با عامل تهدید کننده داشته باشید. همین امر در نهایت به تجربه علائمی نظیر تعریق کف دست، لرزش، احساس سوزش در معده و بالا رفتن ضربان قلب می‌انجامد.
احساس بی قراری در میان متخصصان سلامت روان معمولا به دو صورت بی قراری ذهنی و بی قراری حرکتی تعریف می‌شود. در بی قراری ذهنی فرد نوعی تشویش روانی را تجربه می‌کند. به طوری که دائما افکار نگران کننده از ذهن او رد می‌شوند. اما در بی قراری حرکتی فرد از نظر جسمانی نیز نمی‌تواند آرامش خود را حفظ کند. به همین خاطر تمایل دارد با انجام فعالیت‌هایی نظیر راه رفتن، مالیدن دست‌ها به یکدیگر، تکان دادن پاها و حرف زدن اضطراب خود را کاهش دهد.
در حالی که بسیاری از افراد هنگام اضطراب نوعی بیش فعالی حرکتی و ذهنی را تجربه می‌کنند، برخی دیگر دچار احساس خستگی مزمن می‌شوند. این مسئله می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیافتد. برای مثال افراد مضطرب اغلب خواب آشفته‌ای دارند. همین موضوع باعث می‌شود که در طول شب نتوانند انرژی کافی برای فعالیت‌های روزانه را ذخیره کنند. در‌این شرایط طبیعی است که فرد احساس خستگی نماید و به اندازه کافی سرحال نباشد. برای کسب اطلاعات در زمینه بیماری‌های روان تنی کلیک کنید.
جالب است بدانید که اکثر افراد با افزایش اضطراب مشکلاتی را در حوزه تمرکز نشان می‌دهند که می‌تواند بر توانایی یادگیری آن‌ها نیز تاثیر بگذارد. در همین راستا نتایج مطالعه‌ای که روی 157 نفر از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده، نشان می‌دهد بیش از 90 درصد آن‌ها با اختلالاتی در تمرکز مواجه هستند. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که صرف وجود علائمی از مشکلات توجه و تمرکز تشخیص اختلالاتی نظیر بیش فعالی–نقص تمرکز را مطرح نکنید. اگر فرزندی دارید که با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند، لازم است در ابتدا به یک روانشناس کودک مراجعه نمایید تا وضعیت روانی او را به دقت ارزیابی کند.
اضطراب زیاد آستانه تحمل افراد را پایین می‌آورد. همین مسئله باعث می‌شود که افراد در‌این شرایط حساسیت روانی بالایی پیدا کرده و تحریک پذیر بشوند.این تحریک پذیری می‌تواند خود را در قالب نشان دادن واکنش‌های هیجانی شدید بروز دهد. افزایش پرخاشگری و تندخویی از جمله علائمی‌هستند که می‌توانند حاکی از تحریک پذیری بالای فرد باشند.
افراد مضطرب اغلب عضلات خود را در حالتی از انقباض و تنش قرار می‌دهند؛ این امر آن‌ها را در یک چرخه معیوب گرفتار می‌کند. چرا که در حقیقت منقبض بودن عضلات با ایجاد اختلالاتی در گردش خون و اکسیژن رسانی می‌تواند به تشدید علائم اضطرابی بیانجامد. از همین روست که در اکثر برنامه‌های درمانی برای کاهش اضطراب تا حد زیادی بر تکنیک‌های خود آرام سازی جسمانی نظیر ریلکسیشن و ذهن آگاهی تاکید می‌شود. برای کسب اطلاع بیشتر از ذهن آگاهی برای کاهش استرس کلیک کنید.
همه‌ی افراد زمان‌هایی از زندگی خود دچار احساس بی قراری و ناآرامی می‌شوند ولی افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی بیشتر از دیگران در معرض این حالت قرار می‌گیرند. از عوامل بروز بی‌قراری می‌توان به برداشت نادرست از تحریکات محیطی مانند سر و صداها، استرس‌های روانی مانند از دست دادن عزیزان یا مشکلات مالی، جابجایی محل سکونت، بستری شدن در بیمارستان، مصرف داروی جدید و عوارض جانبی آن، تداخلات دارویی، ابتلا به بیماری‌های صعب‌العلاج و... اشاره کرد. برای کسب اطلاعات در زمینه از دست دادن عزیزان کلیک کنید.
از آنجایی که اضطراب و بی قراری شدید باعث اختلال در تمام جوانب زندگی می‌شود، باید در اسرع وقت اقدامات لازم درمانی صورت بگیرد. درمان اضطراب از طریق دارو درمانی و روان درمانی انجام می‌شود. دارو درمانی زمانی ضرورت پیدا می‌کند که علائم به قدری شدید باشند که فرد آمادگی شرکت در جلسات روان درمانی را نداشته باشد. طی جلسات روان درمانی برای درمان اضطراب و استرس، درمانگر با مصاحبه بالینی و گرفتن شرح حال، سعی می‌کند تمامی عواملی که باعث بی‌قراری و ناخوشی شما می‌شوند را شناسایی و تحلیل کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اضطراب کلیک کنید.
در فرایند درمان‌هایی نظیر درمان شناختی-رفتاری افسردگی، فکر، احساس و نحوه رفتار شما نسبت به استرس‌زاهای زندگی به دقت بررسی می‌شوند. سپس درمانگر با وضع یک سری آزمایش‌های رفتاری، افکار مخرب و طرحواره های منفی شما را به چالش می‌کشد. در نهایت قادر می‌شوید با مدیریت بهتر هیجاناتتان و کسب آگاهی بیشتر از علت بروز آن‌ها در جهت مقابله با احساس‌های منفی خود حرکت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه درمان شناختی-رفتاری افسردگی کلیک کنید.
احساس خطر یا ناامنی، سردرگمی و ابهام می‌تواند باعث پیدایش نگرانی و بی قراری شود. مهم‌ترین اقدام برای درمان این اضطراب شناخت عوامل تنش‌زا در زندگی‌تان است. پس با آگاهی کامل و شناخت دقیق این عوامل در جهت رفع آن‌ها بکوشید تا از تجربه مداوم تنش در زندگی خود پیشگیری کنید. برای رسیدن به آرامش اقدامات زیر را مد نظر قرار دهید.
-ایجاد محیطی ساکت و آرامبخش
-دریافت حمایت و دلگرمی از نزدیکان
-تلاش در جهت شناسایی و رفع عوامل محیطی استرس‌زا
-مواجهه با انواع ترس‌ها و اضطراب‌ها
-کسب اطمینان در مورد عدم وجود بیماری‌های دیگر
-استفاده از تکنیک‌های ذهن آگاهی برای کاهش استرس و مراقبه
-ورزش منظم، رژیم غذایی سرشار از ویتامین‌ها و نوشیدن آب فراوان
-مدیریت و کنترل استرس با مشاوره کنترل استرس (برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کنترل استرس کلیک کنید)
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات اضطرابی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق شماره 02122018502 و یا از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.