اثرات پرخاشگری در خانواده بر کودکان چیست؟ آیا می دانید الگوهای رفتاری پرخاشگرانه چگونه بر کودک شما تاثیر می گذارد؟ به جای رفتار پرخاشگرانه چگونه می توانیم مسائل را به کودکمان آموزش دهیم؟ هر والدی این حق را دارد تا آن طور که فکر می کند فرزندش را بزرگ و تربیت نماید. اما تمام والدین درک و شناخت کافی از چگونگی تربیت کودک خود ندارند. خیلی از والدین به طور ناخواسته به دلایل مختلف تربیت خشن و رفتارهای پرخاشگرانه با کودک خود نشان می دهند. اینپرخاشگری در اکثر اوقات ادامه می یابد، چرا که بسیاری از والدین از الگوی رفتاری پرخاشگرانه یا نامطلوب خود آگاه نیستند، خیلی از آن ها عواقب سو رفتار با کودک خود را نمی دانند. بسیاری دیگر از مشکلات ارتباط با کودک خود آگاهند، اما راه های مناسب برای بهبود ارتباط را به خوبی نمی شناسد. آگاهی از فرزندپروری مناسب، شناخت والدگری پرخاشگرانه و یادگیری بهبود رفتار با کودک برای رشد، تحول و سلامت روان کودک بسیار مفید است.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
والدینی که از مهارت های والدگری آگاهی کافی ندارند از خشونت و پرخاشگری بیشتر استفاده می کنند. پرخاشگری معمولا الگویی از رفتارها و اعمال است که در ایجاد ارتباط موثر بین کودک و والد لطمه می زند. والدین پرخاشگر سبکی از والدگری به نام والدگری پرخاشگرانه را شکل می دهند. والدین پرخاشگر مسائل را در کوتاه مدت ممکن است حل کنند، اما بر چگونگی رشد و تطبیق با مشکلات در بزرگسالیِ کودکان، اثر مخربی می گذارد.
والدگری پرخاشگرانه می تواند به شکل های مختلف باشد. پرخاشگری شامل کلامی (تحقیر کردن، مسخره کردن، فحش دادن، داد زدن) و جسمی (کتک زن، هل دادن، کنترل بیش از حد جسمی و ...) است. بر اساس مطالعات کودکانی که در معرض پرخاشگری والدین قرار گرفتند، بیشتر احتمال دارد که پرخاشگری در کودکی و بزرگسالی نشان دهند. برخی ویژگی های رفتاری والدین پرخاشگر عبارت است از:
شرایطی که پرخاشگری والدین را ایجاد یا تشدید می کند عمدتا شامل موارد زیر است:
پرخاشگری والد می تواند تاثیرات منفی کوتاه مدت و درازمدت زیادی بر کودک بگذارد. برخی از اثرات منفی پرخاشگری والدشامل موارد زیر است:
برخی والدین به دلیل شرایط محیطی یا ویژگی های فردی ممکن است تربیت خشن یا رفتارهای پرخاشگرانه بیشتری نسبت به کودک خود داشته باشند. برخی راه ها برای مقابله با پرخاشگری در والدین عبارت است از:
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
فرار از مدرسه یکی از معضلاتی است که خانواده، مدرسه و در نهایت اجتماع را با خود درگیر می کند. کودک یا نوجوانی که از مدرسه فرار می کند علاوه بر آسیب هایی که به خود می زند در معرض خطراتی محیطی نیز قرار می گیرد. به طوری که شاهد هستیم چنین کودکانی با احتمال بیشتری به سمت مواد مخدر و کارهای خلاف می روند. نگرانی های جدی برخی والدین در مورد کودکان و نوجوانان خود قابل درک است. کودکان و نوجوانانی که از مدرسه فرار می کنند، در آینده به لحاظ تحصیلی، شغلی و ارتباطی ممکن ست دچار مشکلات فراوانی شوند. اما چرا برخی کودکان تمایل به فرار پیدا می کنند؟ عوامل زیربنایی این مشکل چیست؟ والدین چطور می توانند با آگاه شدن به مساله و کمک به این کودکان و نوجوانان از پیامدهای منفیفرار از مدرسه جلوگیری کنند؟
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
فرار از مدرسه به معنای عدم حضور کودک یا نوجوان در مدرسه یا ترک آن بدون اطلاع مدرسه و خانواده است. این فرار معمولا بر کارکردهای تحصیلی و آینده شغلی فرد تاثیر می گذارد. برخی نظریه پردازان آن را خودکشی اجتماعی نامیده اند.فرار از مدرسه در هر سنی ممکن است رخ دهد اما شروع زود هنگام آن با مشکلات بیشتری همراه خواهد بود.
فرار از مدرسه با مدرسه هراسی متفاوت است. اصلی ترین تفاوت آن اطلاع والدین است. در مدرسه هراسی اجتناب از رفتن به مدرسه با اطلاع والدین انجام می شود. معمولا با اصرار و التماس برای نرفتن، چسبیدن به پدر و مادر، دل درد، تهوع، اضطراب، دلشوره، و ترس شدید همراه است.
اما والدین از فرار از مدرسه فرزندشان آگاه نمی شوند، کودک یا نوجوان سعی نمی کند به والدین بچسبد، بلکه عموما ساعاتفرار از مدرسه را خارج از خانه می گذراند. برای مثال در خیابان ها پرسه می زند. در مدرسه هراسی معمولا ترس و اضطراب شدید مشاهده می شود، اما در مدرسه گریزی بیشتر تمایل به رفتارهای قانون شکنانه و ضد اجتماعی وجود دارد. در فرار از مدرسه کودک یا نوجوان هم از خانه هم از مدرسه دوری می کند، اما در مدرسه هراسی کودک تمایل دارد در خانه بماند و به صورت پیوسته و مدتی طولانی از مدرسه رفتن اجتناب می کند. اما در فرار از مدرسه کودک یا نوجوان ممکن است هر از چند گاهی این رفتار را نشان دهد.
عوامل زیادی می تواند رفتار فرار از مدرسه را در کودکان و نوجوانان ایجاد یا تشدید کند. در نگاهی دقیق تر عوامل در سه سطح بر رفتار فرار از مدرسه کودک تاثیر گذار است. این سه سطح شامل ویژگی های فردی کودک، خانواده و مدرسه است. در ادامه هر کدام از این سه سطح را بررسی کرده ایم.
در اینجا به برخی از ویژگی های کودکان که باعث می شوند از مدرسه گریزان باشند، اشاره کرده ایم. این ویژگی های فردی حاصل چندین عامل ژنتیکی، محیطی و سبک فرزند پروری والدین می باشد.
تعارض های روانی کودک می تواند عامل مهمی برای ایجاد رفتار فرار از مدرسه شود. خیلی از مشکلات خلقی و روانی کودکان زمینه ساز مهمی برای فرار از مدرسه است. اختلالات بیش-فعالی/کم توجهی، اختلال نافرمانی مقابله جویانه و اختلال سلوک، مشکلات اضطرابی مثل اضطراب فراگیر یا اضطراب اجتماعی کودکان، مشکلات خلقی مثل افسردگی و زمینه های پرخاشگری در کودکان می تواند زمینه ساز تمایل به فرار از مدرسه و رفتارهای قانون شکنانه در کودک شود. این مشکلات می تواند زیربنای زیستی و وراثتی داشته باشد. همچنین ممکن است تحت تاثیر روابط با والد و روش های تربیتی آن ها قرار گیرد.
عملکرد تحصیلی ضعیف کودکان می تواند باعث احساس کارآمدی پایین و تمایل به دوری از مدرسه شود. خیلی اوقات این دلایل آشکار نیست، اما دلیل زیربنایی، احساس شکستی است که در کارکرد تحصیلی خود دارد. مشکل در یکی دو درس مثل ریاضیات، می تواند احساس سرخوردگی را بیشتر کند. در این مواقع بهتر است مشکل شناسایی شده و برای حل آن اقدام شود. گاهی کودک نیاز به آموزش های کمکی دارد. گاهی مشکل از اختلال یادگیری، کندی در یادگیری، یا صرفا عدم علاقه یا آموزش نامناسب ایجاد می شود.
کودکانی که در مهارت های ارتباطی دچار مشکل هستند، عموما در مدرسه و ارتباط با همسالان دچار ناسازگاری می شوند. خیلی اوقات کودکان در گروه ها پذیرفته نمی شوند، یا به دلیل مشکل در مهارت های ارتباطی، با همسالان دچار تعارض های فراوانی می شوند. این گروه کودکان یا از دیگران اجتناب می کنند یا وارد گروه هایی می شوند که مشکلات رفتاری و قانون شکنی زیادی دارند. به این ترتیب زمینه های فرار از مدرسه در آن ها بیشتر است.
یکی از عواملی که باعث تمایل به ترک مدرسه می شود، اضطراب جدایی است. وابستگی شدید کودکان در مراحل ابتدایی رشد باعث ایجاد مشکل و اضطراب شدید در تجربه جدایی از والد می شود. اضطراب جدایی خیلی مواقع گذرا بوده و یا در مراحل ابتدایی حل می شود، اما در صورت حل نشدن یا شدید شدن می تواند در مشکلات سازگاری و تمایل به ترک مدرسه تاثیرگذار باشد.
فضایی که در داخل خانه برای کودک و نوجوان حاکم است دارای بیشترین اثر روانی بر فرزندان است. اهمیت خانواده در سنین مدرسه و نوجوانی در بالاترین حد قرار می گیرد.
تعارض های محیط خانواده تاثیر بسزایی در تمایل کودک به فرار از مدرسه دارد. جو پر تنش خانواده، دعوا و مشاجره شدید بین والدین و همچنین تعارض هایی که در ارتباط والد و کودک یا نوجوان وجود دارد، می تواند زمینه ساز این مشکل شود. کودکان در این خانواده ها، عموما مشکلات رفتاری و ناسازگاری بیشتری نشان می دهند. تمایل به قانون شکنی و نافرمانی در این کودکان بیشتر می شود. در چنین محیطی به احتمال بیشتری کودک یا نوجوان تمایل به دوری یا فرار از خانه و مدرسه پیدا می کند. برای اطلاع از تاثیر دعوای والدین بر کودکان کلیک کنید.
نوع تربیت والدین نقش بسیاری در قانون پذیری و رفتارهای کودک دارد. والدین پرخاشگر، خشن و محدودکننده، زمینه را برای مشکلات رفتاری کودک در خانه و مدرسه فراهم می کنند. تنبیه بدنی، تحقیر کودک، ترساندن او و استفاده از برچسب های نامناسب برای کودک می تواند خودپنداره ضعیف تر در کودک ایجاد کرده و در رفتارهای هنجارشکنانه مثل فرار از مدرسه موثر باشد. همچنین سبک تربیتی بیش از حد سهل گیر یا بی توجه والدین، باعث می شود کودک در قانونمندی مشکل پیدا کند. کودکانی که از نظارت درست والدین بهره نبردند؛ تمایل بیشتری در فرار از مدرسه و نقض مقررات پیدا می کنند.
مشکلات اقتصادی و فشارهای زندگی می تواند در رفتارهای پرخطر کودک و نوجوان تاثیرگذار باشد. محیط زندگی مشکل دار باعث افزایش استرس و تنش در افراد و مشکل در روابط می شود. نوجوانانی که رفتارهای هنجارشکنانه و فرار از مدرسهدارند، بیشتر در محیط های زندگی پرفشار و فقیر بزرگ شده اند.
جذاب بودن یا خسته کننده بودن یک محیط برای جذب کودکان و نوجوانان از اهمیت زیادی برخوردار است. آن ها سال های متمادی از زندگی خود ر ا در مدرسه می گذرانند. بنابراین لذت بخش بودن لازمه آموزش می باشد.
سخت گیری های بیش از حد معلمان، استفاده از تنبیه بدنی یا به کار بردن القاب زشت و تحقیرآمیز می تواند باعث بیزاری یا ترس کودک از محیط مدرسه شده و فرار از مدرسه را ایجاد یا تشدید کند. به همین دلیل نظارت دائم بر کادر مدرسه و استفاده از نیروهای متخصص دارای رفتار حرفه ای برای مدارس اهمیت زیادی دارد.
بسیاری از مدارس پویایی کافی را ندارند. به همین دلیل خیلی از دانش آموزان از این محیط ها دلسرد شده و انگیزه ای برای ماندن در آن پیدا نمی کنند. چهار چوب های خشک، جلوگیری از خلاقیت، کشف علاقه و استعداد کودکان از جمله برنامه های آموزشی اند که در دانش آموزان بیزاری ایجاد می کنند. خیلی از مهارت هایی که کودک در آن استعداد دارد در مدارس پرورش داده نمی شود. بنابراین کودکان با احتمال بیشتری از این محیط های آموزشی دلسرد و بیزار می شوند.
خیلی از مدارس انتظارات سختگیرانه ای از دانش آموزان داشته و فشارهای تحصیلی مضاعفی بر آن ها وارد می کنند. برخی مواقع انتظاراتی که در انجام تکالیف و دروس از کودکان دارند متناسب با سن یا توانایی آن ها نیست. هرگونه کمبود در تکالیف یا عدم موفقیت در امتحان باعث ایجاد پیامدهای بسیار سختگیرانه برای آن ها می شود. این گونه مدارس برای انجام حجم زیاد تکالیف یا امتحانات استرس زیادی بر کودکان ایجاد می کنند. به این ترتیب به جای اینکه محیط مدرسه ،محیط امن یا دوست داشتنی باشد، تبدیل به جایی می شود که کودک تمایل به فرار و دوری از آن را پیدا می کند.
با به کارگیری برخی روش ها می توان از گرایش کودک و نوجوان به فرار از مدرسه جلوگیری کرد. برخی از این راه ها عبارت است از:
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
اختلالات خلقی به کدام دسته از اختلالات گفته می شود؟ راه های تشخیص اختلالات خلقی چیست؟ در واقع خلق یک وضعیت هیجانی است که در طول دوره های زمانی با ثبات تر از هیجان است. خلق کمتر از هیجان وابسته به رویدادهای خاص می باشد. یعنی یک اتفاق خاص ممکن است در لحظه سبب ایجاد هیجان خاصی شود ولی خلق در طول زمان با اتفاقات واحد زیاد نوسان پیدا نمی کند. خلق بر روی ارزیابی فرد از دنیا تاثیر می گذارد و دیدگاهش را نسبت به مسائل تغییر می دهد. اگر تغییرات سریع در خلق یا مود رخ دهد، برای فرد مشکلاتی در زمینه های مختلف زندگی ایجاد می کند. در این مقاله درباره اختلالات خلقی و انواع آن صحبت خواهیم کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات خلقی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اختلالات خلقی دسته ای از اختلالات هستند که با بالا رفتن یا پایین آمدن خلق مشخص می شوند. خلق ممکن است بالا، پایین و طبیعی باشد. فرد طبیعی که اختلالات خلقی نداشته باشد می تواند خلق های متفاوتی را تجربه و کنترل کند. افراد دچار اختلالات خلقی احساس کنترل بر خلقشان ندارند و به شکل غیر ارادی و در طول زمان، خلق بالا یا پایین را تجربه می کند یا بین آن ها نوسانات شدید و دائمی دارد.
اختلالات خلقی نه تنها خلق را تحت تاثیر قرار می دهند بلکه بر سایر جنبه های فردی مثل؛ توانایی شناختی تاثیر می گذارند. برای مثال توجه و تمرکز فرد تحت تاثیر افسردگی می تواند ضعیف شود. مشکلات تکلم، اختلال در عملکرد شغلی، میل جنسی و روابط بین فردی برای مبتلایان مشکل زا می شود.
اختلالات خلقی در دو دسته کلی افسردگی و دوقطبی طبقه بندی می شوند:
شامل اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسرده خویی، اختلال ملال پیش از قاعدگی و... می باشند. ویژگی اصلی اختلالات افسردگی، پایین بودن خلق به شکل مداوم و حالت بی لذتی است. فرد در طول روز دائما احساس غمگینی کرده و از فعالیت هایی که قبلا برایش خوشایند بود، لذت نمی برد. علائم دیگر قابل مشاهده؛ تغییرات خواب، اشتها، فعالیت و میل جنسی، افکار خودکشی، احساس گناه و... می باشند. در این دسته اختلالات بر اساس طول مدت، شدت و نشانه ها تفکیک شده اند.
اختلالات دوقطبی همراه با دوره های شیدایی یا مانیا مشخص می شوند و خود انواعی دارند. مانیا حالتی از خلق بسیار بالاست که با شاد بودن معمولی متفاوت است. افراد در حالت مانیا پرانرژی، پرحرف، نیاز کم به خواب را احساس می کنند. برنامه ها و ایده های مختلفی برای آینده می چیند. فرد در این حالت ممکن است ضرر های جبران ناپذیری به خود بزند. اختلال دوقطبی شامل دو نوع می باشد:
دوقطبی نوع اول: با تنها یک دوره از مانیا مشخص می شود.
دوقطبی نوع دوم: با حالت ضعیف تری از مانیا (هایپومانیا) و دوره ای از افسردگی اساسی تشخیص داده می شود.
عوامل زیستی : سروتونین و نوراپی نفرین دو ناقل عصبی که با کم و زیاد شدنشان در مغز اختلال خلقی رخ می دهد.
عوامل ژنتیکی: عوامل ژنتیکی به شدت بر ابتلا به اختلالات خلقی موثرند و فرزندان افرادی که مبتلا هستند در معرض خطر بالایی هستند.
عوامل روانی اجتماعی: استرس های محیطی از ابتدای زندگی باعث بالا رفتن ریسک ابتلا به اختلالات خلقی می شوند.
عوامل شخصیتی: برخی از ویژگی های شخصیتی فرد را در معرض خطر بیشتری قرار می دهند مثلا افرادی که کنترل بیرونی بر مسائل دارند، یا افرادی که عزت نفس پایین تری دارند.
همه انسان ها در طول روز یا در طول دوره های زمانی مشخص دستخوش تغییرات خلقی می شوند. شاید مسئله ای که در این بین حائز اهمیت است شدت این تغییرات باشد. برای تشخیص مرز بین اختلال یا طبیعی بودن نیاز به قضاوت متخصص روانشناسی وجود دارد. اما به طور کلی مقداری تغییر در خلق طبیعی بوده و جای نگرانی نیست. معمولا خانم ها در طی یک سیکل قاعدگی حالت های خلقی متفاوتی را تجربه می کنند. مخصوصا حالت سندروم پیش از قاعدگی تجربه ای معمول و رایج می باشد.
اگر سطح تغییرات خلقی شما زیاد است، به نحوی که بر زندگی و فعالیت حرفه ای شما، روابط خانوادگی، تحصیل و سایر امور با اهمیت زندگی تان تاثیر گذاشته و آن ها را مختل می کند، شما نیاز به مشورت با یک مشاوره روانشناسی مجرب دارید. تا اگر به اختلالی مبتلا باشید آن را تشخیص دهد و درمان مناسب برایتان شروع کند.
درمان های زیستی: به منظور درمان اختلالات خلقی از داروهای تثبیت کننده خلق مانند لیتیوم یا داروهای ضد افسردگیاستفاده می شود. این داروها تحت نظارت روانپزشک تجویز و مصرف می گردند.
درمان های روانشناختی: شامل رفتار درمانی، درمان شناختی رفتاری افسردگی، روانکاوی، خانواده درمانی و... می باشند. طبق گزارشات همراهی این درمان ها با درمانی های زیستی بهبودی بالایی را نشان داده اند.
الکتروشوک درمانی: در موارد نادری استفاده می شود و برای بیمارانی است که احتمال خودکشی بالایی دارند یا به درمان های دیگر جواب نداده اند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره الکترو شوک درمانی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات خلقی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
سندروم داون یک اختلال کروموزومی است که در اثر وجود یک کروموزوم اضافه روی جفت 21 ایجاد می شود. بدن انسان از سلول هایی با ساختار ژنتیکی مشخص تشکیل شده است. این ساختار ژنتیکی به وسیله کروموزوم تعیین می شوند؛ هر کروموزوم دارای 23 جفت است. با اختلال در کروموزوم 21 نشانه های داون از خفیف تا شدید در کودک ایجاد می شود. ابتلا به این سندروم از دوران جنین قابل تشخیص می باشد. والدین با آگاهی از عوامل ایجاد کننده این اختلال می توانند مانع از به دنیا آوردن کودکانی با اختلال داون شوند.
سندروم داون بر اثر مشکل ژنتیکی در کروموزوم 21 ایجاد می شود. در مبتلایان به سندروم داون اختلالات یادگیری، مشکلات ارتباطی، و بعضی مشکلات پزشکی از جمله قلبی و گوارشی شایع است. تشخیص و مداخله زودهنگام و آموزش به والدین و کودک در بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا و خانواده او مؤثر خواهد بود. امید به زندگی در مبتلایان به سندرم داون اندکی کمتر از سایر افراد است. با این حال امروزه با توجه به پیشرفت های موجود افراد مبتلا بسته به شدت بیماری می توانند تا بیش از 60 سال زندگی کنند.
هر فرد مبتلا به سندروم داون با توجه به شدت نشانه های بیماری، در سطوح خفیف، متوسط، و حاد تقسیم بندی می شود. برخی از ویژگی های اصلی این سندروم را در ادامه مرور می کنیم.
سلول های بدن انسان با روش های پیچیده ای موسوم به تقسیم سلولی شکل می گیرند. این تقسیمات از روز نخست تشکیل نطفه آغاز می شود و جنین را شکل می دهند. در مواردی یک اشتباه در تقسیم سلولی باعث می شود فرد به سندروم داون مبتلا شود. این اشتباه که در تقسیم کروموزوم شماره 21 بروز می کند به سه شکل می تواند اتفاق بیفتد.
حدود 95 درصد افراد مبتلا به سندروم داون به علت وجود سه نسخه از کروموزوم 21 به جای دو نسخه معمول به این بیماری مبتلا می شوند.
در صورتی که اشتباه در تقسیم سلولی بعد از تشکیل نطفه باشد فقط بعضی از سلول های فرد دچار این مشکل می شوند.
در شکل جا به جا شدگی از سندرم داون، فرد مبتلا دو نسخه از کروموزوم 21 دارد اما بخشی اضافه از کروموزوم 21 به یک کروموزوم دیگر می چسبد.
سندروم داون به علت اینکه دارای ژن مشخص برای بروز نیست، به ندرت به صورت ارثی انتقال پیدا می کند. فقط در افرادی که به سندرم داون از نوع جا به جا شدگی مبتلا هستند، انتقال موروثی به فرزندان ممکن است صورت بگیرد.
در دوران بارداری و پیش از آن تست های متعددی در این زمینه وجود دارند. در برخی از تست ها احتمال تولد نوزاد مبتلا اندازه گیری می شود. در بعضی از تست ها در زمان بارداری می توان ابتلا به سندروم داون را در جنین به کمک ساختار ژنتیکی تشخیص داد.
تشخیص بعد از تولد بیشتر بر ظاهر کودک متمرکز است. به علت احتمال وجود تشابه برخی نشانه ها در کودکان بدون ابتلا به سندروم داون معمولا در صورت مشاهده نشانه ها آزمایش ژنتیکی پیشنهاد می شود. در آزمایش وجود قطعه اضافه از کروموزوم 21 در همه یا برخی از سلول های نمونه خونی نشان دهنده ابتلا به سندرم داون در کودک است.
بعضی عوامل در والدین باعث افزایش ریسک تولد کودک سندروم داون می شوند. با آگاهی به این عوامل والدین خطر ابتلا کاهش پیدا می کند.
در مادرانی که سنِ بیشتر از 35 سال دارند احتمال تولد نوزاد سندروم داون بیشتر است. تخمک های قدیمی تر با احتمال بیشتری در تقسیم سلولی دچار مشکل می شوند. با این حال بیشتر کودکان سندرم داون از مادران زیر 35 سال متولد شده اند و این تصور را ایجاد می کند که شاید افزایش سن مادر واقعا عامل خطر نیست. در حالی که علت این تفاوت در این است که مادران زیر 35 سال در واقع نوزادان بیشتری دارند.
همانطور که گفته شد این نوع از سندروم داون ممکن است باعث انتقال ارثی سندروم شود. هر دو والد ممکن است این قطعه کروموزوم اضافه را به فرزند خود منتقل کنند.
والدینی که قبلا یک کودک سندروم داون داشته اند احتمال بیشتری برای تولد دومین نوزاد با همین سندروم خواهند داشت. توصیه می شود افرادی که سابقه سندرم داون در خانواده دارند برای فرزندآوری با مشاور ژنتیک مشورت کنند.
علاوه بر نشانه هایی که در سندروم داون وجود داشته و بین مبتلایان مشترک است، بعضی مشکلات دیگر نیز امکان بروز دارند.
تقریبا نیمی از نوزادان مبتلا به دچار مشکلات قلبی می شوند. در برخی موارد به جراحی در سنین پایین نیاز است.
در بعضی از این کودکان احتمال ابتلا به بعضی مشکلات گوارشی بیشتر است. مشکلاتی در روده، مجاری گوارشی، مقعد و رفلاکس ممکن است بروز پیدا کند.
احتمال ابتلا به اختلال در سیستم ایمنی بدن نظیر خود ایمنی و سرطان در کودکان مبتلا به سندروم داون بیشتر است.
مبتلایان به سندروم داون بیشتر از سایر افراد در معرض خطر چاقی و اضافه وزن قرار دارند.
در افراد مبتلا به سندرم داون مشکلات نخاعی بر اثر جهت گیری نادرست محور نخاع یا کشیدگی گردن ممکن است ایجاد شود.
افراد مبتلا به سندرم داون در معرض خطر بروز نشانه های دمانس در حدود سن 50 سالگی هستند. این افراد با احتمال بیشتری به آلزایمر مبتلا می شوند.
بعضی شرایط خاص دیگر نظیر مشکلات دندانی، شنوایی و بینایی و احتمال سکته نیز ممکن است در افراد سندرم داونمشاهده شود.
هر چند درمان قطعی برای رفع کامل سندروم داون وجود ندارد، اما مداخله درمانی می تواند به بهبود زندگی فرد به طرز چشم گیری کمک کند. اقدامات با توجه به شدت بیماری، نشانه ها و سن فرد متفاوت است. تیمی از متخصصان در زمینه های مختلف مورد نیاز در مشکلات کودک باعث ارتقاء سطح زندگی خواهند شد. تمرین برای بهبود مهارت های اولیه، برنامه تحصیلی ویژه، حضور در محیط های اجتماعی، ترغیب به استقلال و ایجاد آمادگی برای زندگی بزرگسالی به کودکان سندروم داون در داشتن یک زندگی رضایت بخش کمک می کند.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
تک فرزندی انتخابی است که این روزها برای بسیاری از زوجین به صورت یک اجبار تحمیل می شود. از علل تک فرزندی بالا رفتن سن ازدواج و بچه دار شدن، شاغل بودن مادر، ترس از مسئولیت پذیری، شرایط اقتصادی حاکم بر خانواده ها و کوچک شدن محیط خانه در سال های اخیر است. حال آن که تک فرزندی علاوه بر مزایا، مشکلات خاص خود را پدید می‌آورد. در این مقاله به بررسی تک فرزندی و تاثیرات آن می پردازیم.
زندگی های امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی و زیاد شدن مشغله های خانواده ها بسیار متفاوت با گذشته می باشد و زوج ها را به سمت داشتن یک فرزند سوق می دهد. این در حالی است که اکثر والدین بر این باورند که تک فرزندها در طول زندگی خود احساس تنهایی خواهند داشت. از طرفی نداشتن خواهر و برادر باعث می شود روحیه رقابت طلبی که لازمه موفقیت درآینده است در آن ها شکل نگیرد. در مقابل در مرکز توجه والدین بودن باعث ایجاد احساس امنیت در کودک می شود.
معمولا تک فرزند ها نسبت به سایر کودکان از جانب والدین تحت توجه بیشتری قرار می گیرند. البته خانواده هایی هم هستند که پدر و مادر به دلیل مشغله های کاری زیاد توجه زیادی به تک فرزند ها نیز ندارند. تک فرزند ها به دلیل نداشتن برادر یا خواهر دیگری احساس حسادت نمی کنند و مجبور به تلاش برای جلب توجه والدین خود نیستند. در مرکز توجه بودن سبب می شود تا تک فرزند هادر آینده برای به دست آوردن موقعیت های اجتماعی، شغلی، عشق و .. تلاش زیادی نکنند و در زندگی با ناکامی های زیادی مواجه شوند. از سوی دیگر توجه زیاد به تک فرزند ها سبب می گردد تا احساس امنیت و اعتماد به نفس در آنان بالا برود.
تک فرزند بودن به این معنی نیست که این کودکان نمی توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. اغلب تک فرزندان در برقراری ارتباط با هم سن و سالان خود دچار مشکل هستند و نمی توانند ارتباط موثر و موفقی با هم دوره ای های خود داشته باشند. اما به هر حال تمامتک فرزند ها اینطور نیستند. مهارت ارتباطی تک فرزندان به شخصیت و تربیت این کودکان نیز بستگی دارد.
باز بودن خانواده و زیاد بودن ارتباط تک فرزند ها با سایرین به خصوص هم سن و سالانشان در این میان نقش مهمی را ایفا می کند.تک فرزندانی که دوستانشان را به منزلشان دعوت می کنند و به منزل آنها می روند یا با دختر عموها، پسر خاله ها و دیگر همسن ها در ارتباط هستند در برقراری ارتباط با سایر هم سن و سالانشان کمتر دچار مشکل می شوند.
اما تک فرزند هایی که بیشتر وقت خود را در خانه می گذارنند و والدینشان تمایل به برقراری ارتباط با سایرین را ندارد، معمولا لوس، مغرور و گوشه گیر خواهند بود. قطعا دوستان جایگزین خواهر و برادر نمی شوند اما به هر حال می توانند همراه تک فرزند شما ساعات خوشی را بسازند و به تقویت مهارت های ارتباطی او کمک کنند.
تک فرزندها، خواهر یا برادری ندارند تا با او رقابت کنند. بازی ها یا دعواهای کودکانه با همشیر را تجربه نمی کنند. یادگیری مهارت های کنار آمدن با احساس حسادت اهمیت ویژه ای دارد. نداشتن چنین تجربه هایی باعث می شود فرصت کمتری برای پرورش توانایی های کنترل و مدیریت در کارهای خود را داشته باشند. از طرفی داشتن روحیه رقابت برای برخورد با مسائل اجتماعی در آینده الزامی است. داشتن خواهر و برادر به درک مفهوم رقابت و پافشاری برای رسیدن به هدف به کودکان کمک می کند.
معمولا تک فرزند ها حمایت بیش تری از طرف والدین خود دریافت می کنند که می تواند باعث شود تحمل کودک در برابر مشکلات پایین بیاید. این سبک فرزندپروری باعث می شود فردی آسیب پذیر و متکی به دیگران شود معمولا این افراد با ورود به جامعه از دیگران هم انتطار دارند که او را مورد حمایت قرار دهند. در واقع نوع تربیت خانواده می تواند منجر به پرورش یک شخصیت وابستهشود. از طرفی تک فرزندها از حمایت خواهر و برادرها که بزرگترین سرمایه حمایتی برای روزهای سخت آینده هستند محروم می شوند.
تک فرزندها معمولا افرادی مرتب و منظم، با وجدان و وظیفه شناس هستند. این کودکان معمولا اعتماد به نفس بیش تری دارند، پر توقع، کمال گرا و غیر قابل انعطاف هستند. این کودکان فرصت کمتری برای همدلی کردن و گذاشتن خود جای بقیه دارند. تک فرزندها بیش تر از والدین خود تقلید می کنند. زودتر از همسالان غیر تک فرزند وارد دنیای بزرگسالان می شوند؛ در نتیجه رفتارها و تجربه رفتارهای خاص گروه سنی خود را تجربه نمی کنند و بیش تر شبیه بزرگ تر ها رفتار می کنند. تحمل ناامیدی ها و فشارهای روحی درتک فرزندان کمتر است. آن ها به برقراری روابطی علاقه مندند که دربرگیرنده منافع آنان باشد.
این کودکان دوست یا همدمی در خانه ندارند که با او بازی کنند؛ در نتیجه بیشتر اوقات احساس تنهایی می کنند از طرفی اگر مهارت لازم برای ارتباط با همسالان در تک فرزند شکل نگرفته باشد منجر به انزوا و درون گرایی در آن ها می شود. دوام احساس تنهایی در این کودکان بر بزرگسالی آن ها نیز تاثیر خواهد داشت. شخصیت اسکیزوئید و افسرده خویی از جمله اختلالات احتمالی در بزرگسالی است. دریافت مشاوره خانواده و کودک توسط والدین برای فراهم کردن محیطی مناسب می توانند از به وجود آمدم مشکلات در آینده فرزندانشان جلوگیری نماید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی