ترس از موش یا آراکنوفوبیا یعنی ترس مداوم و شدید از موش. در افرادی که فوبیای موش دارند، موش های غیر واقعی (عروسک) و یا حتی تصور ذهنی نیز باعث ترس و واکنش شدید در این افراد می شود. در ادامه مقاله به نشانه های ترس از موش، علل ایجاد آن و راه کار های درمانی می پردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع فوبیا کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از موش و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
به طور کلی فوبیا یعنی ترس های افراطی، غیر منطقی و مداوم نسبت به یک شی یا وضعیت خاص، کسانی که نسبت به موش فوبیا دارند، حتی از مواجهه با مکان هایی که احتمال می دهند در آن جا موش وجود داشته باشند، اجتناب می کنند. ترس از موش در طبقه بندی علمی زیر مجموعه ی فوبیای حیوانات قرار می گیرد.
علائم ترس از موش در افرادی که به آن مبتلا هستند، متفاوت است. در بعضی از افراد این علائم خفیف و در بعضی دیگر این علائم شدید است. اصلی ترین علائم ترس از موش عبارت اند از:
- اضطراب افراطی در هنگام مواجهه با موش.
-بروز علائم جسمانی و روانی ترس ( مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید و ...) بلافاصله بعد از مواجه شدن با محرک اضطراب زا.
- تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با موقعیت هایی که احتمال وجود موش در آن ها است.
-این علائم بیشتر از 6 ماه در فرد ادامه دارند و در عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی می گذارد.
به طور کلی یکی از اصلی ترین علت های فوبیا، تجربه ناگوار در گذشته در مواجهه با آن محرک خاص است. اما در موارد زیادی افرادی که مبتلا به فوبیای موش هستند، قبلا هیچ گونه تجربه تلخ و ناراحت کننده ای در برخورد با موش نداشته اند. پس چرا این فوبیا در آن ها به وجود آمده است؟
جواب این سوال ریشه در تکامل انسان دارد. موسسه علوم مغزی و شناخت رفتار انسانی "مکس پلانک" در آلمان تحقیق جالبی در این زمینه انجام داده است. محققان این موسسه تعدادی از نوزادان را در معرض عکس هایی از موش، گل و ماهی قرار دادند. بعد از بررسی واکنش نوزادان به این عکس ها دریافتند که مردمک چشم نوزادان در مواجهه با عکس موش، گشاد تر از حالت های دیگر است. گشاد شدن مردمک چشم بیانگر واکنش در مقابل استرس است. هر چقدر مردمک بیشتر گشاد شود، واکنش در مقابل استرس بیشتر است. درنتیجه محققان دریافتند نوزادان بدون اینکه یادگیری اکتسابی خاصی داشته باشند واکنش استرسی بیشتری به موش دارند. پس ریشه ترس از موش باید در سرشت انسان باشد.
این ترس می تواند به دلیل فایده ای که در گذشته برای انسان داشته به وجود آمده با شد. در گذشته های خیلی دور، موش ها یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و کاهش جمعیت بوده اند، در نتیجه باید از آنها دوری میشد.
سه روش درمانی کارآمد در درمان ترس از موش عبارت اند از :
1) شناخت درمانی
درمان شناختی یکی از موثرترین راه کارهای درمانی برای ترس از موش است. افرادی که فوبیای موش دارند، این حیوان را بسیار خطرناک تر از آنچه که هست، می پندارند. این درمان طرز فکر افراد مبتلا را نسبت به موش تغییر میدهد.
2) حساسیت زدایی منظم
حساسیت زدایی منظم روش دیگری در درمان فوبیا است. این روش درمانی سه مرحله دارد:
الف) تهیه لیست از حالت ها و موقعیت هایی که در فرد اضطراب ایجاد میکند؛ به ترتیب از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند تا اضطراب آور ترین.
ب) یادگیری روش های آرمیدگی و ریلکسیشن
ج) تصور کردن سلسله مراتب لیست از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند به ترتیب تا اضطراب آور ترین، در حالیکه فرد کاملا ریلکس است.
3)مواجهه درمانی
این روش درمانی شباهت زیادی با روش حساسیت زدایی منظم دارد. فرد در معرض سلسله مراتب قرار می گیرد با این تفاوت که فرد احساس اضطراب را در هر مرحله حفظ می کند تا به تدریج این اضطراب برای فرد عادی شود.
برای آن که روش های درمانی موثر واقع شود، فرد مبتلا باید نسبت به مسأله خود و عامل ایجاد کننده آن آگاهی پیدا کند. شرکت در جلسات درمانی با روان شناس و متعهد شدن به برنامه درمانی، باعث می شود فوبیا حیوانات به راحتی درمان شود.
در موارد شدید تر، می توان ابتدا از یک دوره دارو درمانی (داروهای ضد اضطراب و دارو های ضد افسردگی) استفاده کرد و سپس بعد از کاهش علائم، روان درمانی را آغاز کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشخیص و درمان فوبیا و ترس از موش و سایر حیوانات می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
پرخاشگری کودک مسئله مهم و نگران کننده ای برای والدین و معلمان می باشد. در واقع این رفتار نوعی از اضطراب، خجالت، شرم و حتی عصبانیت در والدین ایجاد می کند که باعث می شود گاها مستاصل شده و ندانند چگونه در مقابل آن برخورد کنند. پرخاشگری می تواند در جریان رشد طبیعی کودک ایجاد شود و بنابراین طبیعی تلقی شود ولی گاها از این محدوده طبیعی تجاوز کرده و نیاز به توجه و بررسی والدین دارد. والدین می توانند با کسب آگاهی و دریافت مشاوره کودک در تربیت فرزندان خود روش بهتری اتخاذ نمایند.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزند پروری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
پرخاشگری شکلی از رفتار است، که در واقع شکل بیرونی احساس خشم می باشد. خشم یک احساس طبیعی است که همه انسان ها در طول زندگی آن را تجربه می کنند. از همان بدو تولد کودک می تواند دچار خشم بشود. ولی هر کسی که دچار خشم می شود آن را به شکل پرخاشگرانه بروز نمی دهد. در حقیقت پرخاشگری نوعی رفتار ناسازگارانه برای نشان دادن احساس خشم می باشد. گاهی این رفتار ها می تواند نشانه ای از افسردگی کودک و یا مشکلات دیگر از جمله بیش فعالی، و اختلال سلوک باشند.
به ندرت می توان رفتارهای کودکان زیر دو سال را پرخاشگرانه تلقی کرد. آن ها به دلیل محدودیت کلامی گاهی اوقات با گریه های بیش از حد، جیغ زدن، غُر زدن و رفتارهایی که ظاهرا پرخاشگرانه هستند نیاز های خود را نشان می دهند. اگر در این سن نیازهای کودک به موقع برطرف شوند، اعم از نیاز های عاطفی و جسمانی، والدین شاهد پرخاشگری کودکان زیر دو سال شان نخواهند بود.
در حدود سن 3سالگی کودک شدیدا استقلال طلب می شود و دوست دارد کارهایش را خودش انجام دهد. مثلا دوست دارد خودش غذا بخورد، لباسی که قرار است بپوشد را خودش انتخاب کند و در مورد امور زندگی خود کنترل نسبی داشته باشد. در این سن اگر این فضا به کودک داده نشود، لجباز و پرخاشگر می شود. ممکن است کلمات زشتی را که می داند والدین روی آن حساس هستند را تکرار کند یا کودک همبازی خود را کتک بزند یا اگر والدین خواسته هایش را قبول نکنند قشقرق به راه اندازد.
به موازات رشد کودک بیشتر شدن قدرت جسمانی و کلامی اش ممکن است قلدری های بیشتری از خود نشان دهد یا پرخاشگری های کلامی اش افزایش یابد. در هرحال انتظار این است که کودک با گذر از سن سه سالگی لجبازی اش کمتر شود ولی این مسئله تا حدودی طبیعی است.
در دوره رشدی بعدی یعنی حدود 4-5 سالگی لجبازی فروکش می کند ولی ممکن است پرخاشگری کودک به والد همجنسش ادامه دهد. این مسئله در دوره ادیپ طبیعی است و نهایتا کودک در سن 6 سالگی این شکل از پرخاشگری را کنار گذاشته و با وارد شدن به مدرسه کم کم وارد مدرسه شده و دچار فروکش می شود.
گذشته از علل رشدی پرخاشگری کودک، برای پرخاشگری دلایل مختلفی دارند:
بهتر است والدین اول از همه صبور بوده و در دوره های رشدی مختلف که ممکن است کودک پرخاشگری طبیعی داشته باشد، صبر کنند. یکی از مهم ترین کارهایی که والدین فهیم می توانند برای کودک خود بکنند، آموزش مهارت کنترل خشم می باشد. در واقع والدینی که خود بتوانند خشم خود را مدیریت کنند و به نحوه جراتمندانه عمل کنند، الگوی خوبی برای کودک خود می شوند. می توان به کودک آموزش داد چگونه با صحبت کردن نیاز های خود را بیان کرده و به خواسته های خود برسد.
اولین قدم برای کاهش پرخاشگری کودک این است که علت آن را کشف کنید. اگر کودک شما به علت تنش های موجود در منزل پرخاشگری می کند، با رفع کردن علت آن مطمئن باشید در طی زمان پرخاشگری کاهش می یابد. همینطور با شناساییی موقعیت هایی که منجر به بروز پرخاشگری کودک می شود، می توانید بهانه پرخاشگری را بگیرید. با رعایت نکات زیر در کاهش پرخاشگری کودک خود قدم بردارید:
اگر پرخاشگری کودک شما فیزیکی است و برای مثال در حال آسیب زدن به کودک دیگری است فورا مداخله کنید و کودک را محکم بگیرید تا آرام شود. برآوردن خواسته کودک بلافاصه منجر به بدعادتی وی می شود. سعی کنید با کودک صحبت کنید و به او بگویید تا زمانی که چنین رفتاری را نشان می دهد به خواسته اش نمی رسد. کودک بعد از چنین کاری ممکن است گریه یا داد و فریاد کند، بهترین گزینه در مورد آن بی توجهی می باشد.
وقتی که کودک آرام شد می توانید در مورد رفتارش با او صحبت کنید و توضیح دهید که چرا این رفتار نامناسب بوده و انتظار دارید به جای رفتار پرخاشگرانه چه کاری را انجام دهد. در این مرحله بدون عصبانیت، داد و فریاد، تحقیر و تمسخر صحبت کنید.
تنبیه کردن گاهی اوقات می تواند راهکار خوبی باشد. البته منظور از تنبیه فیزیکی نیست. مثلا می توانید کودک را از دیدن برنامه مورد علاقه اش محروم کنید، زمان بازی اش را محدود کنید، او را به نقطه ای از خانه بفرستید که برایش جذابیت ندارد یا کارهایی مشابه این موارد.
کودک را برای کارهای خوبش تشویق کنید و بگذارید کودکتان بداند برای چه مسئله ای تقویت شده است. مخصوصا موقعیت هایی که انتظار می رفته است کودک رفتار پرخاشگرانه نشان دهد، ولی نکرده است.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزند پروری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
اختلال اضطراب فراگیر در کودکان ترس ها و نگرانی های شدیدی را ایجاد می کند. اضطراب کودکان در صورتی که شدید باشد می تواند در همه حوزه های درس، تکالیف، روابط با همسالان و خانواده مشکل ساز شود و حتی تا سال های بزرگسالی تاثیر گذار باشد. والدین می توانند با شناسایی نشانه های اضطراب و مشکلاتی مثل اختلال اضطراب فراگیر به کودکان دارای اضطراب کمک کنند و از دردسرساز شدن آن جلوگیری کنند. در این مقاله به اختصار درباره نحوه درمان اضطراب کودکان و نشانه های اضطراب فراگیر در کودکان خواهیم پرداخت.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اختلال اضطراب فراگیر در کودکان اضطراب و نگرانی شدید و غیر قابل کنترل است که در کودکان در حوزه ها و فعالیت های متعدد دیده می شود، و به مدت حداقل 6 ماه ادامه می یابد. کودک علاوه بر نشانه های ذهنی مثل نگرانی و اضطراب شدید، نشانه های جسمی مثل دل درد، تهوع، و سردرد را تجربه می کند.
در اختلال اضطراب فراگیر کودکان، نگرانی های شدید در زمینه های مختلف زندگی مثل درس، مدرسه، ارتباط با همسالان، خانواده، سلامتی و ... را تجربه می کنند. این اضطراب ها معمولا مبهم به نظر رسیده و به رویداد مشخصی مربوط نمی شود.
این کودکان معمولا دارای تنش و نگرانی هستند، دائم در مورد امور و درست بودن کارها و تکالیف اطمینان جویی می کنند. هر موضوعی از قبیل شروع مدرسه، انجام درست تکالیف، ارزیابی دیگران یا بیمار شدن اعضای خانواده می تواند موضوع نگرانی های شدید آن ها باشد. حتی ممکن است در مورد از دست دادن عزیزان هم ترس و نگرانی زیاد داشته باشند. به علاوه مشکلات و دلمشغولی های والدین هم می تواند آن ها را خیلی درگیر و مضطرب کند.
اضطراب فراگیر کودکان باعث می شود در مورد قضاوت دیگران از عملکرد خود نگرانی داشته باشند. معمولا برای خود معیارهای بالا تعیین می کنند و در صورت نرسیدن به سطح مطلوب به شدت خود را سرزنش می کنند. کودکان دچار اضطراب فراگیر در مورد پیامدهای هر اتفاق دلمشغولی زیادی دارند و عواقب هر اتفاقی را معمولا بیش از حد ارزیابی می کنند. این کودکان و نوجوانان عموما توانایی خود برای مقابله با مسائل و مشکلات را دست کم می گیرند. کودکان دارای اضطراب فراگیر معمولا کمالگرایی نشان می دهند و در مورد عملکردشان بیش از حد نیازدارند، از دیگران تایید یا اطمینان بگیرند. و ممکن است تا بزرگسالی شخصیت وسواسی اجباری را پرورش دهند.
سه عامل اصلی در ایجاد اختلال اضطراب فراگیر در کودکان را در ادامه بررسی کرده ایم:
کودکان از ابتدای تولد دارای خلق و خوی متفاوتی هستند که بیشتر عوامل زیستی آن را ایجاد می کند. شرایط محیطی و سبک تربیت فرزند می تواند آن را تعدیل یا تشدید کند. برخی کودکان از ابتدای تولد خلقی آرام تر داشته و با یک محرک محیطی کمتر واکنش منفی نشان می دهند. اما بر اساس مطالعات، کودکان دارای اضطراب اجتماعی از ابتدای تحول دارای خلق و خوی دشوارتری هستند، بدین معنی که بیشتر گریه می کردند، محرک های محیطی بیشتر آن ها را آشفته یا دچار ترس می کند و به سختی آرام می شوند. مشکلات خواب و مشکلات جسمانی در اضطراب فراگیر کودکان بیشتر مشاهده می شود.
به طور کلی پژوهش ها رابطه ای قوی بین بازداری رفتاری و اضطراب در کودکان را نشان داده است. کودکان دارای بازداری رفتاری عموما بیمناکی، کمرویی، محتاط بودن، گوشه گیری نشان می دهند که با نشانه های اضطرابی در سالهای بعد ارتباط بالایی دارد.
پژوهش ها نشان می دهد اضطراب در والدین ارتباط زیادی با اضطراب در کودکان دارد. والدین مضطرب تا حدی اضطراب خود را به صورت وراثتی به کودک انتقال می دهند، تا حدی هم کودکان از طریق الگوسازی ترس ها و اضطراب های والدین را می آموزند. خیلی اوقات والدین بدون اینکه بدانند نگرانی های خود در مورد بیماری، یا اضطراب خود در مورد عملکرد عالی یا آسیب دیدن کودک در اثر جدایی را به کودک خود منتقل می کنند.
سبک های تربیتی نقش زیادی در اعتماد به نفس و میزان اضطراب و نگرانی های کودک دارد. والدینی که تربیت خشن و کنترل شدید دارند، در مورد عملکرد کودکان خود سختگیری می کنند. رفتارهای کودکان را بیش از حد مورد سرزنش یا تنبیه قرار می دهند بیشتر کودکان را دچار اضطراب و ارزیابی منفی در مورد خود می کنند. همچنین خیلی از والدین با حمایت و مراقبت بیش از حد از کودکان می توانند زمینه را برای ایجاد یا تشدید نشانه های اضطراب فراگیر کودک فراهم کنند و به کودکان اینطور القا کنند که به تنهایی توانایی مقابله با مشکلات را ندارد. تربیت مقتدر و صمیمی همراه با دادن استقلال به کودک می تواند باعث شود کودک اضطراب کمتری را تجربه کرده و مسئولیت پذیری کودک بیشتر می شود.
به طور کلی درمان رفتاری و درمان های شناختی رفتاری برای کودکان، و تخلیه هیجانی از طریق بازی درمانی می تواند مفید باشد. همچنین برای موارد شدید دارو درمانی استفاده می شود. راه هایی که برای کمک به اضطراب فراگیر کودکانوجود دارد شامل موارد زیر است:
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعاختلال اضطراب فراگیر کودکان | ویژگی ها و راهکارهای کاهش اضطراب فراگیر کودکان
اختلال اضطراب فراگیر در کودکان ترس ها و نگرانی های شدیدی را ایجاد می کند. اضطراب کودکان در صورتی که شدید باشد می تواند در همه حوزه های درس، تکالیف، روابط با همسالان و خانواده مشکل ساز شود و حتی تا سال های بزرگسالی تاثیر گذار باشد. والدین می توانند با شناسایی نشانه های اضطراب و مشکلاتی مثل اختلال اضطراب فراگیر به کودکان دارای اضطراب کمک کنند و از دردسرساز شدن آن جلوگیری کنند. در این مقاله به اختصار درباره نحوه درمان اضطراب کودکان و نشانه های اضطراب فراگیر در کودکان خواهیم پرداخت.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
اختلال اضطراب فراگیر در کودکان اضطراب و نگرانی شدید و غیر قابل کنترل است که در کودکان در حوزه ها و فعالیت های متعدد دیده می شود، و به مدت حداقل 6 ماه ادامه می یابد. کودک علاوه بر نشانه های ذهنی مثل نگرانی و اضطراب شدید، نشانه های جسمی مثل دل درد، تهوع، و سردرد را تجربه می کند.
در اختلال اضطراب فراگیر کودکان، نگرانی های شدید در زمینه های مختلف زندگی مثل درس، مدرسه، ارتباط با همسالان، خانواده، سلامتی و ... را تجربه می کنند. این اضطراب ها معمولا مبهم به نظر رسیده و به رویداد مشخصی مربوط نمی شود.
این کودکان معمولا دارای تنش و نگرانی هستند، دائم در مورد امور و درست بودن کارها و تکالیف اطمینان جویی می کنند. هر موضوعی از قبیل شروع مدرسه، انجام درست تکالیف، ارزیابی دیگران یا بیمار شدن اعضای خانواده می تواند موضوع نگرانی های شدید آن ها باشد. حتی ممکن است در مورد از دست دادن عزیزان هم ترس و نگرانی زیاد داشته باشند. به علاوه مشکلات و دلمشغولی های والدین هم می تواند آن ها را خیلی درگیر و مضطرب کند.
اضطراب فراگیر کودکان باعث می شود در مورد قضاوت دیگران از عملکرد خود نگرانی داشته باشند. معمولا برای خود معیارهای بالا تعیین می کنند و در صورت نرسیدن به سطح مطلوب به شدت خود را سرزنش می کنند. کودکان دچار اضطراب فراگیر در مورد پیامدهای هر اتفاق دلمشغولی زیادی دارند و عواقب هر اتفاقی را معمولا بیش از حد ارزیابی می کنند. این کودکان و نوجوانان عموما توانایی خود برای مقابله با مسائل و مشکلات را دست کم می گیرند. کودکان دارای اضطراب فراگیر معمولا کمالگرایی نشان می دهند و در مورد عملکردشان بیش از حد نیازدارند، از دیگران تایید یا اطمینان بگیرند. و ممکن است تا بزرگسالی شخصیت وسواسی اجباری را پرورش دهند.
سه عامل اصلی در ایجاد اختلال اضطراب فراگیر در کودکان را در ادامه بررسی کرده ایم:
کودکان از ابتدای تولد دارای خلق و خوی متفاوتی هستند که بیشتر عوامل زیستی آن را ایجاد می کند. شرایط محیطی و سبک تربیت فرزند می تواند آن را تعدیل یا تشدید کند. برخی کودکان از ابتدای تولد خلقی آرام تر داشته و با یک محرک محیطی کمتر واکنش منفی نشان می دهند. اما بر اساس مطالعات، کودکان دارای اضطراب اجتماعی از ابتدای تحول دارای خلق و خوی دشوارتری هستند، بدین معنی که بیشتر گریه می کردند، محرک های محیطی بیشتر آن ها را آشفته یا دچار ترس می کند و به سختی آرام می شوند. مشکلات خواب و مشکلات جسمانی در اضطراب فراگیر کودکان بیشتر مشاهده می شود.
به طور کلی پژوهش ها رابطه ای قوی بین بازداری رفتاری و اضطراب در کودکان را نشان داده است. کودکان دارای بازداری رفتاری عموما بیمناکی، کمرویی، محتاط بودن، گوشه گیری نشان می دهند که با نشانه های اضطرابی در سالهای بعد ارتباط بالایی دارد.
پژوهش ها نشان می دهد اضطراب در والدین ارتباط زیادی با اضطراب در کودکان دارد. والدین مضطرب تا حدی اضطراب خود را به صورت وراثتی به کودک انتقال می دهند، تا حدی هم کودکان از طریق الگوسازی ترس ها و اضطراب های والدین را می آموزند. خیلی اوقات والدین بدون اینکه بدانند نگرانی های خود در مورد بیماری، یا اضطراب خود در مورد عملکرد عالی یا آسیب دیدن کودک در اثر جدایی را به کودک خود منتقل می کنند.
سبک های تربیتی نقش زیادی در اعتماد به نفس و میزان اضطراب و نگرانی های کودک دارد. والدینی که تربیت خشن و کنترل شدید دارند، در مورد عملکرد کودکان خود سختگیری می کنند. رفتارهای کودکان را بیش از حد مورد سرزنش یا تنبیه قرار می دهند بیشتر کودکان را دچار اضطراب و ارزیابی منفی در مورد خود می کنند. همچنین خیلی از والدین با حمایت و مراقبت بیش از حد از کودکان می توانند زمینه را برای ایجاد یا تشدید نشانه های اضطراب فراگیر کودک فراهم کنند و به کودکان اینطور القا کنند که به تنهایی توانایی مقابله با مشکلات را ندارد. تربیت مقتدر و صمیمی همراه با دادن استقلال به کودک می تواند باعث شود کودک اضطراب کمتری را تجربه کرده و مسئولیت پذیری کودک بیشتر می شود.
به طور کلی درمان رفتاری و درمان های شناختی رفتاری برای کودکان، و تخلیه هیجانی از طریق بازی درمانی می تواند مفید باشد. همچنین برای موارد شدید دارو درمانی استفاده می شود. راه هایی که برای کمک به اضطراب فراگیر کودکانوجود دارد شامل موارد زیر است:
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبعاختلال اضطراب فراگیر کودکان | ویژگی ها و راهکارهای کاهش اضطراب فراگیر کودکان
اضطراب اجتماعی کودکان باعث می شود که کودک در موقعیت های اجتماعی گوشه گیر و خجالتی باشد. برخی والدین کودکان خود را کم و بیش خجالتی و کمرو یا اجتماعی و برون گرا توصیف می کنند. اما برخی کودکان ترس شدید از موقعیت های اجتماعی دارند تا حدی که فرا تر از کمرویی عادی است. اضطراب اجتماعی کودکان در صورتی که شناسایی و کنترل شود می تواند تا حد زیادی بهبود یافته و باعث پیشرفت اجتماعی کودک شود. مشاوره خانواده برای تشخیص و درمان می تواند به والدین یاری برساند.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
کودکان دچار اضطراب اجتماعی، ترس و نگرانی شدید در موقعیت های اجتماعی و به خصوص موقعیت هایی که احتمال دیده شدن و قضاوت شدن زیاد است مثل غذا خوردن در جای عمومی، درس جواب دادن یا ارائه در کلاس، نواختن ساز جلوی جمع و ... دارند. این کودکان عموما از مورد ارزیابی قرار گرفتن ترس و نگرانی شدید دارند. ممکن است ریشه برخی اختلالاتی مثل مدرسه هراسی در واقع اضطراب در موقعیت های اجتماعی باشد.
اضطراب اجتماعی کودکان نشانه های زیر را دارا می باشند:
خجالتی بودن کودکان به خودی خود موضوع مشکل سازی نیست. برخی کودکان اجتماعی تر و برخی خجالتی ترند. خیلی از کودکان در حد نرمال کم رو و خجالتی اند، اما می توانند روابط دوستی پایداری داشته باشند و زندگی موثر و شادی داشته باشند. خجالتی بودن وقتی مشکل ساز می شود که مانع پیوستن به فعالیت های روزمره مثل بحث های کلاسی و رویدادهای لذت بخش مثل مهمانی، یا ایجاد دوستی های بادوام و دوست صمیمی در کودک می شود. در صورتی در این حد باشد باید در مورد آن کاری انجام شود.
عوامل مختلفی می تواند در ایجاد اضطراب اجتماعی کودک دخیل باشد. برخی از این عوامل شامل موارد زیر است:
اضطراب اجتماعی کودکان می تواند تا حد زیادی وراثتی باشد. بر اساس مطالعات کودکان دارای اضطراب اجتماعی به احتمال بیشتری دارای والدین یا خویشاوندانی هستند که اختلالات اضطرابی دارند.
کودکان علاوه بر اینکه می توانند اضطراب را از والدین به ارث ببرند، تا حد زیادی اضطراب اجتماعی والدین را الگوسازی می کنند. والدینی که از موقعیت های اجتماعی دوری می کنند، کم رویی و گوشه گیری زیادی را نشان می دهند این رفتارها را بیشتر به کودکان یاد می دهند.
والدینی که سبک های تربیتی بسیار سخت گیرانه اتخاذ می کنند، کنترلگری زیادی بر کودک دارند و کودک را بیش از حد مورد سرزنش و انتقاد قرار می دهند. اعتماد به نفس و استقلال کمتری به کودک خود می دهند و باعث می شوند کودک در مورد عملکرد های خود ارزیابی منفی پیدا کند. این نوع سبک تربیتی بیشتر کودک را در معرض اضطراب اجتماعی قرار می دهد. همچنین مراقبت بیش از حد کودک توسط والدین می تواند او را به شدت وابسته کند و نسبت به توانایی عملکرد اجتماعی خود ارزیابی منفی داشته و اضطراب بیشتری در موقعیت های اجتماعی نشان دهد.
اگر کودکتان دارای اضطراب اجتماعی است، می توانید با روش هایی به او کمک کنید تا با این مشکل مقابله کند:
اضطراب اجتماعی کودکان اگر در حد شدیدی باشد و با کارکردهای روزمره زندگی او اختلال ایجاد نماید، بهتر است برای مداخله با متخصص روانشناسی مراجعه شود. درمان اضطراب اجتماعی بر اساس ریشه آن صورت می گیرد. بر اساس آن مداخلات بر روی ارتباطات والد و کودک، کار کردن روی روش های تربیتی والدین، روش های رفتاری متمرکز بر کودک صورت می گیرد. در صورتی که اضطراب تا حد زیادی ریشه زیستی داشته یا شدید باشد درمان های دارویی مثل دارو های ضد اضطراب به کار می رود. برای درمان می توانید مشاوره کودک از مرکز حامی هنر زندگی دریافت نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مشاوره کودک و خانواده می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی