آیا نزدیکی در دوران عقد یا دوران نامزدی اشتباه است؟ رابطه جنسی بخش مهمی از ازدواج می‌باشند. حضور و وجود رابطه جنسی باعث حس لذت و رضایت طرفین از یکدیگر و بهبود رابطه می‌شود. به طور کلی یکی از پایه‌های اساسی ازدواج است. برخی از افراد در مورد نزدیکی در دوران عقد دچار شک و تردید شده و دلایلی را برای این کار خود بیان می‌کنند. این دلایل ممکن است فردی بوده یا برخاسته از فرهنگ غالب جامعه باشد. اما نزدیکی در دوران عقد برای طرفین فواید زیادی دارد کما اینکه می‌تواند به اشکال مختلفی صورت بگیرد. مشاوره روانشناسی به شما برای شروع زندگی مشترک به دور از تنش کمک خواهد کرد.
منبع: نزدیکی در دوران عقد
برای دریافت مشاوره در زمینه نزدیکی در دوران عقد می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
ازدواج از دو مرحله دوران نامزدی و عقد و دوران عروسی تشکیل شده است. دوران نامزدی و عقد دورانی است که بین دختر و پسر خطبه محرمیت خوانده شده است. این دوران برای آشنایی و شناخت بیش تر دختر و پسر از یکدیگر است. نکته مهم این است که در این دوران امکان جدایی و اختلافات وجود دارد.بنابراین عقد و نامزدی به معنای ازدواج قطعی نیست.
دوران عقد دورانی است که اگر چه زوجین زن و شوهر رسمی، قانونی و شرعی هم هستند، هنوز با هم در یک منزل سکونت ندارند و معمولا مدت زمانی را در منزل والدین خود زندگی می‌کنند تا به منزل خود بروند. در چنین دورانی اگر چه آن‌ها رسما همسر همدیگر هستند ولی به دلایل مختلف محدودیتی در روابط خود دارند. ممکن است زمان کمتری را با هم صرف کنند و از نظر مکانی از هم دور باشند.
در چنین حالتی معمولا برقراری روابط جنسی منظم برای طرفین سخت می‌باشد یا ممکن است هر یک از طرفین میلی به برقراری رابطه جنسی در این دوران نداشته باشد و بخواهد آن را به بعد از عروسی موکول کند. در دوران نامزدی نیز چنین چالش‌هایی وجود دارد اما مسئله رابطه جنسی در دوران نامزدی کمی پیچیده‌تر است. پیشنهاد می‌کنیم مقاله دوران نامزدی را مطالعه کنید.
دوران نامزدی فرصتی برای زوجین است تا به شناخت دقیق‌تری از یکدیگر دست یابند. برخی در این دوران صیغه محرمیت می‌خوانند که در این صورت از لحاظ قانونی و شرعی رابطه جنسی مانعی ندارد اما برخلاف دوران عقد ممکن است آسیب‌هایی را به دنبال داشته‌باشد. گاه درگیر شدن در رابطه جنسی وابستگی زیادی بین طرفین ایجاد می‌کند و امکان پرداختن به ابعاد شخصیتی و شناخت یکدیگر را از آن‌ها می‌گیرد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه دوران نامزدی تا عقد کلیک کنید.
دلایل مختلفی برای اینکه افراد مایل به برقراری روابط جنسی در دوران عقد نباشند، وجود دارد. برخی از این دلایل برخاسته از فرهنگ و ارزش‌های سنتی بوده و برخی دیگر ممکن است برخاسته از خواسته‌های فردی باشد.
اعتقادات ریشه‌ای: در فرهنگ سنتی ایران، روابط جنسی زناشویی مختص به زن و شوهری دانسته می‌شود که عروسی کرده باشند و رسما در منزل خود سکونت داشته باشند. هر شکل دیگری از رابطه جنسی در این فرهنگ، نادرست و مغایر با ارزش‌ها دانسته می‌شود. یعنی یک فشار فرهنگی همیشه باعث شده‌است افراد در صورتی که خارج از این چارچوب رابطه جنسی برقرار کنند، دچار احساس گناه و یا احساسات منفی دیگری بشوند. و یا رابطه‌شان را از دیگران مخفی کنند. بسیاری از والدین صراحتا یا ضمنی فرزندان خود را از داشتن رابطه جنسی با همسر شرعی و قانونی خود منع می‌کنند و عموما دلایل روشن و واضحی برای این امر نمی‌آورند.
اعتقاد به حفظ پرده بکارت: یکی دیگر از سنت‌هایی که باعث ابقای ناپسند بودن رابطه جنسی در عقد می‌باشد، فرهنگ ارزشمندی نگهداری پرده بکارت تا اولین شب ازدواج می‌باشد. در بسیاری از مناطق ایران یکی از وظائف مادر زن در شب ازدواج، ایستادن پشت در حجله عروس و داماد و تحویل گرفتن دستمال خونی از داماد بوده است. البته این رسم هنوز هم در برخی مناطق رواج دارد.
چنین رسمی باعث شده تا افراد علاقه داشته باشند اولین رابطه جنسی خود را در شب ازدواج تجربه کنند. در واقع گویی برقراری اولین رابطه جنسی در شب ازدواج به نوعی پای بندی به اصول و ارزش هاست و نوعی حس افتخار و اطمینان به افراد می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه پرده بکارت کلیک کنید.
بسیاری از زوجین از برقراری رابطه جنسی در دوران عقد و به ویژه رابطه دخول محور می‌ترسند. علت چنین ترسی نگرانی‌های مرتبط با باردار شدن است. بسیاری از مواقع علت منع والدین از رابطه جنسی، همین ترس از بارداری می‌باشد. البته باردار شدن در دوره عقد نوعی بار فرهنگی و فشار منفی هم برای طرفین دارد. برای اطلاعات بیشتر مقاله بارداری در دوران عقد را مطالعه کنید.
به علاوه نگرش‌های منفی نسبت به رابطه جنسی ممکن است باعث شود تقاضای رابطه جنسی نوعی گستاخی در نظر گرفته شود. گاهی اوقات دختران چنین درخواستی از جانب پسر را مغایر با عشق صادقانه و حقیقی می‌دانند. یا پسران به خاطر ترس از رد شدن درخواست چنین پیشنهادی نمی‌دهند و آن را موکول به بعد از عروسی می‌کنند.
برخی توصیه‌ها از جانب بزرگتر‌ها و والدین باعث می‌شود دختران میل به رابطه جنسی در عقد نداشته باشند. این توصیه‌ها مبنی بر این هستند که اگر دختر در این زمان تن به رابطه جنسی بدهد، باعث طولانی شدن دوره عقد می‌شود و مرد انگیزه‌ای برای خانه گرفتن و مستقل شدن از خود نشان نمی‌دهد. در واقع از رابطه جنسی به عنوان حربه‌ای برای مشتاق‌تر کردن پسر استفاده می‌شود.
با تمام مقدمات گفته شده، این سوال به ذهن می‌رسد که آیا این ارزش‌های فرهنگی مطابق با واقعیت و حقیقت هستند یا خیر؟ آیا لزومی به ابقای این فرهنگ وجود دارد؟ در پاسخ به این سوال نکات زیر مفید به نظر می‌رسند:
فردی که در دوران عقد بر رابطه جنسی پافشاری می کند، به احساسات خود و نامزدش آسیب می زند. ممکن است شریکش تصور کند او را صرفا برای رابطه می خواهد و همین امر او را ناخوشایند و بی میل می کند. رابطه جنسی در دوران عقد بدون رضایت شریک زندگی و اجبار او به این کار، باعث عدم ارضای فرد می شود و حتی دردهای جسمانی زیادی را مخصوصا برای دختر ایجاد می کند. معمولا اولین رابطه جنسی برای دختران دردآور و همراه با خون ریزی است اما برای پسران لذت بخش است. بنابراین قبل از عقد این نکات را باید توجه داشته باشید.
اینکه رسوماتی برای نگهداری و حفظ بکارت تا زمان ازدواج وجود دارد مسئله مهمی است و اینکه فرد تا زمان ازدواج هیچ تجربه جنسی نداشته باشد، یک تصمیم شخصی و فردی است. اما ازدواج از عقد شروع می‌شود و لزوم حفظ بکارت تا شب ازدواج ممکن است منتفی شود. اما باز هم این تصمیم هر زوجی می‌باشد.
اگر شما و همسرتان دوست دارید اولین دخول خود را اولین شب ازدواج تجربه کنید، لزومی ندارد که هر شکلی از رابطه جنسی را بین خودتان ممنوع کنید. رابطه جنسی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد برای مثال رابطه جنسی دهانی، معاشقه و هر شکل دیگری از رابطه جنسی می‌تواند هم برای طرفین لذت بخش باشد و هم اینکه از فشارهای جنسی آن‌ها بکاهد.
رابطه جنسی مقعدی یکی از انتخاب‌های زوجین در دوران عقد است. برقراری این نوع رابطه تنها به دلیل حفظ پرده بکارت ممکن است برای زن نه تنها لذت نداشته باشد بلکه باعث ایجاد احساس انزجار یا بی میلی جنسی شود. از طرفی بر روابط زناشویی آن‌ها در آینده نیز تاثیر می‌گذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رابطه جنسی مقعدی کلیک کنید.
گاه یکی از زوجین در دوران عقد اصرار زیادی برای رابطه جنسی می‌کند و دیگری تمایلی به این کار ندارد. علت آن هم می‌تواند به فرهنگ یا شخصیت افراد برگردد و یا مواردی همچون ترس از دخول را شامل شود. در این صورت ممکن است زوجین دچار اختلاف شوند. افراد می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های جنسی و دریافت مشاوره جنسی به ارضای یکدیگر در دوران عقد بپردازند.
علاوه بر مسائل جنسی اختلافاتی که در زمینه‌های دیگر و در دوران عقد بروز پیدا می‌کنند لازم است تا قبل از ازدواج حل شوند و افراد با شناخت کامل از یکدیگر وارد زندگی مشترک شوند؛ نادیده گرفتن مشکلات و امید به تغییر همسر می‌تواند پیامدهای بیشتری را بعد از ازدواج به دنبال داشته‌باشد. مشاوره ازدواج به شما کمک می‌کند تا به حل مشکلات بپردازید و در دوران عقد به بهترین شکل رفتار کنید.
منبع: نزدیکی در دوران عقد
برای دریافت مشاوره در زمینه نزدیکی در دوران عقد می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.