شاید شما هم تجربه آشنایی با مردانی را که در رابطه با همسرانشان بسیار مبادی آداب و شایسته به نظر می آیند اما همزمان وارد روابط فرازناشویی هم شده اند، داشته باشید. فکر می کنید این تعارض از کجا ناشی می شود؟ اولین بار فروید در سال 1925 از یک وضعیت روانی به نام عقده "فرشته- فاحشه" یا "مدونا" صحبت کرد که در آن مردان، زنان را در دو قاب خوب یا بد می بینند. ذهن آن ها زنان را یا سیاه یا سفید می داند و این دوپارگی و انشقاق ذهنی هیچ گاه نمی تواند مرزهای به هم نزدیکی پیدا کنند. این مردان در عمق روان خود عشق را با یکی و لذت را با دیگری تجربه می کنند. در این مطلب ما به بررسی عقده فرشته- فاحشه می پردازیم.
برای دریافت مشاوره در زمینه عقده مدونا یا عقده مادر – فاحشه می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
عقده فرشته – فاحشه یا عقده مدونا یکی از اختلالات روانی و پنهانی است که غالبا در مردان شکل می گیرد و می تواند زمینه ساز پیچیدگی و مشکلات جدی در روابط شود. این مردان، زنان را به دو دسته تقسیم می کنند، زنان را به مانند مادر پاکدامن و خالی از خطا یا یک روسپی می بینند. به همین لحاظ عشق را با باکرگی، لذت و همخوابگی را با فاحشگی تداعی می کنند.
افراد دارای عقده مدونا رفتارهایی دارند که به عنوان غیرتی بودن آن ها را توجیه می کنند. برای این افراد خواهر یا محارم نزدیک نباید میل یا جاذبه های زنانه خود را نشان دهند و هر گونه ابراز زنانگی برای آن ها مصادف با فاحشگی است. از سوی دیگر میل جنسی خود را منوط به زنان روسپی می کنند و مهرورزی و ازدواج را با زنان باکره شرط می دانند.
آن ها هیچ گونه اعتباری برای میل جنسی زنان قائل نیستند. می توانند به کسی عشق بورزند اما بحث شراکت جنسی با او برایشان دشوار است. ممکن است روابط جنسی متعددی را تجربه کنند اما در نهایت زنان پرهیزگارتر را مدنظر خود قرار می دهند. برای او فرشته یا مادر در یک قاب و فانتزی های جنسی با روسپی گری در یک قاب دیگر جای دارند. این زمینه ها می تواند باعث پرهیز او از ازدواج هم بشود. این مردان در مقابل همسرانشان عنین و در مقابل فاحشه ها اشتهاناپذیرند.
این اختلال از دسته اختلالاتی است که بسیار زیاد تحت تاثیر فرهنگ و باورها قرار دارد. اغلب در جوامعی که دختران باید تا زمان ازدواج بکارت خود را حفظ کنند و بعد از ازدواج جز نقش مادرانگی یا پخت و پز و شستشو وظیفه دیگری ندارند شیوع این اختلال بسیار دیده می شود.
عقده مدونا در افرادی که عقده ادیپ دارند نیز دیده می شود. در عقده فرشته – فاحشه پسری که در مرحله ادیپال تثبیت شده برای رهایی از تعارضات اولیه مادر یا فرشته را در جایگاه تقدس و هر گونه بروزهای زنانگی در زنان را با تعریف فاحشگی در یک رتبه قرار می دهد.
مهم ترین تاثیر این اختلال بر عملکرد ارتباطی زوجین است. در حقیقت حیطه زندگی عاطفی و جنسی برای آن ها کاملا از هم تفکیک می شود. همسران این افراد ممکن است از وجود رابطه سرد بین خودشان رنج ببرند و از سوی دیگر امکان پیش آمدن خیانت برای طرفین بسیار بالا می رود. این روابط سرد می تواند سوق دهنده زنان به سوی افسردگی، اضطراب، کمبود اعتماد به نفس و .. هم بشود. سرکوب میل جنسی در ارتباط با همسر که برای این مردان در جایگاه فرشته یا مادر هستند می تواند منجر به رفتارهایی چون خود ارضایی یا پورنوگرافی هم بشود.
همان طور که برای مردان، گروهی از زنان در جایگاه فرشته قرار می گیرند برای زنانی که دچار این دوپارگی ذهنی هستند مردان می توانند به دو دسته تقسیم شوند. آن ها یک "ابر مرد" یا مرد مقدس در ذهنشان می سازند و تمایل به ازدواج با این مردان دارند. همسران این زنان برایشان بسیار قابل احترام و والا هستند و نمی توانند تمام فانتزی های جنسی خود را با همسر در میان بگذارند به همین دلیل می تواند جذب رابطه با مردانی جوان تر از خود شوند تا خود را در جایگاه قدرت قرار دهند. این عقده را برخی تحت عنوان "عقده زلیخا" یا "عقده سودابه" هم نامگذاری کرده اند.
قاعدتا این اختلال از دسته مسائلی است که باید حتما زیر نظر درمانگر متخصص درمان شود. رویکردهای روانکاوی و روان پویشی در این اختلال بسیار تاثیرگذارند. این افراد بعد از به دست آوردن بینش نسبت به مساله خود یاد می گیرند که بدون ترس از قضاوت درخواست های جنسی خود را به همسرانشان اعلام کنند و بستری می سازند تا مراجع یاد بگیرد بدون خجالت، کشش جنسی خود را با همسرش ارضا کند. ناگفته نماند که این فرایند نیازمند داشتن صبر و دادن زمانی برای تغییر است.
برای دریافت مشاوره در زمینه عقده مدونا می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبع : عقده فرشته_فاحشه (مدونا)
افراد دارای ویژگی کمالگرایی برای خود اهدافی تعیین می کنند، سپس طوری رفتار می کنند که گویی رسیدن به این اهداف تمام دنیای آن هاست. چنانچه به هدف خود نرسند، برایشان نپذیرفتی و غیر قابل بخشش می شود. استبداد بایدهایی که به زندگی خود اعمال می کنند زمینه ساز تبدیل کمال گرایی بهنجار به کمال گرایی نابهنجار می شود. تشدید ویژگی های کمال گرایی برای آن ها در زندگی مشکلاتی در روابط میان فردی، شغل، تحصیل، ازدواج و... به وجود می آورد. اگر احساس می کنید فردی کمال گرا هستید، بهتر است بدانید می توانید از این ویژگی خود به طور مطلوب نیز استفاده کنید. اما نباید اجازه دهید تا بر شما غلبه کنند. در این مطلب درباره راه های شناسایی و غلبه بر کمالگرایی صحبت خواهیم کرد.
تلاش برای برتری, انگیزه اصلی انسان در جهت رشد و حرکت است. برتر بودن یعنی فراتر رفتن از آنچه اکنون هستید. برتری طلبی لزوماً به معنی کسب افتخار اجتماعی، تسلط یا رهبری در جامعه نیست. کمال گرایی آرمانی است که در ذهن انسانها ایجاد می شود و آنها در صورتی می توانند زندگی کنند که به آرمان هایشان تحقق بخشند. اما همیشه این برتری طلبی از شیوه کارآمد خود تحقق نمی یابد.
نگاه کمال گرایانه افراد پیامدهایی را در ابعاد مختلف زندگی آن ها در پی دارد. برخی ویژگی هایی که در اغلب کمال گرایان مشخص هستند عبارتند از:
در حقیقت کمال گرایان نابهنجار افرادی با عقاید محکم و ثابت هستند که انعطاف ناپذیری ویژگی بارز آنهاست. تلاش برایکمال گرایی جنبه ذاتی انسان محسوب می شود، اما هنگامی که مرزها شکسته می شوند مفهوم کمال گرایی به افکار و رفتارهای خود تخریب گرایانه ای اشاره دارد که هدف آنها رسیدن به اهداف به شدت افراطی و غیر واقع گرایانه باشد.
کمال گرایان نابهنجار باید در هرکاری به حد کامل برسند و به بهترین گونه آن را انجام دهند وگرنه خشنود نخواهند شد. شخصیت کمال گرا باید به هیچ وجه در داوری اشتباه نکند یا اینکه شوهر یا زن ایده آل باشد و دیگران او را آدم بی عیب و نقص بپندارند. این گونه افراد تصادف و اتفاقاتی که آنها را به هیچ روی نمی توانند کنترل کنند باور ندارند. کمال گرایان اگر نتوانند به آرمان های خود ساخته و بسیار دشوار اخلاقی خود برسند، احساس تقصیر و اضطراب به آنها دست خواهد داد. بسیاری از ویژگی های آن ها مشابه با اختلال شخصیت وسواسی اجباری است.
کمال گرایان سالم یا بهنجار رضایت زیادی از تلاش های شدید خود کسب می کنند، در عین حال به خودشان اجازه می دهند برای ناکامل بودن در برخی مواقع انعطاف پذیر باشند. در مقابل کمال گرایان نابهنجار نگرانی زیاد درباره ارتکاب اشتباهات و ترس از داوری ها منفی دیگران دارند. این افراد به هیچ عنوان شکست یا ضعف در امور را نمی پذیرند و همواره انرژی زیادی صرف انجام تمام یک کار می کنند. نگاه آنان نگاهی غیر واقع بینانه به امور است و به هیچ وجه انعطاف پذیری ندارند.
یکی از ریشه های بارز کمال گرایی دوران کودکی است. این کودکان اغلب دارای والدین غیر تاییدگر هستند که علاقه شان به کودک بستگی به عملکرد کودک دارد. والدین کمال گرا بیش از اندازه انتقاد می کنند، سخت گیر هستند و معموماً کمتر از فرزندانشان پشتیبانی می کنند. عدم تایید و یا تایید مشروط والدین عامل بروز کمال گرایی در کودکان است. فرد کمال گرا به تلاش خود ادامه می دهد تا اینکه تایید والدین را بدست آورد تفکر او این است که: "اگر من بیشتر تلاش کنم، اگر کمی بهتر انجام وظیفه نمایم و اگر کامل تر باشم والدینم مرا دوست خواهند داشت".
کمال گرایی خودمدار: این افراد افراطی موشکاف و انتقادگر هستند به گونه ای که نمی‌توانند اشتباهات یا شکست های خود را در جنبه های مختلف زندگی بپذیرند آن ها با داشتن معیارهای بالای غیرواقعی، کوشش های اجباری و تفکر همه یا هیچ وضعیت بسیار دشواری را به خود تحمیل می کنند و اغلب روی اشتباهات گذشته تمرکز دارند.
کمالگرایی دیگرمدار: این بعد از کمالگرایی در برگیرنده انتظارات بالا برای عملکرد دیگران می باشد. مانند گرایشهای کمالگرایانۀ والدین برای فرزندان که گاها با خشونت و سرزنش همراه است بیانگر همین نوع تمایل به داشتن انتظارات افراطی و ارزشیابی انتقادی از دیگران است.
کمالگرایی جامعه مدار: در این نوع کمالگرایی شخص به خود تحمیل می کند که باید توقعات و انتظاراتی را برآورده سازد تا مورد تأیید و پذیرش دیگران قرار گیرد.
همانطور که ذکر شد کمال گرایی همیشه نابهنجار و معیوب کننده نیست. اگر بر آن غلبه کنید می توانید از آن به عنوان یک ویژگی موثر در رسیدن به اهداف خود استفاده کنید. با خودشناسی و اطلاع از ویژگی های کمال گرایی، موقعیت هایی که باعث آسیب شما می شوند را بشناسید. سپس اهدافتان را مطابق با ویژگی های کمال گرایانه خود تطبیق دهید. برای مثال شخصیت کمالگرا احتمالا در یک کارخانه تولیدی در بخش کنترل کیفیت می تواند به شکل موثری فعالیت کند.
شما می توانید با استفاده از تست های شخصیت شناسی و قرار گرفتن در فرایند مشاوره بر ویژگی های منفی کمالگرایی چیره شوید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
خجالتی بودن یا کمرویی کودکان یک ویژگی شخصیتی است اما یک عیب یا نقص نیست و نیاز به شرمندگی شما ندارد. اما توجه کنید اگر کمرویی کودک شما شدت زیادی پیدا کند به طوری که عملکردش را در بازی‌ها، ارتباط اجتماعی و مدرسه‌اش تهدید کند می‌تواند به عنوان یک اختلال روانی هم شناخته شود. در مقابل کمرویی کودک در سطوح پایین ممکن است در بعضی فرهنگ‌ها ارزشمند باشد یا حتی منجر به بروز استعدادهای دیگر فرزند شما شود. پس آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید تا با افزایش اطلاعات خود و یادگیری رفتار درست و حمایت از کودکتان او را برای اجتماعی بودن تشویق کنید.
احساس خجالت یک احساس طبیعی و ترکیب ترس و کنجکاوی است که وقتی کودک وارد محیطی جدید می‌شود آن را تجربه می‌کند. این احساس به کودک کمک می‌کند تا با احتیاط با محیط اطرافش آشنا شود و وقتی مطمئن شد که محیط امن است با خیال راحت ارتباط برقرار می‌کند. حدود 15% کودکان به شکل طبیعی خجالتی‌تر از دیگران به نظر می‌رسند. حالا اگر این احساس طبیعی از حالت متعادل و مناسبش خارج شود و بیش از اندازه ادامه پیدا کند می‌تواند برای والدین نگران‌کننده باشد.
مهمترین زمانی که کودکان از افراد غریبه دوری می‌کنند حدود 8ماهگی است. در این سن به طور طبیعی کودک احساس غریبگی یا اضطراب در حضور افراد غریبه می‌کند و نشانه ای کاملا طبیعی در رشد است. در حدود 3-4 سالگی هم کودک احساس خجالت و شرم را تجربه می‌کند و نسبت به قبل کمی بیشتر خجالتی به نظر می‌رسد. پس اگر نسبت به همسن و سال‌هایش تفاوت خیلی بارزی ندارد چندان جای نگرانی نیست.
اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی، احساس اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی مانند جمع و صحبت کردن با دیگران است. اگر این احساس اضطراب آن‌قدر در یک موقعیت اجتماعی شدید شود که مانع ارتباط کودک شما با دیگران باشد و عملکرد او را در بازی، تحصیل و ارتباط با دوستانش مختل کند احتمال تشخیص اختلال هراس اجتماعی وجود دارد. یکی از راه‌هایی که می‌توانید بین کمرویی و اضطراب اجتماعی کودکتان تفاوت بگذارید آن است که آیا او تنها از بزرگترها خجالت می‌کشد یا حتی از همسن‌های خودش هم خجالت می‌کشد. اگر در حضور همسن‌ها هم خجالت می‌کشد احتمالاضطراب اجتماعی در کودک بیشتر است.
کودکان کمرو و خجالتی معمولا به حضور با دیگران و ارتباط و بازی با همسن و سال‌هایشان علاقه دارند اما احساس خجالت مانع ارتباط آنها می‌شود، در عوض کودکان منزوی در کنار دیگران هیچ لذتی نمی‌برند و حتی حضور در جمع می‌تواند برایشان آزاردهنده هم باشد. منزوی بودن می‌تواند نشانه‌ای از افسرگی یا مشکلات دیگر باشد و نباید با کمرویی اشتباه گرفته شود.
کمرویی کودکان می‌تواند عوامل جسمی یا روانی متعددی داشته باشد. پیدا کردن علت کمرویی فرزندتان به درمان آن نیز کمک می‌کند اما باید بدانید پیدا کردن علت اصلی به این سادگی‌ها نیست و نیاز به بررسی دقیق و طولانی دارد.
تحقیقات نشان داده والدین کمرو حداقل یکی از کودکانشان هم خجالتی می‌شود. اما آیا این تنها به دلیل ارثی بودن کمرویی است؟ در حقیقت کمرویی تا حدی می‌تواند ناشی از ویژگی‌های ژنتیکی باشد اما مسئله مهمتر آن است که اگر شما خودتان فردی کمرو و خجالتی هستید احتمالا کودک شما علاوه بر گرفتن ژن‌هایتان از رفتار شما نیز یاد می‌گیرد.
بعضی والدین به دلیل اضطراب خودشان و قانون‌های سخت‌گیرانه‌ای که برای خود در ارتباط با دیگران در نظر می‌گیرند این قواعد را به کودکشان منتقل می‌کنند. این والدین از فرزندشان نیز انتظار دارند به شکل بی‌نقص و مبادی آداب رفتار کند، اما با هر بار تذکر، باعث ایجاد احساس شرم و اضطراب در کودک می‌شوند. این باید و نبایدهای زیاد و احساس اضطراب ناشی از آن برای کودک این معنا را دارد که به جای ارتباط با دیگران برای جلوگیری از قضاوت، از آنها دوری کند.
محیط مدرسه و مهدکودک می‌تواند برای افزایش ارتباط اجتماعی و فعالیت گروهی کودک شما مفید باشد اما به شرطی که همان رفتار سختگیرانه را در مدرسه یا مهد با او نداشته باشند. برخی معلم‌ها و مربی‌ها به دلیل اضطراب شخصی و یا عدم اطلاعات بیشتر کودکان را به ساکت و خجالتی بودن ترغیب می‌کنند و با رفتار اجتماعی او همراهی نمی‌کنند. حتی می‌بینیم که رفتار اجتماعی محدود کودکان کمرو در مدرسه تشویق می‌شود و بالاترین نمره انضباط را می‌گیرند.
تغییر نحوه رفتار شما بیشترین اثر را بر روی تعدیل و متناسب کردن کمرویی کودکتان دارد. در اینجا چند توصیه رفتاری موثر را معرفی می‌کنیم.
سعی کنید با کودک خجالتی خود هم‌دلی کرده و به او بفهمانید که او را درک می‌کنید و از رفتارش انتقاد نمی‌کنید. با او در مورد مواقعی که احساس خجالت کردید صحبت کنید و اجازه دهید او هم درباره احساسش زمانی که در مهمانی پشت شما مخفی می‌شود صحبت کند.
به او مدام نگویید کمرو یا خجالتی هستی یا در برابر دیگران دلیل کم‌حرف بودنش را کمرو یا خجالتی بودن بیان نکنید. این حرف احساس شرم و خجالت او را بیشتر می‌کند و باعث می‌شود تصور کند مشکل بزرگی دارد که به سادگی قابل حل نیست.
در جمعی که خودش حضور دارد در مورد کمرویی او حرفی نزنید تا احساس خجالت و شرم نکند. تنها با خودش در مورد احساساتش صحبت کنید تا بفهمد که او را درک می‌کنید و می‌خواهید با کمک هم بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کند.
در جمع او را تشویق به ارتباط با دیگران نکنید چون احساس می‌کند که او را نمی‌فهمید و اضطرابش بیشتر می‌شود. او را برای ارتباط با دیگران آزاد بگذارید. اما در مقابل از خجالتی بودن او هم حمایت نکنید. مثلا اگر کودکان دیگر از او می‌خواهند تا با آنها بازی کند نگویید خجالتی است. یا آن که به دلیل خجالتی بودن اگر از ثبت نامش در کلاس ورزش یا هنر خودداری کنید مشکل را سخت‌تر کرده‌اید.
کودکان کمرو چون روی قضاوت منفی دیگران حساس هستند احساس شرم و خجالت می‌کنند، بنابراین بیشتر نیاز به قضاون مثبت دارند. برای این کار لازم است به پیشرفت‌های کوچک و هر عملکرد مثبت آنها توجه نشان دهید و مدام آنها را تشویق کنید. مخصوصا وقتی در مورد احساس ترسش از اضطراب با شما صحبت کرده و می‌بینید برای مقابله با آن تلاش می‌کند او را تشویق کنید و به او بگویید که به تلاش او افتخار می‌کنید. برای اطلاع از راه های تشویق کودکان کلیک کنید.
کودکان بیش از هر چیز نیاز دارند که مطمئن شوند با وجود هر ویژگی و ضعفی دوست‌داشتنی هستند. پس این احساس را به او بدهید که دوستش دارید و این به کمرویی یا خجالتی بودنش ارتباط ندارد. اگر احساس دوست‌داشتنی بودن در او تقویت شود حساسیت نسبت به قضاوت دیگران هم کاهش می‌یابد و کمرویی هم کمرنگ‌تر می‌شود.
کودکان بیش از هر چیز از بازی کردن یاد می‌گیرند پس انتخاب بازی‌های مناسب می‌تواند اثر قابل توجهی بر رفتار اجتماعی کودک شما داشته باشد. در ادامه به برخی از بازی هایی که به اجتماعی شدن کودکان کمک می کنند اشاره می کنیم. برای اطلاع از اهمیت و چگونگی بازی کودکان کلیک کنید.
لباس‌های مخصوص نمایش بپوشید و با او نمایش‌نامه ساده‌ای را برای عروسک‌ها یا تماشاگران خیالی اجرا کنید یا برای تماشاگران خیالی خود بر روی صحنه آواز بخوانید.
یک کلمه یا عبارت را به او بگویید تا سعی کند با حرکات خود آن را به دیگران که آن کلمه را نمی‌دانند بفهماند. این بازی به او کمک می کند تا در مقابل دیگران خود را محک زده و از نگاه دیگران نترسد.
یک متن یا داستان را انتخاب کنید و از فرزندتان بخواهید مانند مجری تلوزیون آن را بخواند و صدایش را ضبط کنید. می‌تواند این کار را همراه با دوستانش یا خود شما انجام دهد. بعد صداهای ضبط شده را پخش کنید و از خود کودکان بخواهید تا برنده را انتخاب کنند. توجه کنید که این مسابقه را همراه با کودکان یا بزرگ‌ترهایی که برای کودک آشنا و مانوس هستند و از آنها خجالت نمی‌کشد بازی کنید.
دادن نقش معلم یا مربی مهد کودک به کودک کمرو می‌تواند به افزایش مهارت‌های او کمک کند. از او بخواهید با دیگر کودکان و یا شما مثل دانش آموزان رفتار کند و در صورتی که درس نمی‌خوانند یا شیطنت می‌کنند با آنها به طور مناسب رفتار کند.
در کنار افزایش اطلاعات خود و بهبود ارتباط با فرزندتان از متخصصان سلامت روان کودکان مانند روانشناسان، مشاوران خانواده و یا روانپزشکان مشورت بگیرید. این متخصصان با بررسی دقیق‌تر رفتار شما و فرزندتان نقاط ضعف و ایجاد مشکل را بهتر تشخیص می‌دهند و برای آنها درمان خاص و علمی را اجرا می‌کنند.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
خواب نامنظم و بی خوابی کودکان می تواند ناشی از یک اختلال باشد که نیاز به بررسی و درمان دارد. بی خوابی کودکان به روند رشدی آن ها آسیب زده و باعث کلافگی و پایین آمدن حوصله والدین نیز می شود. شاید شما به دلیل بی خوابی های کودکتان به پزشک مراجعه کرده باشید اما هیچ نوع تشخیص و درمان موثری یافت نشده باشد. بهتر است دلایل بی خوابی کودکان را بهتر بشناسید تا بتوانید برای رفع آن اقدام کنید. گاه بی خوابی کودکان ناشی از علل جسمانی نبوده و عوامل روانی در ایجاد آن دخیل هستند. مطمئنا شما به عنوان والد تمام تلاش خود را جهت رفع مشکلات و نیازهای فرزندتان می کنید، اما شناخت و رفع تمامی مشکلات به تنهایی کاری دشوار و نشدنی است. با مطالعه این مطلب می توانید بی خوابی کودکتانرا از جوانب دیگر بررسی کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بی خوابی در کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
بی خوابی کودکان یک از اختلالات خواب است که در آن کودکان در به خواب رفتن یا در خواب ماندن در شب مشکل دارند. شکایت اصلی بی خوابی به طور کلی خواب آلودگی در طول روز، احساس خستگی و کمبود انرژی و اختلال در عملکرد روزانه است.
بی خوابی کودکان بر اساس مدت، شدت و میزان آن می توان طبقه بندی کرد. بی خوابی کوتاه مدت معمولا از چند روز تا چند هفته طول می کشد و ناشی از عواملی مثل بیماری یا داروی خاص است. بی خوابی دراز مدت 3 بار در هفته و به مدت حداقل یک ماه و یا بیشتر ممکن است به علت عواملی مثل افسردگی، اضطراب، درد یا مشکلات پزشکی باشد.
گاهی اوقات هم هیچ دلیل مشخصی وجود ندارد و کودک بخاطر الگوهای رفتاری والدین یا خودش از این مشکل رنج می برد.
خواب کافی برای کودکان یکی از اصلی ترین منابع رشد سالم آن هاست. اکثر هورمون های رشد در خواب شبانه ترشح می شود. همچنین خواب شب، حتی 4-5 ساعت باعث می شود کودک انرژی کافی را در روز بعد برای بازی کردن و تحرک به دست بیاورد. همچنین خواب شب کودک به والدین هم این اجازه را می دهد که استراحت مناسب و کافی داشته باشند و سبک زندگی سالم را پیش بگیرند.
خواب کافی به کودک اجازه داشتن تمرکز و استفاده مفید از توانایی های ذهنی خود را می دهد و باعث پیشرفت تحصیلی و علمی او می شود. خوابیدن کودک سر کلاس درس باعث عقب ماندن او از کلاس و اختلال در ارتباط با معلم می شود و آسیب های زیادی در پی دارد.
طبیعتا علل اصلی بی خوابی کودک باید توسط درمانگر بررسی شود، اما اصلی ترین عواملی که باعث مشکل خواب کودک می شود به شرح زیر است:
کودکان نیز مثل بزرگسالان می توانند از استرس رنج ببرند. سعی کنید با فرزندتان درباره زندگی او، شرایط مدرسه و نگرانی هایش صحبت کنید. آیا همه چیز در خانه مساعد است و فرزندتان از شرایط راضی است و آسیب نمی بیند. نگرانی و استرس کودکان ممکن است در بزرگسالی شدیدتر شود. بنابراین برای برطرف کردن عوامل بروز استرس کودکان هر چه زودتر باید اقدام کنید.
نوشابه، شکلات، نوشیدنی های انرژی زا و شکر باید از وعده غذایی شبانه کودک حذف شود. حتی برخی از کودکان به مواد غذایی خاصی آلرژی دارند و ممکن است در خواب آن ها اختلال ایجاد کند. سعی کنید شام را زودتر بخورید و از مواد غذایی سالم مثل لبنیات و میوه استفاده کنید.
برخی داروها برای درمان بیش فعالی و کمبود توجه، دارو های ضد افسردگی، کورتیکواستروئیدها و دارو های ضد انعقاد خون می تواند باعث بی خوابی کودک شود.
آسم شبانه غیر قابل کنترل، گرفتگی بینی، خارش پوست و برخی از واکنش های آلرژیک می تواند باعث اختلال خواب شود. گرفتگی عضلانی، دردهای رشدی، سوزش سر دل و تیروئید نیز برخی دیگر از مشکلات است. آپنه خواب، سندروم پاهای بی قرار، اختلالات عصبی رشدی مثل اوتیسم، سندروم آسپرگر، عقب ماندگی ذهنی، افسردگی، ترس و ... نیز می تواند باعث بی خوابی کودک شود.
سر و صدا، جای خواب ناراحت، نور و دمای اتاق و عوامل از این دست بسیار در به خواب رفتن کودک موثر است. همچنین باید توجه کنید که استفاده از وسایل الکترونیکی در محل خواب ممنوع باشد.
بسیاری از دلایل بی خوابی کودکان، ناشی از الگوهای رفتاری و سبک زندگی ناسالم والدین است. استفاده تا دیروقت از وسایل الکترونیکی، وعده های غذایی ناسالم، شب زنده داری و ... چیزهایی نیست که کودک از بدو تولد در ژنتیکش وجود داشته باشد. بنابراین والدین نباید فقط فرزند را مقصر جلوه بدهند، لازم است از یک زاویه دیگر به زندگی خود نگاه کنند.
به طور معمول کودکان و نوجوانان هشت ساعت در شبانه روز می‌خوابند اما میزان خواب هرکس بنابر سبک زندگی، شغل، میزان فعالیت و عادت ها متفاوت است.
برای پی بردن به دلایل اصلی بی خوابی کودک، باید بر اساس الگوهای زندگی توسط مشاوره کودک تحلیل شود. روانشناس کودک با برطرف کردن ریشه های مشکل زا، خواب راحت را برای کودکتان رقم بزنید. اما در ادامه برخی از راهکارهای ابتدایی برای برطرف کردن این مشکل وجود دارد.
لازم است کودکتان در طول روز به اندازه کافی تحرک و بازی کرده باشد تا شب راحت به خواب برود. باید تا می توانید از تلویزیون و موبایل برای سرگرم کردن کودک پرهیز کنید.
سعی کنید محل خواب کودک ثابت و بدون تغییر باشد. تغییر مکان خواب باعث احساس ناامنی در کودک می شود. یک چراغ خواب کوچک و موسیقی ملایم برای کودک فراهم کنید. بالای سر او باشید، نوازش کنید، برای او داستان تعریف کنید و احساس امنیت و آرامش با خوابیدن را به او هدیه دهید. بسیار باید به فضای اتاق خواب دقت شود؛ دمای مناسب، دسترسی به والدین، راحتی تخت خواب و ... اهمیت دارند.
در بسیاری از موارد علل بی خوابی کودکان الگوهای اشتباه رفتاری والدین است. فرزندان به هر حال از والدین الگو می گیرند. تا دیروقت تلویزیون دیدن، دیر شام خوردن، استفاده از موبایل در تختخواب و ... می تواند باعث آسیب دیدن خواب کودکشود.
درباره ساعت خواب با کودک صحبت کرده و به توافق برسید. کودک باید لزوم خوابیدن در ساعت مقرر را درک کند و سر همان ساعت به تخت خواب برود. به هیچ وجه به کودک اجازه بیشتر بیدار ماندن را ندهید. نه برای تلویزیون، نه برای خوردن شام و حتی نه برای انجام تکالیف. زمان خواب فقط برای خواب باشد.
وقتی حس کردید کودکتان خواب آلود است او را فورا به تخت خوابش ببرید. از بغل کردن و سرگرم کردن کودک در آن هنگام به هر دلیلی پرهیز کنید. در رخت خواب کنار او بنشینید و شرایط آرامبخش برای خواب را فراهم کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بی خوابی در کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
انگیزه در کودکان و بزرگسالان به عنوان موتوری برای اقدام و عمل شناخته می شود. بی انگیزگی کودکان باعث می شود که دست به عملی نزده و یا شروع به کاری نکنند. داشتن انگیزه قدم اول برای شروع کار و یا یک رفتار است. از سوی دیگر حتی اگر کودک کاری را انجام دهد اما انگیزه کافی نداشته باشد؛ نتیجه کار مطلوب نخواهد بود. دلایل بسیار زیادی وجود دارد که بی انگیزگی را در کودک تشدید می کند. معمولا والدین انتظار دارند که بچه ها به موقع و با جدیت وظایف خود را انجام دهند. بسیاری از والدین نسبت به روش هایی که باعث ایجاد انگیزه در کودک می شوند، بی اطلاع هستند. برای ایجاد انگیزه در کودک ابتدا باید علت بی انگیزگی کودک خود را شناسایی کنید. در ادامه این مطلب به برخی از علل بی انگیزگی کودکان و راه های رفع آن ها اشاره کرده ایم.
برای دریافت مشاوره در زمینه بی انگیزگی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
از آن جا که کارکردهای شناختی در کودکان شکل نگرفته است، آن ها قادر به بیان بسیاری از مشکلات خود نیستند، اما مراقبان کودک می توانند با مشاهده و بررسی شواهد به وجود مشکل پی ببرند. بی انگیزگی کودکان از جمله موضوعاتی است که کودکان آن را در قالب رفتار از خود بروز می دهند. شما می توانید با شناسایی این نشانه ها در موقعیت های مختلف به وجود آن ها پی ببرید.
یکی از موقعیت هایی که کودک در آن اظهار بی انگیزگی می کند، انجام تکالیف مدرسه است. کودک با انجام ندادن، نصفه و نیمه رها کردن، به تعویق انداختن تکالیف بی انگیزگی خود را بروز می دهد. معمولا کودک در این مواقع حوصلۀ انجام کارهای مدرسه را نداشته و به جای آن دنبال تفریح و لذت های دیگر می رود.
دیگر کودکتان میلی به انجام بازی های مورد علاقه اش ندارد. این در حالی است که هیچ نوع بازی دیگری را جایگزین بازی های قبلی نکرده است. بی انگیزگی و بی میلی در انجام بازی می تواند نشانه ای از یک ناراحتی اساسی در کودک باشد.
کودکتان نسب به دوستانی که همیشه با آن ها بازی می کرد و جزء صمیمی ترین دوستان او به حساب می آیند، بی تفاوت شده است. حتی در جمع دوستانش میلی به بازی کردن با آن ها ندارد. ترجیح می دهد تنها باشد و تنهایی را به در جمع بودن ترجیح می دهد. گاهی کودک ازهمان ابتدا، بازی های فردی را به حضور درجمع ترجیح می دهد. ممکن است این مورد جزئی از رفتار طبیعی کودک بوده و نشان از ماهیت او باشد. اما اگر تغییر ناگهانی در رفتار کودک اتفاق بیفتد باید بیشتر بررسی شود.
کودک به انجام کارهایی که از او می خواهید بی تفاوت است و دائم آن ها را به عقب می اندازد. مثلا تا الان وسیله های اتاقش را خودش جمع می کرده، اما دیگر به آن بی تفاوت شده و انرژی انجام آن را ندارد. دائم بهانه می گیرد و به نحوی از زیر کارها و وظایف محوله در می رود. والدین در این گونه مواقع باید به پایین آمدن و بی انگیزگی کودک شک کرده وبیشتر موضوع را بررسی کنند.
خانواده هستۀ اصلی رشد و نمو افراد از ابتدای تولد و کودکی تا بزرگسالی است. بسیاری از عوامل ایجاد کننده و تشدید کنندۀ بی انگیزگی در کودکان را باید در درون خانواده جستجو کرد.
بعضی والدین به خاطر ناکامی های خودشان به صورت ناخودآگاه در تلاش اند کودکشان به آرزوهای دست نیافته آن ها برسند. برخی دیگر وسواس کمالگرایی خود را در مورد کودک خود نیز اعمال می کنند. اما باید توجه داشته باشید که توقعات شما فراتر از حد توان جسمی و روانی کودک نباشد. این توقعات موجب ناکامی و در نتیجه بی انگیزگی کودک می شود.
والدینی که هنوز بر سر نوع تربیت، باورها و عقاید اصلی در زندگی خود به توافق نرسیده اند، نمی توانند تربیت و آموزش درستی را بر روی کودک اعمال کنند. همین تعارضات و عدم تفاهم در نوع تربیت به مرور در کودک حس بی انگیزگی ایجاد می کند. کودک با خود فکر می کند "هر آنچه از من سربزند از نظر والدین من پذیرفتنی نیست". به مرور این حس در او موجب احساس بی کفایتی، ناکارآمدی شدید و بی انگیزگی می شود. بهتر است به عنوان والدین سعی کنید انتظاراتتان از کودک با همسرتان در یک راستا باشد.
کودک شما مانند دیگر کودکان دارای ویژگی های مثبت و منفی است که او را از دیگر کودکان مجزا می کند. توجهات و محبت والدین اگر بر اساس ویژگی های کودک نه شحصیت خود او باشد، خواه نا خواه این پیغام را به کودک می دهند که "تو دوست داشتنی نیستی مگر آن که بر اساس خواسته های ما رفتار کنی". شما باید تلاش کنید ویژگی ها را از شخصیت اصلی کودک مجزا کنید. اگر رفتار غلطی از آن ها سر زد کل شخصیت او را زیر سوال نبرید و تنها به خاطر آن یک رفتار خاص، او را مورد بازخواست قرار دهید.
علاوه بر خانواده، محیطی که کودک در آن حضور دارد نیز در ایجاد بی انگیزگی موثر است. محیط شامل مدرسه، گروه دوستان، اقوام، و حتی فضای اینترنت از مواردی است که در ایجاد انگیزه یا بی انگیزگی کودک نقش عمده ای ایفا می کنند. در ادامه موارد موثر در بی انگیزی مرتبط با محیط را شرح می دهیم:
کودکان به دلایل مختلف مانند تنبیه بدنی، گرفتن نمرات بد پی در پی، احساس شکست در دعوای دوستانه و ... بی انگیزه می شوند.
زمانی که کودک به بازی و استفاده مداوم از اینترنت می پردازد، انگیزۀ کافی برای ایجاد و برقراری ارتباط با دیگران را از دست می دهد. همچنین اینترنت موجب استرس زیاد، افسردگی، خواب ناکافی و بی خوابی های مداوم و در طولانی مدت صدمات جدی مغزی می شود. مهمتر از همه کودک از نظر روانی و فیزیکی همیشه خسته است. در نتیجه انرژی و انگیزه کافی برای انجام فعالیت های مفید و ضروری در طول روز را از دست می دهد.
افسردگی از بیماری های روانی است که با گوشه گیری کم وزنی، بی اشتهایی یا پر اشتهایی، اختلالات خواب و ... مشخص می شود. بیماری افسردگی به خاطر ویژگی های نامبرده در افزایش بی انگیزگی کودک نیز موثر است.
به عنوان یک والد باید بتوانید در ایجاد انگیزه ی کودک موثر باشید. چون فرد موثری در زندگی کودک محسوب می شوید. کودک همواره از شما الگو برداری می کنند. مواردی را به اختصار در ادامه برای کاهش بی انگیزگی در کودکان اشاره می کنیم
کودکی که خود به ویژگی های مثبت خود آشنا نیست، ممکن است به این باور برسد که ویژگی مثبتی ندارد و انگیزه اش به شدت افت کند. شما به عنوان والدین تلاش کنید ویژگی های مثبت را در کودک شناسایی و آن ها را به او یادآوری کنید. باکشف و پرورش استعدادهای کودک تان به او اجازه دهید به خود حس بهتری پیدا کند در نتیجه انگیزه او بالا می رود.
به عنوان یک والد نگرانی شما از بی انگیزگی کودکتان امری طبیعی است. برای او شفاف و روشن توضیح دهید که اگر تکالیف اش را انجام ندهد، ممکن است در مدرسه توسط معلم تنبیه شود. یا اگر در انجام وظایفی که به او محول کرده اید، تلاش نکند، فرد موفقی در آینده نخواهد شد. تا زمانی که کودک به نتیجۀ عمل خود آگاه نباشد تغییری در رفتارش دیده نمی شود.
والدینی که از کودکان خود انتظاراتی فراتر از توان آن ها دارند، به طور ناخودآگاه این حس را به او القا می کنند که "نسبت به چیزی که از تو انتظار داریم ناتوان هستی". اگر کودک نتواند در این مورد انتظارات والدین را برآورده کنند دچار بی انگیزگی می شود.
در صورتی که با کودک خود در انجام تکالیف مشکل دارید، بهتر است به دنبال دلایل بی انگیزگی کودک خود باشید. تلاش کنید علت را جویا شوید و متناسب با علت، برای افزایش انگیزه کودک به او کمک کنید. برای بررسی های دقیق تر و اتخاذ یک روش مناسب می توانید از مشاوره کودک نیز بهره ببرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بی انگیزگی کودکان می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی
منبع : دلایل بی انگیزگی در کودکان و راه های افزایش انگیزه کودکان