مشاوره روانشناسی و روان درمانی

مشاوره روانشناسی و روان درمانی

مشاوره روانشناسی و روان درمانی

مشاوره روانشناسی و روان درمانی

مدل تغییر رفتار | مراحلی که برای تغییر یک رفتار باید طی کنیم

تغییر رفتار حتی در زمان هایی که خودتان، تصمیم به انجام آن گرفته باشید نیز کار ساده ای نخواهد بود. دشواری این کار در مورد رفتارهایی که تبدیل به یک عادت شده اند، بیشتر است. اما گاهی تنها دلیل دشوار به نظر رسیدن تغییر عادات رفتاری، ندانستن روش درست برای تغییر است. برای هر رفتار روش مخصوصی می توان در نظر گرفت. در حقیقت برای تغییر یک رفتار باید یک رفتار مناسب را جایگزین عادت قبل کنید. به این منظور باید راهی برای حذف عادات قدیم و شکل دهی رفتاری جدید پیدا کنید. شما می توانید از راهکارهایی که در این مطلب به آن ها اشاره کرده ایم استفاده کنید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه تغییر عادات نامطلوب می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

قدم های اول برای تغییر رفتار

در قدم اول باید بدانید هیچ راه کلی و عمومی برای تغییر رفتار وجود ندارد. بسته به رفتار مورد نظر، شرایط شما و مسائلی که با آن ها درگیر هستید، شیوه تغییر رفتار متفاوت است. همه ما در مواردی توانسته ایم رفتاری را تغییر داده یا ایجاد کنیم، اما در حفظ آن موفق نبودیم. ایجاد تغییرات پایدار در رفتار و عادت ها چنان که به نظر می رسد کار ساده ای نیست. برای تغییر عادات می توان به شیوه آزمون و خطا راه های مختلف را امتحان کرد و یا از کمک یک متخصص بهره گرفت. علاوه بر این شناخت عناصر، مراحل و فرایندهای تغییر رفتار نیز می تواند مفید باشد.

 

عناصر مهم در فرایند تغییر رفتار

برای موفق شدن باید مهمترین عناصر فرایند تغییر رفتار را بشناسیم. این عناصر را در ادامه به اختصار مرور می کنیم.

آمادگی برای تغییر: منابع، توانایی ها و دانش مورد نیاز برای تغییر را باید برای خود مهیا کرده و در کسب آن ها تلاش کنید.

موانع تغییر: هر چیزی که مانع تغییر در آن رفتار می شود باید دقیقا شناسایی کنید.

انتظار بازگشت: شما می توانید احتمال وقوع هر چیزی که در کنترل تان باشد را به صفر نزدیک کنید، اما اینکه دقیقا صفر باشد در اکثر موارد امیدی واهی است. باید عواملی که ممکن است باعث بازگشت به رفتار پیشین شود، دقیقا شناسایی و رصد شوند.

 

مراحل تغییر رفتار

مدل های مختلفی از تغییر رفتار وجود دارد که در این مقاله بر مؤثرترین و آسان ترین روش تمرکز می کنیم. هر چند مدلتغییر رفتار مرحله ای که موضوع بحث ماست را به عنوان آسان ترین روش نام بردیم، اما در همین روش می دانیم کهتغییر عادات و رفتار هرگز کار آسانی نیست. در این روش باید قدم های کوچک و تدریجی برای هدف های بزرگ برداشته شود. مراحلی که در این روش برای تغییر رفتار مطرح است را در ادامه مرور می کنیم.

مرحله اول: قبل از تصمیم

اغلب افراد در این مرحله حالت انکار را نسبت به رفتار خود دارند. رفتاری که به عنوان یک عادت بد و مضر وجود دارد را به عنوان یک مشکل نمی شناسند. در این مرحله معمولا فرد از آسیب های ناشی از رفتارش آگاه نیست یا به آن ها توجه ندارد. اگر در این مرحله باشید، شما قدرتی برای کنترل بر موقعیت در خود نمی بیند. در این مرحله باید از خودتان بپرسید که چرا ممکن است یک رفتار به عنوان مشکل مطرح شود و بخواهید آن را ترک کنید.

مرحله دوم: تصمیم به تغییر

در این مرحله فرد نسبت به فوائد ترک رفتار خود آگاه می شود. با این حال هنوز احساسی دوگانه نسبت به چرایی تغییر خود دارد. سختی های ترک یک رفتار در مقابل فوائد آن باعث بروز این احساس در فرد می شود. به خاطر همین احساس دوگانه، این مرحله از تغییر عادات و رفتار ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد. گاهی همین دوگانگی مانع عبور شما از این مرحله به مرحله بعد می شود. ماندن در این مرحله برای شما به جای کسب منافع معنای از دست دادن و محرومیت پیدا می کند.

مرحله سوم: آمادگی برای تغییر

در این مرحله اقداماتی در جهت تغییر عادت هایتان انجام می دهید، اما تغییر کامل رفتار اتفاق نمی افتد. ترک تدریجی مواد مخدر و کم کردن دوز مصرفی مثال بارزی از این مرحله است. در بسیاری از موارد برای تغییر یک عادت نیاز به مشورت با یک متخصص نیز دارید. در این مرحله نیاز است همه آنچه درباره رفتار مورد نظر وجود دارد، فرا گرفته شود.

مرحله چهارم: عملی کردن تغییر رفتار

در این مرحله اقدامات عملی تر و مستقیم تری برای جایگزین کردن رفتار انجام می شود. به اهداف مشخصی که در مرحله قبل تعیین کرده اید، دست می یابید. هر چند معمولا در این مرحله تغییر اتفاق می افتد اما نمی توان آن را به معنای پایان فرایند تغییر رفتار دانست. پاداش دادن به خودتان در این مرحله کمک می کند که احتمال بازگشت را کاهش دهید.

مرحله پنجم: مراقبت از بازگشت به رفتار

این مرحله به معنای ادامه دادن رفتار جدید و بازگشت نکردن به رفتار قبلی است. در این مرحله از بازگشت نکردن به رفتار ترک شده مطمئن می شوید. راه های مختلفی برای مراقبت از بازگشت به رفتار ترک شده وجود دارد که لازم است برای یادگیری آن ها بهتر است با یک فرد با تجربه مشورت کنید. یکی از راه های مراقبت از بازگشت به رفتار در نظر گرفتن جایزه برای هر بار مقاومت در برابر تکرار رفتار است.

مرحله ششم: بازگشت به رفتار قبلی

ممکن است عجیب به نظر برسد اما بازگشت به رفتار بخشی از فرایند تغییر رفتار است. احساس نا امیدی و شکست در مرحله بازگشت برایتان ایجاد می شود. دلیل شروع مجدد رفتار و میل به رفتار باید مورد بررسی قرار بگیرد تا از بازگشت جلوگیری کنید. 

 

مراحل تغییر عادات رفتاری همیشه در این چهارچوب پیش نمی روند.

اغلب اوقات در طی مراحل، بازگشت به عقب نیز وجود دارد. ممکن است فردی پس از تغییر یک رفتار دوباره در تصمیم گیریخود تردید کند و از خود بپرسد که آیا تغییر آن رفتار کار درستی بوده است؟ همچنین در صورت بازگشت به رفتار علی رغم تصمیم برای تغییر می توانید مراحل تغییر را مجددا طی کنید. طی کردن چند باره این مراحل در مدل تغییر رفتار به تثبیت بهتر در رفتار جدید کمک می کند. 

 

چگونه به رفتار مطلوب برسیم؟

شناسایی یک رفتار، ترک و جایگزین کردن آن با رفتاری جدید نیاز به بررسی دقیق دارد. شما می توانید با نوشتن زمان وقوع رفتار مورد نظر به اتفاقاتی که موجب بروز آن رفتار می شوند، پی ببرید. برای مثال بسیاری از شما برای ترک کردن سیگار به عنوان یک عادت رفتاری اقدام کرده و در این مسیر شکست خورده اید. ممکن است بارها از روش ها و مراحلی که دیگران برای ترک این عادت به شما معرفی کرده اند استفاده کرده باشید. اما باید بدانید هر رفتاری که از شما سر می زند در واکنش به یک عامل درونی و یا بیرونی است. شناخت این عوامل به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید پاسخی متفاوت به آن بدهید. بسیاری از عواملی که باعث بروز یک رفتار در شما می شوند احتمالا برایتان روشن است، اما باز هم با وجود تلاش هایتان هیچ تغییری رخ نمی دهد. 

مشاوران متخصص و با تجربه ما در مرکز هنر زندگی با استفاده از جدیدترین روش های درمانی در حوزه شناخت و رفتار، به شما جهت شناخت عوامل و تغییر عادات مخرب و جایگزین کردن آن ها با رفتاری موثر کمک خواهند کرد. بسیاری از این روش ها حتی برای عادات مخربی چون اعتیاد رفتاری نیز کاربرد دارند.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه تغییر عادات نامطلوب می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

خدمات مرکز مشاوره تلفنی خانواده هنر زندگی

 

  مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی



منبع : مدل تغییر رفتار | مراحلی که برای تغییر یک رفتار باید طی کنیم

علل خودکشی | راههای پیشگیری از خودکشی

علل خودکشی به اندازه تمام انسان ها گسترده بوده و هر کس دلیل خاص خود را دارد. همیشه برای ما سوال است که یک فرد به چه نقطه ای می رسد که هم جرات و هم قصد پایان دادن ارادی به زندگی خود یعنی خودکشی را پیدا می کند. ثروتمند و فقیر، کارگر و کارفرما، پیر و جوان، همه و همه گاهی به مرحله خودکشی می رسند. اما علت خودکشی هر چه که باشد همیشه منجر به وقوع خودکشی نمی شود. اگر احساس می کنید در اطراف شما کسی نشانه ای از خودکشی دارد، بهتر است با مطالعه این مقاله به برخی از مهم ترین علل خودکشی پی ببرید. با برطرف کردن این علل می توانید به فرد در معرض خطر کمک کنید و یا با در میان گذاشتن موضوع با افراد متخصص با راه های پیشگیری از خودکشی آشنا شوید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه علل خودکشی و راه های پیشگیری از خودکشی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره9092305265 تماس بگیرید.

 

ماهیت خودکشی چیست؟

خودکشی انفرادی ترین تصمیم زندگی انسان است. در خودکشی فرد به جایی می رسد که دیگر زندگی و این دنیا را نمی خواهد و یا در جستجوی زندگی بهتر یا به دنبال پایان شکنجه است. نکته ای که در تمام این افراد بارز است، خسته شدن از زندگی و ناتوانی در تحمل شرایط است. مسائلی که در این مطلب به آن خواهیم پرداخت، دلایلی است که فرد را از زندگی خسته می کند و به قولی عطای آن را به لقایش می بخشد؛ در نتیجه اقدام به خودکشی می کند.

 

علل اصلی خودکشی چیست؟

علل خودکشی مثل راه های آن متفاوت است. هرکس مشکلات زندگی خود و توانایی سازگاری متفاوتی است. اصلی ترینعلل خودکشی به شرح زیر است:

نداشتن مهارت سازگاری:

به دلیل ناتوانی در مقابله با شرایط و اتفاقات آسیب زا، ممکن است افراد برای مقابله تصمیم به خودکشی بگیرند. به دلیل ضعف تربیتی والدین و سیستم غلط آموزش و پرورش، کودکان در سنین پایین مهارت های مقابله ای، مهارت سازگاری و مهارت های زندگی را نمی دانند و در شرایط سخت تصمیم به خودکشی می گیرند.

اختلالات روانی:

تجربه اختلالات روانی و یا داشتن سابقه خانوادگی اختلالاتی مثل افسردگی، دوقطبی، جنون آنی، اضطرابی و ... یکی از علل اصلی خودکشی است. به دلیل ناآگاهی افراد از شکل بروز بیماری های خلقی، معمولا زمان مناسب برای درمان را از دست می دهند. بیماری های روحی مثل بیماری های جسمی درد ندارد و با پرخاشگری، بی حوصلگی، خواب نامناسب، غمگینی، انزوا و ... خود را نشان می دهد. واکنش دیگران به این رفتارها حتی توهین آمیز و سرکوب کننده می باشد، اما در مقابل دردهای جسمی اکثرا ترحم و توجه دریافت می شود.

خشم شدید:

گاهی اوقات خشم و ناراحتی شدید فرد، باعث می شود او به جایی برسد که نخواهد دیگر در زندگی بماند. او به جای تخریب فردی که اشتباه کرده، خود را از بین می برند. آموزش مهارت های کنترل خشم برای کاهش این نوع خودکشی بسیار لازم به نظر می رسد.

بیماری های جسمی:

کسانی که از بیماری های شدید جسمی رنج می برند یا طی یک حادثه، نقص شدید عضوی پیدا کرده اند، در معرض خطر اقدام به خودکشی هستند. این افراد نمی توانند با زندگی جدید کنار بیایند و به حدی می رسند که تحمل بیماری از توانایی آنها خارج است. ناامیدی، افسردگی و بی انگیزگی برای ادامه زندگی آن ها را اقناع به خودکشی می کند. 

ارتباطات ناسالم:

روابط دوستانه و عاشقانه آسیب زا با افرادی که وضعیت روانی با ثباتی ندارند باعث آسیب دیدن روان فرد و تغییر نگرش او نسبت به زندگی می شود. ارتباطات ناسالم خطر خودکشی نوجوانان را بیشتر می کند.

سوءمصرف مواد مخدر:

سابقه مصرف مواد مخدر ارتباط زیادی با خودکشی دارد. بار روانی مصرف مواد مخدر، توهم های ناشی از مصرف، عدم کنترل خود و واکنش قهری دیگران باعث می شود فرد برای فرار از پیامدهای اعتیاد، اقدام به خودکشی کند.

ناامیدی:

شرایط بحرانی اقتصادی و فرهنگی یک جامعه باعث می شود که افراد، به سختی خود را نسبت به آینده ای روشن امیدوار کنند. نابرابری، تبعیض، بیکاری و امثال این مشکلات، باعث احساس یاس شده و فرد حس می کند هیچکاری از دستش بر نخواهد آمد و هیچ شانسی برای موفقیت ندارد.

برخی دیگر از دلایل شامل:

  • شکست خوردن متعدد در تجارب زندگی
  • سابقه خانوادگی خودکشی
  • مرگ یک عزیز
  • از دست دادن یک رابطه مهم
  • از دست دادن شغل
  • احساس شدید حقارت 
  • تجربه مورد تجاوز قرار گرفتن یا سوء استفاده جنسی و جسمی

 

علائم هشدار دهنده خودکشی

برخی از علائمی که با دیدن آن ها باید واکنش مناسب نشان دهید در ادامه آورده شده است. اما گاهی می بینیم که فردی بدون هیچ علامت و نشانه ای و به ظاهر در کمال سلامت، خود را می کشد و هیچ پیش بینی را ممکن نمی کند. در هر صورت برخی از علائم هشدار دهنده خودکشی که قابل شناسایی هستند عبارتند از:

  • داشتن علائم افسردگی
  • خروج از جمع دوستان و خانواده
  • ناراحتی و ناامیدی
  • عدم علاقه به فعالیت های لذت بخش قبلی یا بی حسی نسبت به اتفاقات اطراف
  • تغییرات فیزیکی مثل عدم انرژی، خواب نامنظم، تغییر در اشتها و وزن
  • از دست دادن اعتماد به نفس و داشتن نظرات منفی در مورد خود
  • صحبت زیاد درباره مرگ، جهان پس از مرگ، فلسفه زندگی و خودکشی
  • انجام شدید برخی فعالیت های شخصی مثل نظم دادن به اموال، شرایط بیمه و ...

 

راه های پیشگیری از خودکشی

در برخی از موارد، تشخیص فردی که قصد خودکشی دارد بسیار دشوار است. تمام شرایط طبیعی به نظر می رسد اما به محض مشاهده هریک از شرایط هشدار دهنده، باید اقدامات زیر را انجام دهید. حتی در شرایط عادی نیز این اقدامات لازم است اما در شرایط بحرانی بسیار ضروری خواهد بود:

روان درمانی:

بسیار مهم است که در صورت مشاهده عوارض اختلالات روانی، به خصوص افسردگی، حتما بلافاصله به روانشناس مراجعه کنید. شاید شما فکر کنید که این رفتارها نشانه بلوغ یا نشانه جلب توجه است، اما این فکر نشانه ناآگاهی و عدم توانایی شما در ارتباط موثر با فرزندتان است. بنابراین مشکلات روانی را جدی بگیرید و برای درمان آن اقدام کنید. هزینه های روان درمانی بسیار ناچیزتر از هزینه های تحمیلی ثانویه خواهد بود.

دارو درمانی:

گاهی اوقات مشکلات به حدی است که فرد نیاز به استفاده از دارو دارد. در این گونه موارد با تشخیص پزشک و روان پزشک و کمک روانشناس، داروهای مناسب برای کنترل وضعیت خلقی و مکانیزم های مغزی فرد تجویز خواهد شد. به همراه دارو درمانی نیاز است روانشناس دائم وضعیت روانی فرد را تحت نظر داشته باشد تا از خودکشی احتمالی جلوگیری کند.

توجه مثبت نامشروط:

گاهی پاسخ "خوبم" دیگران نسبت به احوال پرسی شما دقیقا معنی اصلا خوب نیستم می دهد اما شما متوجه نمی شوید. خیلی ها می گویند خوب هستند چون حوصله و رغبتی برای پاسخ دادن یا حرف زدن با شما را ندارند. به آن ها نزدیک شوید، بدون قضاوت و با توجه مثبت نامشروط با آن ها برخورد کنید.

آموزش توانایی سازگاری:

آموزش توانایی سازگاری توسط روانشناس و متخصص، برای همه افراد مهم است، مخصوصا کسانی که زمینه انجام خودکشی را در آن ها حس می کنید. فرد باید بداند نسبت به شرایط سخت چگونه رفتار کند و چگونه به بحران ها واکنش نشان دهد. خودکشی در مقابل تمام شدن یک رابطه عاطفی سطحی و کوتاه مدت، و یا خودکشی بخاطر مشروط شدن در دانشگاه قطعا راه حل مناسبی نیست. مهارت های حل مسئله به افراد کمک می کند تا در زمان های بحرانی با دید بهتری به موضوع نگاه کنند. 

داشتن ارتباطات سالم:

هرکس در زندگی افرادی را نیاز دارد که او را دوست داشته باشند و به او اهمیت دهند. داشتن خانواده مهربان و دلسوز، داشتن دوستان فداکار و صمیمی و داشتن یک رابطه عاشقانه کامل و لذت بخش، همه و همه به فرد مستعد، انگیزه ادامه زندگی، حتی در شرایط سخت را خواهد داد.

داشتن هدف و انگیزه:

مهم ترین علت خودکشی بی انگیزگی است. لازم است که صحبت های عزیزانتان درباره آینده و ناامیدی او را جدی بگیرید. علل بی انگیزگی او را کشف کرده و از متخصص برای راهنمایی کمک بگیرید. داشتن یک شغل مناسب، انجام فعالیت های هنری و ورزشی و انگیزه های تحصیلی، می تواند به فرد برای ادامه زندگی محرک کافی را بدهد. درمان های شناختی نیز به فرد برای اصلاح تفکر نسبت به زندگی و تغییر نگرش های منفی بسیار لازم است. 

معمولا کسی که اقدام به خودکشی می کند، مدت ها درباره آن فکر کرده و برای اقدام به خودکشی برنامه ریزی می کند. بنابراین نادیده گرفتن صحبت ها و نشانه های خودکشی موضوعی را حل نمی کند. بسیاری از خانواده ها با وجود نشانه های خودکشی به آن اهمیت نداده و تنها پس از ارتکاب آن به فکر درمان و حل مسئله می افتند. حتی اگر فرد از خودکشی جان سالم به در ببرد آسیب های جبران ناپذیری به جسم خود ممکن است وارد کرده باشد. بنابراین پیشگیری از خودکشیاهمیت بیشتری پیدا می کند.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه علل خودکشی و راه های پیشگیری از خودکشی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره9092305265 تماس بگیرید.

خدمات مرکز مشاوره تلفنی خانواده هنر زندگی

 

  مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی



منبع :  علل خودکشی | راههای پیشگیری از خودکشی

حسادت فرزند اول | نشانه ها، علل و راه های کاهش حسادت فرزند اول

حسادت فرزند اول به فرزند تازه متولد شده دغدغه بسیار مهمی برای زوج هاست، تا جایی که نگرانی از این احساس باعث می شود از داشتن فرزند جدید منصرف شوند. رفتارهایی که والدین در مقابل حسادت فرزند اول نشان می دهند می تواند بسیار آسیب زا باشد. باید بدانید که حسادت، طبیعی ترین حس فرزند اول به نوزاد تازه است و او به دلیل از بین رفتن جایگاه قدرت و توجه خود، قطعا این رفتار را خواهد داشت. شما با آگاهی از علل حسادت فرزند اول خود و نحوه برخورد مناسب با او می توانید مانع از ریشه دواندن این حس در شخصیت کودکتان شوید. اشتباهات ساده شما می تواند حسادت فرزند اول را بیشتر کند. در این مطلب به طور مفصل راه هایی برای کنترل حسادت فرزند اول و آموزش رفتار درست به او را بیان کرده ایم.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه حسادت فرزند اول به فرزند جدید می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228  و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

نشانه های حسادت فرزند اول چیست؟

آگاهی از اینکه حسادت یک امر طبیعی در کودکان است باعث می شود خانواده ها با آرامش بیشتری نسبت به این موضوع برخورد کنند. کودک اول زمانی که محبت والدین به فرزند تازه را می بیند ممکن است بی قراری کرده و بی دلیل گریه کند. بی توجهی می تواند باعث شب ادراری و بیدار شدن زیاد هنگام خواب شود. محبت فرزند اول به نوزاد تازه معمولا اغراق شده و با خشونت است. او را بغل می کند و شدیدا فشار می دهد. روی او می خوابد و حس متناقضی از آسیب زدن و ابراز علاقه نشان می دهد. به وسایل منزل یا اسباب بازی های خودش آسیب می زند و پرخاشگر و منزوی می شود.

 

حسادت فرزند اول به چه دلیل اتفاق می افتد؟

معمولا والدین از تولد فرزند اول خوشحالند و وقت و توجه زیادی را صرف این بچه تازه می کنند. فرزندان اول در هر حالتی، مورد توجه فوری و تقسیم نشده والدین قرار می گیرند. نکته مثبت این اتفاق این است که حس اعتماد به نفس به آنها القا می شود اما می تواند باعث شود آنها انحصار طلب، ارباب منش و حتی پرتوقع بار بیایند.

تقسیم قدرت و توجه:

فرزندان اول در زمانی مزایای قدرت را چشیده اند و تمام توجه و قدرت والدین و حتی اطرافیان را کسب کرده اند، بنابراین با ورود یک فرزند دیگر، آنها جایگاه خود را در خطر دیده و احساس شکست می کنند. این احساس از دست دادن قدرت و توجه، در تمام فرزندان اول اتفاق می افتد و لازم است والدین آگاه باشند و تعادل را برقرار کنند. 

آزمون و خطا در تربیت:

به دلیل بی تجربه بودن والدین، معمولا فرزند اول با آزمون و خطای والدین بزرگ می شود. بنابراین وقتی او شرایط تسلط شما را نسبت به تربیت فرزند جدید می بیند، احساس بدی به او دست می دهد.

مرزهای فرزند بزرگ رعایت نشده:

ممکن است فرزند جدید به هر نحوی وارد مرزهای فرزند بزرگ شود. لباس های او، اسباب بازی های او و هر چیزی که مال اوست، برای فرزند بزرگ حیثیتی است و ممکن است به این اتفاق اعتراض کند و باعث ایجاد ناراحتی شود. اعتراض او را بپذیرد و تا حد امکان بدون اجازه فرزند بزرگ، چیزی از اموال او را به نوزاد تازه ندهید و سعی کنید عدالت و برابری را رعایت کنید.

 

سن مناسب فرزند اول برای ورود فرزند جدید

مناسب ترین اختلاف برای فرزندان اول و دوم، حداقل سه سال و بهترین آن 5 تا 7 سال است. به دلیل اینکه فرزند اول به پختگی و درک لازم نسبت به یک فرزند دیگر رسیده و راحت تر می توان با او درباره لزوم حضور یک خواهر یا برادر صحبت کرد. فراموش نکنید که قبل از اقدام به بارداری مجدد، با تک فرزند خود صحبت کنید و از مزایای حضور یک نوزاد جدید صحبت کنید و سعی کرده تا او را مشتاق و قانع نمایید.

 

راه های کاهش حسادت فرزند اول

فرزند دوم همبازی جدید برای فرزند اول:

به کودکتان بگویید چقدر حضور یک نوزاد جدید سرگرم کننده است و چقدر می تواند با او بازی کند. او در ابتدای تولد نوزاد جدید ممکن است باور نکند که یک کودک کوچک و قرمز رنگ چگونه می تواند سرگرم کننده باشد. شما لازم است ناتوانی نوزاد جدید را به فرزند اول بگویید و بازی هایی که می تواند با او بکند را توضیح دهید.

از آسیب پیشگیری کنید:

اولین هدف شما محافظت از نوزاد جدید و سپس آموزش فرزند بزرگتر درباره اینکه چگونه باید با خواهر یا برادرش رفتار کند، می باشد. باید نحوه بازی کردن با کودک جدید را به او آموزش دهید، با او صحبت کنید، او را راهنمایی کرده و تشویق کنید. دقت کنید تا زمانی که از آسیب زا نبودن حسادت فرزند اول مطمئن نشدید، آن دو را با هم تنها نگذارید. حسادت فرزند اولمی تواند او را وادار به کاری جبران ناپذیر بکند، محافظت از آن ها حتی در مقابل احساساتشان بر عهده شماست.

مسائل پزشکی خود را توضیح دهید:

ممکن است فرزند اول از مراجعه پر تعداد شما به پزشک در دوران بارداری بترسد و نگران بشود و حس خشم و نگرانی نسبت به فرزند در شکم شما داشته باشد. لازم است توضیح دهید که چرا به پزشک مراجعه می کنید. عکس های سونوگرافی را به او نشان داده و راجع به فرزند جدید رویا پردازی کنید. 

فرزند دوم را بهانه نکنید:

از جملاتی مثل "سر و صدا نکن تا نوزاد بیدار نشود"، "نمی توانیم بازی کنیم و نمی توانیم به پارک برویم چون نوزاد خواب است" و ... پرهیز کنید. سعی کنید دلایل دیگری برای قانع کردن فرزند اول پیدا کنید. مثلا "الان دستم بند است یا باید صبر کنی تا بعد از ناهار به پارک برویم".

هرگز با جملاتی مثل "تو از نوزاد جدید بدت می آید" یا "تو خواهر یا برادر بدی هستی که نوزاد را اذیت می کنی" یا "تو دوست داری او آسیب ببیند" کودک بزرگ را تحریک نکنید. به او توضیح دهید که چون نوزاد است باید مراقب او باشید و لازم است مامان برای او هم وقت بگذارد.

از زمان های خالی برای فرزند اول استفاده کنید:

وقتی نوزاد خواب است سعی کنید تمام وقتتان را برای کودک بزرگتر بگذارید و به او بفهمانید که توجه را از دست نداده. اما مهم است که حتی اگر نوزاد بیدار است نیز با کودک بزرگ بازی کنید. در کل زمان بیشتری را برای کودک اول بگذارید. عشق و ابراز علاقه به فرزند اول را افزایش دهید. باید برای او زمان بگذارید و از یک کودک توقع درک منطقی نداشته باشید.

به فرزند اول مسئولیت دهید اما توقعتان را بالا نبرید:

از فرزند بزرگ توقع زیادی نداشته باشید و انتظارات را بالا نبرید. او نیز کودک است و توانایی استدلال و درک منطقی شرایط را ندارد. در زمان اشتباهات کودک، جمله تو بزرگتری را بکار نبرید. در رسیدگی و انجام کارهای نوزاد از فرزند اول کمک بخواهید و اجازه دهید جایگاه مهمی در خانواده داشته باشد. به این صورت مسئولیت پذیری کودک نیز تقویت می شود.

پرهیز از مقایسه:

هرگز آن ها را باهم مقایسه نکنید. در خوابیدن، در غذا خوردن در سروصدا کردن یا در مورد وزن هیچ کدام جایز نیست. کودک اول این مسائل را به چشم انتقاد نگاه می کند.

کنترل بیش از حد ممنوع:

بیش از حد فرزند بزرگ را کنترل نکنید. قوانین سخت گیرانه، مخصوصا بدون توضیح دلیل، باعث افزایش حسادت فرزند اولمی شود. اعتماد به نفس او را با انتقاد و سخت گیری از بین نبرید.

 

سخن آخر:

تربیت فرزند مسئله بسیار پیچیده ایست. بسیاری از آسیب های دوران بزرگسالی، ناشی از اتفاقات دوران کودکی می باشد. شاید فکر کنید نحوه تربیت دو یا سه فرزند را بلدید و همانطور که دیگران به شما می گویند، دارید درست عمل می کنید. اما یک اشتباه در تربیت، نه تنها خود فرزند، بلکه نسل آینده ای که تحت تاثیر فرزند شما هستند آسیب می بینند. بنابراینتربیت فرزند آن هم در شرایط اجتماعی امروزی، نیازمند آگاهی، انعطاف، دانش و همراهی یک متخصص است. ارتباط با یک مرکزی که خدمات مشاوره کودک ارائه می دهد می تواند در تمامی مراحل رشد شناختی کودک تان از آن بهره ببرید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه حسادت فرزند اول به فرزند جدید می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228  و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

خدمات مرکز مشاوره تلفنی خانواده هنر زندگی

 

  مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی



منبع :  حسادت فرزند اول | نشانه ها، علل و راه های کاهش حسادت فرزند اول

حسادت فرزند اول | نشانه ها، علل و راه های کاهش حسادت فرزند اول

حسادت فرزند اول به فرزند تازه متولد شده دغدغه بسیار مهمی برای زوج هاست، تا جایی که نگرانی از این احساس باعث می شود از داشتن فرزند جدید منصرف شوند. رفتارهایی که والدین در مقابل حسادت فرزند اول نشان می دهند می تواند بسیار آسیب زا باشد. باید بدانید که حسادت، طبیعی ترین حس فرزند اول به نوزاد تازه است و او به دلیل از بین رفتن جایگاه قدرت و توجه خود، قطعا این رفتار را خواهد داشت. شما با آگاهی از علل حسادت فرزند اول خود و نحوه برخورد مناسب با او می توانید مانع از ریشه دواندن این حس در شخصیت کودکتان شوید. اشتباهات ساده شما می تواند حسادت فرزند اول را بیشتر کند. در این مطلب به طور مفصل راه هایی برای کنترل حسادت فرزند اول و آموزش رفتار درست به او را بیان کرده ایم.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه حسادت فرزند اول به فرزند جدید می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228  و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

نشانه های حسادت فرزند اول چیست؟

آگاهی از اینکه حسادت یک امر طبیعی در کودکان است باعث می شود خانواده ها با آرامش بیشتری نسبت به این موضوع برخورد کنند. کودک اول زمانی که محبت والدین به فرزند تازه را می بیند ممکن است بی قراری کرده و بی دلیل گریه کند. بی توجهی می تواند باعث شب ادراری و بیدار شدن زیاد هنگام خواب شود. محبت فرزند اول به نوزاد تازه معمولا اغراق شده و با خشونت است. او را بغل می کند و شدیدا فشار می دهد. روی او می خوابد و حس متناقضی از آسیب زدن و ابراز علاقه نشان می دهد. به وسایل منزل یا اسباب بازی های خودش آسیب می زند و پرخاشگر و منزوی می شود.

 

حسادت فرزند اول به چه دلیل اتفاق می افتد؟

معمولا والدین از تولد فرزند اول خوشحالند و وقت و توجه زیادی را صرف این بچه تازه می کنند. فرزندان اول در هر حالتی، مورد توجه فوری و تقسیم نشده والدین قرار می گیرند. نکته مثبت این اتفاق این است که حس اعتماد به نفس به آنها القا می شود اما می تواند باعث شود آنها انحصار طلب، ارباب منش و حتی پرتوقع بار بیایند.

تقسیم قدرت و توجه:

فرزندان اول در زمانی مزایای قدرت را چشیده اند و تمام توجه و قدرت والدین و حتی اطرافیان را کسب کرده اند، بنابراین با ورود یک فرزند دیگر، آنها جایگاه خود را در خطر دیده و احساس شکست می کنند. این احساس از دست دادن قدرت و توجه، در تمام فرزندان اول اتفاق می افتد و لازم است والدین آگاه باشند و تعادل را برقرار کنند. 

آزمون و خطا در تربیت:

به دلیل بی تجربه بودن والدین، معمولا فرزند اول با آزمون و خطای والدین بزرگ می شود. بنابراین وقتی او شرایط تسلط شما را نسبت به تربیت فرزند جدید می بیند، احساس بدی به او دست می دهد.

مرزهای فرزند بزرگ رعایت نشده:

ممکن است فرزند جدید به هر نحوی وارد مرزهای فرزند بزرگ شود. لباس های او، اسباب بازی های او و هر چیزی که مال اوست، برای فرزند بزرگ حیثیتی است و ممکن است به این اتفاق اعتراض کند و باعث ایجاد ناراحتی شود. اعتراض او را بپذیرد و تا حد امکان بدون اجازه فرزند بزرگ، چیزی از اموال او را به نوزاد تازه ندهید و سعی کنید عدالت و برابری را رعایت کنید.

 

سن مناسب فرزند اول برای ورود فرزند جدید

مناسب ترین اختلاف برای فرزندان اول و دوم، حداقل سه سال و بهترین آن 5 تا 7 سال است. به دلیل اینکه فرزند اول به پختگی و درک لازم نسبت به یک فرزند دیگر رسیده و راحت تر می توان با او درباره لزوم حضور یک خواهر یا برادر صحبت کرد. فراموش نکنید که قبل از اقدام به بارداری مجدد، با تک فرزند خود صحبت کنید و از مزایای حضور یک نوزاد جدید صحبت کنید و سعی کرده تا او را مشتاق و قانع نمایید.

 

راه های کاهش حسادت فرزند اول

فرزند دوم همبازی جدید برای فرزند اول:

به کودکتان بگویید چقدر حضور یک نوزاد جدید سرگرم کننده است و چقدر می تواند با او بازی کند. او در ابتدای تولد نوزاد جدید ممکن است باور نکند که یک کودک کوچک و قرمز رنگ چگونه می تواند سرگرم کننده باشد. شما لازم است ناتوانی نوزاد جدید را به فرزند اول بگویید و بازی هایی که می تواند با او بکند را توضیح دهید.

از آسیب پیشگیری کنید:

اولین هدف شما محافظت از نوزاد جدید و سپس آموزش فرزند بزرگتر درباره اینکه چگونه باید با خواهر یا برادرش رفتار کند، می باشد. باید نحوه بازی کردن با کودک جدید را به او آموزش دهید، با او صحبت کنید، او را راهنمایی کرده و تشویق کنید. دقت کنید تا زمانی که از آسیب زا نبودن حسادت فرزند اول مطمئن نشدید، آن دو را با هم تنها نگذارید. حسادت فرزند اولمی تواند او را وادار به کاری جبران ناپذیر بکند، محافظت از آن ها حتی در مقابل احساساتشان بر عهده شماست.

مسائل پزشکی خود را توضیح دهید:

ممکن است فرزند اول از مراجعه پر تعداد شما به پزشک در دوران بارداری بترسد و نگران بشود و حس خشم و نگرانی نسبت به فرزند در شکم شما داشته باشد. لازم است توضیح دهید که چرا به پزشک مراجعه می کنید. عکس های سونوگرافی را به او نشان داده و راجع به فرزند جدید رویا پردازی کنید. 

فرزند دوم را بهانه نکنید:

از جملاتی مثل "سر و صدا نکن تا نوزاد بیدار نشود"، "نمی توانیم بازی کنیم و نمی توانیم به پارک برویم چون نوزاد خواب است" و ... پرهیز کنید. سعی کنید دلایل دیگری برای قانع کردن فرزند اول پیدا کنید. مثلا "الان دستم بند است یا باید صبر کنی تا بعد از ناهار به پارک برویم".

هرگز با جملاتی مثل "تو از نوزاد جدید بدت می آید" یا "تو خواهر یا برادر بدی هستی که نوزاد را اذیت می کنی" یا "تو دوست داری او آسیب ببیند" کودک بزرگ را تحریک نکنید. به او توضیح دهید که چون نوزاد است باید مراقب او باشید و لازم است مامان برای او هم وقت بگذارد.

از زمان های خالی برای فرزند اول استفاده کنید:

وقتی نوزاد خواب است سعی کنید تمام وقتتان را برای کودک بزرگتر بگذارید و به او بفهمانید که توجه را از دست نداده. اما مهم است که حتی اگر نوزاد بیدار است نیز با کودک بزرگ بازی کنید. در کل زمان بیشتری را برای کودک اول بگذارید. عشق و ابراز علاقه به فرزند اول را افزایش دهید. باید برای او زمان بگذارید و از یک کودک توقع درک منطقی نداشته باشید.

به فرزند اول مسئولیت دهید اما توقعتان را بالا نبرید:

از فرزند بزرگ توقع زیادی نداشته باشید و انتظارات را بالا نبرید. او نیز کودک است و توانایی استدلال و درک منطقی شرایط را ندارد. در زمان اشتباهات کودک، جمله تو بزرگتری را بکار نبرید. در رسیدگی و انجام کارهای نوزاد از فرزند اول کمک بخواهید و اجازه دهید جایگاه مهمی در خانواده داشته باشد. به این صورت مسئولیت پذیری کودک نیز تقویت می شود.

پرهیز از مقایسه:

هرگز آن ها را باهم مقایسه نکنید. در خوابیدن، در غذا خوردن در سروصدا کردن یا در مورد وزن هیچ کدام جایز نیست. کودک اول این مسائل را به چشم انتقاد نگاه می کند.

کنترل بیش از حد ممنوع:

بیش از حد فرزند بزرگ را کنترل نکنید. قوانین سخت گیرانه، مخصوصا بدون توضیح دلیل، باعث افزایش حسادت فرزند اولمی شود. اعتماد به نفس او را با انتقاد و سخت گیری از بین نبرید.

 

سخن آخر:

تربیت فرزند مسئله بسیار پیچیده ایست. بسیاری از آسیب های دوران بزرگسالی، ناشی از اتفاقات دوران کودکی می باشد. شاید فکر کنید نحوه تربیت دو یا سه فرزند را بلدید و همانطور که دیگران به شما می گویند، دارید درست عمل می کنید. اما یک اشتباه در تربیت، نه تنها خود فرزند، بلکه نسل آینده ای که تحت تاثیر فرزند شما هستند آسیب می بینند. بنابراینتربیت فرزند آن هم در شرایط اجتماعی امروزی، نیازمند آگاهی، انعطاف، دانش و همراهی یک متخصص است. ارتباط با یک مرکزی که خدمات مشاوره کودک ارائه می دهد می تواند در تمامی مراحل رشد شناختی کودک تان از آن بهره ببرید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه حسادت فرزند اول به فرزند جدید می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228  و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

خدمات مرکز مشاوره تلفنی خانواده هنر زندگی

 

  مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی



منبع :  حسادت فرزند اول | نشانه ها، علل و راه های کاهش حسادت فرزند اول

علل و درمان بحران سی سالگی

آیا تا به حال چیزی در مورد بحران سی سالگی شنیده اید؟ در سنین سی سالگی تفکرات و احساسات جدیدی را تجربه می کنید که تا پیش از این دغدغه ای برایتان نبوده یا زیاد به آن فکر نمی کردید؛ تفکرات و احساساتی مانند سردرگمی، ابهام، تردید، افسردگی یا احساس پوچی به سراغ تان می آید. البته عده ای هم با آرامش بحران سی سالگی را پشت سر می گذارند، اگر باور داشته باشید که در زندگی انتخاب های صحیحی داشتید و به یک ثبات نسبی رسیدید و اوضاعتان رو به راه است این آرامش را بیشتر تجربه می کنید. اگر در آستانه سی سالگی هستید و فکر می کنید با آنچه همیشه دوست داشتید باشید فاصله دارید با ما همراه شوید تا پدیده بحران سی سالگی و راه های کنار آمدن با آن را بهتر بشناسید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه بحران سی سالگی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

 

بحران سی سالگی چیست؟

آدم ها در هر مرحله ای از زندگی خود با بحران هایی رو به رو می شوند. ورود به سی سالگی همان قدر که می تواند هیجان انگیز باشد، چالش برانگیز هم هست. بحران سی سالگی معمولا بین سنین 32-28 سالگی رخ می دهد که می تواند با حالت هایی مانند افسردگی، مقایسه خودتان با دیگران، احساس پوچی، اتلاف وقت، بی حوصلگی، ناامیدی، عدم رضایت از زندگی، کاهش انرژی، بی اشتهایی، زود رنجی و گوشه گیری همراه باشد. با این حال بسته به موقعیت و دستاوردهایتان و میزان رضایتی که از عملکردتان دارید، ممکن است احساس متفاوتی را تجربه کنید یعنی ممکن است بحرانی تجربه نکنید.

 

چرا سی سالگی؟

در دهه بیست زندگی، آن قدر به فکر مشغله های زندگی بودید که فرصت زیادی برای تردید و افسردگی وجود نداشت. بسیاری از انتخاب های مهم زندگی را در سنین بیست سالگی انجام دادید مانند انتخاب رشته تحصیلی، شغل، انتخاب همسر و انتخاب شیوه زندگی. هر کدام از این انتخاب ها مسیر زندگی شما را به طریقی عوض کردند و حالا در سی سالگی که نوبت رسیدن به ثبات و آرامش نسبی در زندگی است دچار تردید می شوید.

سی سالگی دهه ای ست که افرد از خودشان انتظارات زیادی دارند. بحران سی سالگی و نارضایتی، شما را برای تغییرات بنیادی آماده می کند؛ تغییری که در مواجهه با عقاید و نگرشی که به کار خودتان دارید ایجاد می شود. پس لازم است در مورد شیوه برخورد و مقابله با این بحران اطلاعاتی به دست بیاورید تا بتوانید به خودتان کمک کنید تا به ثبات برسید.

 

تردید در انتخاب های مهم زندگی

در این دهه بیشتر خودتان را با همسن و سال هایتان مقایسه می کنید. در سی سالگی گفت و گوی ذهنی با خودتان بیشتر می شود. سوال هایی از خودتان می پرسید "آیا این رشته تحصیلی همان چیزی بود که می خواستم؟ چرا زود ازدواچ کردم و درس نخواندم؟ چرا به خواستگارهایم جواب منفی دادم که تا الان مجرد باشم؟ کاش ارشد می خواندم! چرا کارم را عوض نکنم؟ چرا زود بچه دار شدم؟ چرا مثل دوستام برای تحصیل خارج کشور اقدام نکردم؟ این همه درس خوندم آخرش چی شد؟ فلانی که رفته سراغ کار آزاد وضعش بهتر از منه". شاید فکر کنید انقدر که لایقش بودید نتیجه نگرفیتد. پس دچار کلافگی و بی حوصلگی می شوید. این مرحله همان بحران سی سالگی است.

 

در نظر گرفتن تفاوت های فردی

معمولا فرض بر این است که شما در سنین سی سالگی باید ازدواج کرده باشید یا به فکر بچه دار شدن باشید. شاید این جمله را از اطرافیان خود شنیده باشید که "دیگر سن ات داره بالا می رود " اما این یک قانون ثابت برای تمام افراد نیست. شما متفاوت با دیگران هستید. شاید دوست دارید ازدواج کنید یا ممکنه هدف های دیگری داشته باشید. بنابراین خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. شرایط زندگی شما با دیگران تفاوت دارد و بسیاری از این عوامل خارج از اراده شما بوده و زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده است با این حال اختیار و اراده ای که اکنون دارید سهم زیادی در ساختن آینده شما دارد. دلیلی وجود ندارد که برنامه های زندگی تان شبیه دیگران باشد ولی مهم است که برای بهبود شرایط تلاش کنید.

 

بحران سی سالگی فرصتی برای خودشناسی عمیق تر

سی ساله های زیادی با این بحران رو به رو می شوند پس نگران نباشید و سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید. در این سنین به زندگی گذشته خود نگاه می اندازید. ممکن است به خاطر تصمیماتی که تا الان گرفتید پشیمان باشید ولی بدانید که این ویژگی ها مربوط به سی سالگی است همان طور که نوجوانی و شرایط آن را پشت سر گذاشته اید، از این موقعیت هم به عنوان فرصتی برای خودشناسی استفاده کنید تا بتوانید زوایای دیگر خودتان را بهتر درک کنید. شما می توانید از نگرش ها، توانایی ها، ارزش ها، ضعف های خود آگاه تر شوید و از یافته های تان برای هدایت مسیر خود در آینده استفاده کنید.

 

بازنگری در مفاهیم مهم زندگی

نگرش خود را به مسائل مختلف بررسی کنید. این موضوع به شما کمک می کند تا متوجه شوید در چه موقعیت هایی متعصبانه رفتار می کنید یا صرفا بر اساس احساسات تصمیم می گیرید. چه چیزی باعث می شود در بعضی شرایط بسیار آسان گیر یا سخت گیر باشید. اگر نگرش به زندگی و جهان همراه با آگاهی و شناخت نباشد، تردیدها، اما و اگرهای زیادی برایتان به همراه خواهد داشت. برای مفاهیمی مانند خدا، عشق، کار، انسانیت و ... براساس آگاهی حال حاضر خود بازتعریفی داشته باشید. خواندن کتاب و مطالعه یا صحبت درباره این موضوعات، شما را به خودشناسی می رساند.

 

حل بحران سی سالگی سپری در برابر بحران های پیش رو

بعد از سی سالگی با بحران های چهل سالگی و پنجاه سالگی رو به رو می شوید پس می توانید از سندروم سی سالگی به عنوان پلی برای عبور بهتر از دیگر بحران های مهم زندگی تان استفاده کنید. بهتر است با آگاهی در این مرحله انتخاب کنید و دست به عمل بزنید تا در مراحل بعدی زندگی پشیمان نشوید. به جای ترید و تعلل سعی کنید شرایط را آنگونه که مناسب است اصلاح کنید. در ادامه به برخی از راهکارها جهت حل بحران سی سالگی اشاره شده است.

عجولانه تصمیم نگیرید

ممکن است برای رهایی از شر این کلافگی ها و تردیدها یا برای اینکه احساس بهتری داشته باشید بخواهید به کارهای غیر معمول با ریسک بالا دست بزنید. خیلی از کسانی که دچار بحران سی سالگی شده اند برای جبران به کارهایی مانند عمل های زیبایی، خالکوبی، سرمایه گذاری های بی پایه و اساس که تجربه ای در آن ندارند و ... روی می آورند. اگر الان در این مرحله قرار دارید بهتر است اندکی صبر کنید. تصمیم های عجولانه و نامعقول فقط اوضاع را بدتر می کنند. شاید این کارها در کوتاه مدت حس قدرت کاذبی به شما بدهد تا از شر پشیمانی یا افسوس های مرتبط با اقدامات گذشته خود خلاص شوید. قبل از این که تصمیم عجولانه ای بگیرید ابتدا اطلاعات کافی به دست بیاورید و بعد اقدام کنید.

پرداختن به رویاها

وقتی گذشته خودتان را مرور می کنید می بینید درگذشته آرزوهای دور و دست نیافتنی زیادی داشتید. به تدریج برخی از آرزوهایتان را واقع بینانه حذف کردید برخی دیگر را به دلیل اینکه پشتوانه ای نداشتید مجبور شدید رها کنید و برخی دیگر از آرزوهایتان را با جدیت دنبال کردید. با وجود این که الان دستاوردهای کوچک و بزرگ زیادی دارید به مرحله ای رسیدید که می گویید خب حالا چی؟

اما الان فرصت مناسبی است، می توانید برای رسیدن به رویاهایی که داشتید تلاش کنید به شرطی که با آگاهی، مدیریت و مطابق با توانمندی های خودتان باشد. انتخاب درست و منطقی، برنامه ریزی و تعیین اهداف می تواند علاقه و اشتیاق شما را به زندگی بیشتر کند. جالب است که بدانید زکریای رازی بعد از چهل سالگی زکریای راضی شد! یا خیلی از انسان های موفق با اینکه دیر هنگام به سمت علایق خود رفتند ولی موفقیت های چشمگیری داشتند.

تلنگری برای داشتن آینده ای روشن

تعلل و دست روی دست گذاشتن هیج سودی ندارد. اگر این وضع بلاتکلیفی را ادامه دهید این وضعیت بدتر می شود. از این بحران حداکثر استفاده را کنید تامسیر زندگی خود را مشخص کنید برای زندگی خود برنامه ریزی کنید و با انگیزه جلو بروید. اگر احساس افسردگی می کنید یا در کارتان اخلال ایجاد شده از همین حالا تصمیم بگیرید که شرایط را عوض کنید. بررسی کنید سال های گذشته چه خطاهایی داشتید که الان بابت آن افسوس می خورید. برای زندگی خود تصمیمات جدی بگیرید، اهداف خود را روشن و مشخص کنید. در این مرحله از زندگی روی نقاط قوت خود تمرکز می کنید و با علایق خود کاملا آشنایی دارید پس وقت خود را با پرداختن به نقاط ضعف خود هدر ندهید. اکنون این توانایی را دارید تا احساسات خود را به صورت منطقی مدیریت کنید.

 

چه کسی می تواند برای گذر از بحران کمک کند؟

مهم نیست بحران سی سالگی شما در 28 سالگی رخ داده یا 32 سالگی، آنچه اهمیت دارد این است که برای عبور از این بجران به فکر چاره باشید. شاید بگویید دست خودتان نیست که درگیر این بحران شوید؛ ولی مسلما گذر از بحران سی سالگی تحت کنترل خودتان است. تا زمانی که خودتان انگیزه تغییر نداشته باشید هیچ چیزی یا هیج شخصی نمی تواند شما را تعییر دهد. نگران زمانی که از دست دادید نباشید هنوز وقت زیادی دارید پس آرامش خودتان را حفظ کنید. برای رسیدن به این مقاصد می توانید از مشاوره روانشناسی بهره ببرید. مشاوران به شما کمک خواهند کرد نقاط تاریک وجود خود و زندگیتان را کشف کنید.

 

برای گذر از بحران چه باید کرد؟

وقتی به یک ثبات نسبی رسیدید بهتر است برنامه ای برای سلامتی خود و انجام تمرینات ورزشی داشته باشید. هر چه الان برای سلامتی خودتان سرمایه گذاری کنید سال های پیش رو را با وضعیت بهتری سپری می کنید. غربالگری و معاینات پزشکی منظم، رژیم غذایی مناسب و .. را در برنامه خود قرار دهید. توجه داشته باشید که نباید از جنبه روانی خودتان غافل شوید.

به تفریحات و اوقات فراعت خود توجه داشته باشید. اگر احساس می کنید افسردگی یا اضطراب ناشی از بحران سی سالگیزندگی شما را مختل کرده می توانید از یک متخصص کمک بگیرید تا در ابتدا بر این مشکل غلبه کنید و بتوانید در آرامش بیشتر برای آینده خود تصمیم بگیرید. در این سنین معمولا افراد به یک ثبات هویتی و شخصیتی می رسند. پس دوستان واقعی خود را بشناسید و وقت خود را بیشتر با دوستانی بگذرانید که از بودن با آن ها لذت بیشتری می برید. شیوه و سبک زندگی خود را با منطق انتخاب کنید این به شما کمک می کند تا از ثبات بیشتری برخوردار شوید.

 

سخن آخر

در آخر خودتان را با بی انصافی قضاوت نکنید. به نقاط مثبت خود توجه کنید و دستاوردهایی که تا الان داشتید بررسی کنید. به سال های گذشته خود نگاه کنید و ببینید واقعا دنبال چه چیزی هستید. با شناختی که از خودتان دارید سعی کنید اهداف واقع بینانه ای برای خودتان تعیین کنید و به جای هدر دادن زمان و از این شاخه به آن شاخه پریدن روی اهداف اساسی خود تمرکز کنید. با استفاده از تجارب دیگران سعی کنید این مسیر را با اشتباهات کمتر و سرعت بیشتر طی کنید.

 

برای دریافت مشاوره در زمینه بحران سی سالگی می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.

خدمات مرکز مشاوره تلفنی خانواده هنر زندگی

 

  مرکز مشاوره روانشناسی تلفنی خانواده هنر زندگی با بهره مندی از کادر مجرب خدمات خود در زمینه مشاوره تلفنی خانواده با موضوعاتی شامل مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی دختر و پسر،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوستی‌های پیش از ازدواج،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره دوران نامزدی، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره اعتیاد، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره همسریابی مشاوره خانواده تلفنی با موضوع مشاوره ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره زندگی مشترک،  مشاوره تلفنی خانواده با موضوع مشاوره جنسی



منبع :  علل و درمان بحران سی سالگی